جاوا اسکریپت در حال حاضر در مرورگر شما غیرفعال است. برخی از ویژگی‌های این وب‌سایت در صورت غیرفعال بودن جاوا اسکریپت کار نخواهند کرد.
با اطلاعات دقیق و داروی مورد علاقه خود ثبت نام کنید و ما اطلاعات ارائه شده توسط شما را با مقالات موجود در پایگاه داده گسترده خود مطابقت داده و فوراً یک نسخه PDF برای شما ایمیل خواهیم کرد.
作者 Stella S، Vitale SR، Martorana F، Massimino M، Pavone G، Lanzafame K، Bianca S، Barone C، Gorgone C، Fichera M، Manzella L
استفانیا استلا، 1،2 سیلویا ریتا ویتال، 1،2 فدریکا مارتورانا، 1،2 میکله ماسیمینو، 1،2 جولیانا پاوونه، 3 کاتیا لانزافامه، 3 سباستیانو بیانکا، 4 کیارا بارون، 5 کریستینا گورگونه، 6 مارکو فیچرایا از دپارتمان72، 6 پزشکی تجربی، دانشگاه کاتانیا، کاتانیا، 95123، ایتالیا؛ 2 مرکز انکولوژی تجربی و هماتولوژی، AOU Policlinico “G.Rodolico – San Marco”, Catania, 95123, Italy; 3 انکولوژی پزشکی، AOU Policlinico “G. Rodolico – San Marco”, Catania, 95123, Italy; 4 پزشکی ژنتیک، ARNAS Garibaldi، کاتانیا، 95123، ایتالیا; ۵ ژنتیک پزشکی، ASP، سیراکیوز، ۹۶۱۰۰، ایتالیا؛ ۶ دپارتمان علوم زیست‌پزشکی و زیست‌فناوری، دانشگاه کاتانیا، ژنتیک پزشکی، کاتانیا، ایتالیا، ۹۵۱۲۳؛ ۷ موسسه تحقیقاتی Oasi-IRCCS، تروینا، ۹۴۰۱۸، ایتالیا ارتباطات: استفانیا استلا، تلفن +۳۹ ۰۹۵ ۳۷۸ ۱۹۴۶، ایمیل [email protected]؛ [email protected] هدف: جهش‌های ژرم‌لاین در BRCA1 و BRCA2 و سرطان سینه (BC)، تخمدان (OC) و سایر سرطان‌های مرتبط با خطر مادام‌العمر سرطان. آزمایش ژن BRCA کلید ارزیابی خطر فردی و همچنین برای یافتن روش‌های پیشگیری در ناقلین سالم و متناسب‌سازی درمان‌ها در بیماران سرطانی است. شیوع تغییرات BRCA1 و BRCA2 در مناطق جغرافیایی مختلف بسیار متفاوت است و اگرچه داده‌هایی در مورد گونه‌های بیماری‌زای BRCA در خانواده‌های سیسیلی وجود دارد، مطالعاتی که به‌طور خاص جمعیت‌های شرق سیسیل را هدف قرار دهند، وجود ندارد. هدف از مطالعه ما بررسی میزان بروز و توزیع تغییرات بیماری‌زای ژرم‌لاین BRCA در گروهی از بیماران مبتلا به سرطان سینه از شرق سیسیل و ارزیابی ارتباط آنها با صفات خاص سرطان سینه با استفاده از توالی‌یابی نسل بعدی بود. وجود تغییرات با درجه تومور و شاخص تکثیر همبستگی داشت. نتایج: به‌طور کلی، 35 بیمار (9٪) یک گونه بیماری‌زای BRCA داشتند، 17 نفر (49٪) در BRCA1 و 18 نفر (51٪) در BRCA2. تغییرات BRCA1 در سرطان‌های سه‌گانه منفی شایع است. بیماران مبتلا به سرطان سینه (BC)، در حالی که جهش‌های BRCA2 در بیماران مبتلا به سرطان سینه لومینال شایع‌تر است. در مقایسه با افراد غیرحامل، افراد دارای واریانت‌های BRCA1 درجه تومور و شاخص تکثیر به طور قابل توجهی بالاتری داشتند. نتیجه‌گیری: یافته‌های ما مروری کلی بر وضعیت جهش BRCA در بیماران مبتلا به سرطان سینه از شرق سیسیل ارائه می‌دهد و نقش تجزیه و تحلیل NGS را در شناسایی بیماران مبتلا به سرطان سینه ارثی تأیید می‌کند. به طور کلی، این داده‌ها با شواهد قبلی که از غربالگری BRCA برای پیشگیری و درمان مناسب سرطان در حاملان جهش حمایت می‌کنند، سازگار است.
سرطان سینه (BC) شایع‌ترین بدخیمی در سراسر جهان و کشنده‌ترین سرطان در زنان است.1 ویژگی‌های بیولوژیکی که پیش‌آگهی و رفتار بالینی سرطان سینه را تعیین می‌کنند، به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته و تا حدودی در طول زمان روشن شده‌اند. در واقع، در حال حاضر از چندین نشانگر جایگزین برای طبقه‌بندی سرطان سینه به زیرگروه‌های مولکولی مختلف استفاده می‌شود. این نشانگرها عبارتند از گیرنده استروژن (ER) و/یا پروژسترون (PgR)، تکثیر گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی 2 (HER2)، شاخص تکثیر Ki-67 و درجه تومور (G).2 ترکیب این متغیرها، دسته‌های سرطان سینه زیر را مشخص کرد: 1) تومورهای لومینال، که بیان ER و/یا PgR را نشان می‌دهند، 75٪ از سرطان‌های سینه را تشکیل می‌دهند. این تومورها به لومینال A، زمانی که Ki-67 کمتر از 20٪ و HER2 منفی بود، و لومینال B، زمانی که Ki-67 برابر یا بالاتر از 20٪ بود و در حضور تکثیر HER2، صرف نظر از شاخص تکثیر، تقسیم شدند. 2) تومورهای HER2+ که ER و PgR منفی هستند اما تکثیر HER2 را نشان می‌دهند. این گروه 10٪ از کل تومورهای پستان را تشکیل می‌دهند. 3) سرطان پستان سه‌گانه منفی (TNBC) که بیان ER و PgR و تکثیر HER2 را نشان نمی‌دهد، حدود 15٪ از سرطان‌های پستان را تشکیل می‌دهد. 2-4
در میان این زیرگروه‌های سرطان سینه، درجه تومور و شاخص تکثیر، نشانگرهای زیستی مقطعی هستند که به طور مستقیم و مستقل با پرخاشگری و پیش‌آگهی تومور مرتبط هستند.5،6
علاوه بر ویژگی‌های بیولوژیکی ذکر شده، نقش تغییرات ژنتیکی ارثی که منجر به ایجاد سرطان سینه (BC) می‌شوند، در چند سال گذشته به طور فزاینده‌ای اهمیت یافته است.7 حدود 1 از 10 تومور پستان به دلیل تغییرات در ژن‌های خاص در سلول‌های زایا به ارث می‌رسند.8 دو مطالعه اپیدمیولوژیک بزرگ که شامل بیش از 180000 زن بودند، اخیراً گروهی از هشت ژن (یعنی ATM، BARD1، BRCA1، BRCA2، CHK2، PALB2، RAD51C و RAD51D) را شناسایی کرده‌اند که در درجه اول مسئول سرطان سینه ارثی هستند. در میان این ژن‌ها، BRCA1 و BRCA2 (که از این پس BRCA1/2 نامیده می‌شود) قوی‌ترین همبستگی را با ایجاد تومورهای پستان نشان دادند.9-12 در واقع، جهش‌های BRCA1/2 در سلول‌های زایا به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان سینه و همچنین سایر بدخیمی‌ها، از جمله سرطان تخمدان، پروستات، پانکراس، کولورکتال و ملانوما را در طول زندگی افزایش می‌دهند. از سن 13 تا 80 سالگی، میزان تجمعی سرطان سینه در زنان مبتلا به BRCA1، 72٪ است. واریانت بیماری‌زا (PV) و 69٪ در زنان مبتلا به BRCA2 PV.14
نکته قابل توجه این است که یک نشریه اخیر نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان سینه (BC) به نوع PV بستگی دارد. در واقع، در مقایسه با گونه‌های کوتاه‌کننده بیماری‌زا، گونه‌های مبهم و مبهم، به ویژه در ژن BRCA1، با کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، به ویژه در زنان مسن، مرتبط هستند.15
وجود BRCA1 یا BRCA2 PV با ویژگی‌های بیولوژیکی و بالینی-پاتولوژیک متفاوتی مرتبط بود.16،17 تومورهای سرطانی مرتبط با BRCA1 معمولاً از نظر بالینی تهاجمی، تمایز ضعیف و تکثیر بالا هستند. این تومورها معمولاً سه‌گانه منفی هستند و در سنین پایین شروع می‌شوند. تومورهایی که در بیماران دارای جهش BRCA2 رخ می‌دهند، معمولاً درجات تمایز متوسط ​​تا خوب و شاخص‌های تکثیر متغیری را نشان می‌دهند. این تومورها در لومن B شایع‌تر هستند و معمولاً در بزرگسالان مسن‌تر رخ می‌دهند.16-18 نکته قابل توجه این است که جهش در BRCA1 و BRCA2 حساسیت به درمان‌های خاص، از جمله نمک‌های پلاتین و داروهای هدفمند مانند مهارکننده‌های پلی (ADP-ریبوز) پلیمراز (PARPi) را افزایش می‌دهد.19،20
در طول چند سال گذشته، اجرای توالی‌یابی نسل بعدی (NGS) در عمل بالینی، تعداد فزاینده‌ای از بیماران مبتلا به سرطان سینه (BC) را قادر ساخته است تا تحت آزمایش مولکولی برای سندرم‌های حساسیت به سرطان، از جمله BRCA1/2، قرار گیرند.21 همزمان، تعاریفی مبتنی بر معیارهای دقیق در مورد سابقه خانوادگی، ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و بالینی-پاتولوژیک برای شناسایی بهتر افراد شایسته آزمایش BRCA1/2 ارائه می‌شود.22،23 در این زمینه، شواهد در مورد غربالگری BRCA1/2 در جمعیت‌های خاص در حال افزایش است و تفاوت‌ها را در مناطق جغرافیایی برجسته می‌کند.24-27 اگرچه گزارش‌هایی در مورد گروه BC در غرب سیسیل وجود دارد، اما داده‌های کمتری در مورد غربالگری BRCA1/2 در جمعیت شرق سیسیل در دسترس است.28،29
ما در اینجا نتایج غربالگری BRCA1/2 رده زایا را در بیماران مبتلا به سرطان سینه از شرق سیسیل شرح می‌دهیم و ارتباط بیشتر وجود جهش‌های BRCA1 یا BRCA2 را با ویژگی‌های اصلی کلینیکوپاتولوژیک این تومورها بررسی می‌کنیم.
یک مطالعه گذشته‌نگر در «مرکز انکولوژی و هماتولوژی تجربی» در بیمارستان پلی‌کلینیکو، رودولیکو – سن مارکو در کاتانیا انجام شد. از ژانویه ۲۰۱۷ تا مارس ۲۰۲۱، در مجموع ۴۵۵ بیمار مبتلا به سرطان سینه و تخمدان، ملانوما، پانکراس یا پروستات برای آزمایش ژنتیکی BRCA/2 به آزمایشگاه تشخیص مولکولی ما ارجاع داده شدند. این مطالعه مطابق با اعلامیه هلسینکی انجام شد و همه شرکت‌کنندگان قبل از تجزیه و تحلیل مولکولی رضایت کتبی آگاهانه ارائه دادند.
ویژگی‌های بافت‌شناسی و بیولوژیکی (وضعیت ER، PgR، HER2، Ki-67 و درجه) سرطان سینه (BC) بر روی بیوپسی مرکزی یا نمونه‌های جراحی، با در نظر گرفتن تنها اجزای تهاجمی تومور، ارزیابی شدند. بر اساس این ویژگی‌ها، سرطان‌های سینه به شرح زیر طبقه‌بندی شدند: لومینال A (ER+ و/یا PgR+، HER2-، Ki-67<20%)، لومینال B (ER+ و/یا PgR+، HER2-، Ki-67≥20%)، لومینال B-HER2+ (ER و/یا PgR+، HER2+)، HER2+ (ER و PgR-، HER2+) یا سه‌گانه منفی (ER و PgR-، HER2-).
قبل از ارزیابی وضعیت جهش BRCA1 و BRCA2، یک تیم چند رشته‌ای شامل یک متخصص انکولوژی، یک متخصص ژنتیک و یک روانشناس، مشاوره ژنتیک تومور را برای هر بیمار انجام دادند تا وجود BRCA1 و/یا BRCA1 یا افرادی با خطر بالای PV در ژن BRCA2 را تعیین کنند. انتخاب بیمار طبق دستورالعمل‌های انجمن انکولوژی پزشکی ایتالیا (AIOM) و توصیه‌های محلی سیسیلی انجام شد.30،31 این معیارها عبارتند از: (i) سابقه خانوادگی انواع بیماری‌زای شناخته شده در ژن‌های مستعد کننده (به عنوان مثال، BRCA1، BRCA2، TP53، PTEN)؛ (ii) مردان مبتلا به سرطان سینه (BC)؛ (iii) افراد مبتلا به سرطان سینه و سرطان تخمدان (OC)؛ (iv) زنان مبتلا به سرطان سینه کمتر از 36 سال، سرطان سینه بدون علامت (TNBC) کمتر از 60 سال یا سرطان سینه دو طرفه کمتر از 50 سال؛ (v) سابقه پزشکی شخصی سرطان سینه کمتر از 50 سال و حداقل یک خویشاوند درجه یک: (a) سرطان سینه کمتر از 50 سال؛ (b) سرطان تخمدان غیر موسینی و غیر مرزی در هر سنی؛ (c) سرطان سینه دو طرفه؛ (د) سرطان پستان در مردان؛ (ه) سرطان پانکراس؛ (و) سرطان پروستات؛ (۶) دو یا چند سابقه شخصی سرطان پستان بالای ۵۰ سال و سابقه خانوادگی سرطان پستان، سرطان تخمدان یا سرطان پانکراس برای بستگانی که خویشاوند درجه یک یکدیگر هستند (از جمله بستگانی که با آنها خویشاوند درجه یک است)؛ (۷) سابقه شخصی سرطان تخمدان و حداقل یک خویشاوند درجه یک: (الف) سرطان پستان کمتر از ۵۰ سال؛ (ب) سرطان تخمدان بدون علامت؛ (ج) سرطان پستان دو طرفه؛ (د) سرطان پستان در مردان؛ (۷) سرطان تخمدان زن با سرطان تخمدان سروز درجه بالا.
یک نمونه خون محیطی 20 میلی‌لیتری از هر بیمار گرفته و در لوله‌های EDTA (BD Biosciences) جمع‌آوری شد. DNA ژنومی از 0.7 میلی‌لیتر نمونه خون کامل با استفاده از کیت جداسازی DNA Midi کیت QIAsymphony DSP (QIAGEN، هیلدن، ایتالیا) طبق دستورالعمل سازنده جدا شد و از طریق فلورومتر Qubit® 3.0 (Thermo Fisher Scientific، Waltham، MA، USA) عبور داده شد. تعیین مقدار انجام شد. غنی‌سازی هدف و آماده‌سازی کتابخانه توسط Oncomine™ BRCA Research Assay Chef انجام می‌شود و آماده بارگذاری در کیت Ion AmpliSeq™ Chef Reagents DL8 برای آماده‌سازی خودکار کتابخانه طبق دستورالعمل سازنده است. این کیت شامل دو مخزن پرایمر PCR چندگانه است که می‌توانند برای مطالعه تمام ژن‌های BRCA1 (NM_007300.3) و BRCA2 (NM_000059.3) استفاده شوند. به طور خلاصه، 15 میکرولیتر از هر نمونه DNA رقیق شده (10 نانوگرم) برای تهیه کتابخانه به صفحات بارکدگذاری شده اضافه شد و تمام معرف‌ها و مواد مصرفی روی دستگاه Ion Chef™ بارگذاری شدند. سپس آماده‌سازی خودکار کتابخانه و ادغام کتابخانه نمونه بارکدگذاری شده روی دستگاه Ion Chef™ انجام شد. سپس تعداد کتابخانه‌های آماده شده توسط یک فلورومتر Qubit® 3.0 (Thermo Fisher Scientific, Waltham, MA, USA) طبق دستورالعمل سازنده ارزیابی شد. در نهایت، کتابخانه‌ها در ... ترکیب می‌شوند. نسبت‌های هم‌مولار در لوله‌های نمونه کتابخانه Ion Chef™ (لوله‌های بارکددار) اندازه‌گیری و روی دستگاه Ion Chef™ بارگذاری شدند. تعیین توالی با استفاده از دستگاه Ion Torrent S5 (Thermo Fisher Scientific) (Thermo Fisher Scientific) و با استفاده از تراشه Ion 510 (Thermo Fisher Scientific) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط Amplicon Suite (SmartSeq srl) و نرم‌افزار Ion Reporter انجام شد.
تمام نامگذاری‌های واریانت‌ها از دستورالعمل‌های فعلی کنسرسیوم تنوع ژنوم انسانی، که به صورت آنلاین (HGVS، http://www.hgvs.org/mutnomen) در دسترس است، پیروی کردند. اهمیت بالینی واریانت‌های BRCA1/2 با استفاده از طبقه‌بندی کنسرسیوم بین‌المللی ENIGMA (شبکه مبتنی بر شواهد برای تفسیر آلل‌های جهش‌یافته ژرم‌لاین، https://enigmaconsortium.org/) و مراجعه به پایگاه‌های داده مختلف مانند ARUP، BRCAEXCHANGE، ClinVar، IARC_LOVD و UMD تعریف شد. این طبقه‌بندی شامل پنج دسته خطر مجزا است: خوش‌خیم (دسته I)، احتمالاً خوش‌خیم (دسته II)، واریانت با اهمیت نامشخص (VUS، دسته III)، احتمالاً بیماری‌زا (دسته IV) و بیماری‌زا (دسته V). VarSome همچنین اثر جهش‌ها بر ساختار و عملکرد پروتئین را تجزیه و تحلیل کرد، ابزاری آموزنده با دسترسی به 30 پایگاه داده.32
برای تعیین اهمیت بالینی بالقوه برای هر VUS، از الگوریتم‌های پیش‌بینی پروتئین محاسباتی زیر استفاده شد: MUTATION TASTER، 33 PROVEAN-SIFT (http://provean.jcvi.org/index.php)، POLYPHEN-2 (http:///genetics.bwh.harvard.edu/pph2/) و Align-GVGD (http://agvgd.hci.utah.edu/agvgd_input.php). گونه‌هایی که به عنوان کلاس 1 و 2 طبقه‌بندی شدند، به عنوان گونه وحشی در نظر گرفته شدند.
توالی‌یابی سنگر، ​​وجود هر گونه بیماری‌زا را تأیید کرد. به‌طور خلاصه، برای هر گونه شناسایی‌شده، یک جفت آغازگر اختصاصی با استفاده از توالی‌های مرجع ژن BRCA1 و BRCA2 (به ترتیب NG_005905.2، NM_007294.3 و NG_012772.3، NM_000059.3) طراحی شد. بنابراین، PCR هدفمند انجام شد و به دنبال آن توالی‌یابی سنگر انجام شد.
بیمارانی که آزمایش ژن BRCA1/2 آنها منفی بود، طبق دستورالعمل سازنده، با استفاده از تکثیر پروب وابسته به اتصال چندگانه (MLPA) مورد آزمایش قرار گرفتند تا وجود بازآرایی‌های بزرگ ژنومی (LGR) ارزیابی شود. به طور خلاصه، نمونه‌های DNA دناتوره می‌شوند و تا 60 پروب اختصاصی ژن BRCA1 و BRCA2 استفاده می‌شود که هر کدام یک توالی DNA خاص به طول تقریباً 60 نوکلئوتید را تشخیص می‌دهند. محصولات تکثیر پروب، متشکل از مجموعه‌ای منحصر به فرد از آمپلیکون‌های PCR، سپس با الکتروفورز مویرگی و توسط نرم‌افزار Cofalyser.Net همراه با جداول Cofalyser مخصوص دسته مربوطه (www.mrcholland.com) تجزیه و تحلیل شدند.
متغیرهای کلینیکوپاتولوژیک منتخب (درجه بافت‌شناسی و شاخص تکثیر Ki-67%) با وجود BRCA1/2 PV مرتبط بودند که با استفاده از نرم‌افزار Prism نسخه 8.4 و با استفاده از آزمون دقیق فیشر و با فرض معنی‌دار بودن p-value <0.05 محاسبه شدند.
بین ژانویه ۲۰۱۷ و مارس ۲۰۲۱، ۴۵۵ بیمار از نظر جهش‌های BRCA1/2 رده زایا غربالگری شدند. آزمایش جهش در مرکز انکولوژی و هماتولوژی تجربی بیمارستان پلی‌کلینیکو انجام شد. طبق دستورالعمل سیسیلی (http://www.gurs.regione.sicilia.it/Indicep1.htm، N. 02-Venerdì 10 Gennaio 2020)، رودولیکو کاتانیا – سن مارکو، در مجموع ۳۸۹ بیمار مبتلا به سرطان سینه، ۳۷ نفر مبتلا به سرطان تخمدان، ۱۶ نفر مبتلا به سرطان پانکراس، ۸ نفر مبتلا به سرطان پروستات و ۵ نفر مبتلا به ملانوما بودند. توزیع بیماران بر اساس نوع سرطان و نتایج تجزیه و تحلیل در شکل ۱ نشان داده شده است.
شکل 1 نمودار جریانی را نشان می‌دهد که نمای کلی از مطالعه را نشان می‌دهد. بیماران مبتلا به تومورهای سینه، ملانوما، پانکراس، پروستات یا تخمدان از نظر جهش در ژن‌های BRCA1 و BRCA2 مورد آزمایش قرار گرفتند.
اختصارات: PVs، گونه بیماری‌زا؛ VUS، گونه با اهمیت نامشخص؛ WT، توالی BRCA1/2 نوع وحشی.
ما به طور انتخابی مطالعات خود را بر روی گروه‌های مبتلا به سرطان پستان متمرکز کردیم. میانگین سنی بیماران ۴۹ سال (محدوده ۲۳ تا ۸۹ سال) بود و عمدتاً زن بودند (۳۷۶ نفر یا ۹۷٪).
از این افراد، 64 نفر (17%) جهش‌های BRCA1/2 داشتند و همگی زن بودند. سی و پنج نفر (9%) جهش PV و 29 نفر (7.5%) جهش VUS داشتند. از 35 واریانت بیماری‌زا، هفده نفر (48.6%) در BRCA1 و 18 نفر (51.4%) در BRCA2 رخ دادند، در حالی که 5 مورد جهش VUS در BRCA1 (17.2%) و 24 نفر (82.8%) در BRCA2 رخ داد (شکل‌های 1 و 2). LGR در تجزیه و تحلیل MLPA وجود نداشت.
شکل 2. تجزیه و تحلیل جهش‌های BRCA1 و BRCA2 در 389 بیمار مبتلا به سرطان پستان. (الف) توزیع گونه‌های بیماری‌زا (PV) (قرمز)، گونه‌های با اهمیت نامشخص (VUS) (نارنجی) و WT (آبی) در 389 بیمار مبتلا به سرطان پستان؛ (ب) 389 بیمار مبتلا به سرطان پستان سی و پنج نفر (9٪) گونه‌های بیماری‌زا (PV) BRCA1/2 داشتند. در میان آنها، 17 نفر (48.6٪) حامل BRCA1 PV (قرمز تیره) و 18 نفر (51.4٪) حامل BRCA2 (قرمز روشن) بودند. (ج) 29 نفر (7.5٪) از 389 نفر حامل VUS، 5 نفر (17.2٪) ژن BRCA1 (نارنجی تیره) و 24 نفر (82.8٪) ژن BRCA2 (نارنجی روشن) بودند.
اختصارات: PVs، گونه بیماری‌زا؛ VUS، گونه با اهمیت نامشخص؛ WT، توالی BRCA1/2 نوع وحشی.
در مرحله بعد، شیوع زیرگروه‌های مولکولی BC را در بیماران مبتلا به BRCA1/2 PV بررسی کردیم. این توزیع شامل 2 (5.7%) تومور لومینال A، 15 (42.9%) تومور لومینال B، 3 (8.6%) تومور لومینال B-HER2+، 2 (5.7%) تومور HER2+ و 13 (37.1%) تومور TNBC بود. در میان بیماران BRCA1 مثبت، 5 (29.4%) تومور لومینال B BC، 2 (11.8%) بیماری HER2+ و 10 (58.8%) تومور TNBC داشتند. تومورهای بدون جهش BRCA1 یا لومینال A یا لومینال B-HER2+ بودند (شکل 3). در زیرگروه BRCA2 مثبت، 10 (55.6%) تومور لومینال B، 3 (16.7%) تومور لومینال B-HER2+، 3 (16.7%) تومور TNBC و 2 (11.1%) تومور لومینال A بودند (شکل ۳). هیچ تومور HER2+ در این گروه وجود نداشت. بنابراین، جهش‌های BRCA1 در بیماران TNBC شایع هستند، در حالی که تغییرات BRCA2 در افراد لومن B غالب است.
شکل 3 شیوع زیرگروه‌های سرطان پستان در بیماران مبتلا به انواع بیماری‌زا در BRCA1 و BRCA2. هیستوگرام‌ها توزیع PVهای BRCA1- (قرمز تیره) و BRCA2- (قرمز روشن) را در بین زیرگروه‌های مولکولی بیماران سرطان پستان نشان می‌دهند. اعداد گزارش شده در هر کادر نشان دهنده درصد بیماران مبتلا به PVهای BRCA1 و BRCA2 برای هر زیرگروه سرطان پستان است.
اختصارات: PVs، گونه بیماری‌زا؛ HER2+، گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی ۲ مثبت؛ TNBC، سرطان پستان سه‌گانه منفی.
متعاقباً، ما نوع و محل ژنی PVهای BRCA1 و BRCA2 را ارزیابی کردیم. در PVهای BRCA1، 7 نوع تک نوکلئوتیدی (SNV)، 6 حذف، 3 تکرار و 1 درج مشاهده کردیم. تنها یک جهش (c.5522delG) یک کشف جدید را نشان می‌دهد. شایع‌ترین PVهای BRCA1 که در هر دو مورد شناسایی شد، c.5035_5039delCTAAT بود. این تغییر شامل حذف پنج نوکلئوتید (CTAAT) در اگزون 15 BRCA1 است که منجر به جایگزینی اسید آمینه لوسین با تیروزین در کدون 1679 می‌شود و به دلیل تغییر چارچوب ترجمه با یک کدون پایان جایگزین پیش‌بینی‌شده، منجر به کوتاه شدن زودرس پروتئین می‌شود. سایر تغییرات فقط در یک مورد شناسایی شده‌اند. نکته قابل توجه این است که یکی از PVهای گزارش‌شده در ناحیه اجماع محل اتصال (c.4357+1G>T) قرار داشت (جدول 1).
در مورد BRCA2 PV، ما 6 حذف، 6 SNV و 2 تکرار مشاهده کردیم. هیچ یک از تغییرات یافت شده جدید نیستند. سه جهش در جمعیت ما تکرار شدند، c.428dup و c.8487+1G>A در 3 مورد مشاهده شد و به دنبال آن c.5851_5854delAGTT در دو مورد بازیابی شد. تغییر c.428dup شامل تکرار C در اگزون 5 BRCA2 است که پیش‌بینی می‌شود یک پروتئین کوتاه شده و غیرعملکردی را رمزگذاری کند. جهش c.8487+1G>A در ناحیه اینترونی اینترون 19 BRCA2 (± 1.2) رخ می‌دهد و بر توالی اجماع پیرایش تأثیر می‌گذارد و منجر به پیرایش تغییر یافته و در نتیجه پروتئین غیرطبیعی یا غایب می‌شود. واریانت بیماری‌زای c.5851_5854delAGTT به دلیل حذف 4 نوکلئوتیدی از موقعیت‌های نوکلئوتیدی 5851 تا 5854 در کدگذاری است. اگزون 10 ژن BRCA2 و منجر به تغییر چارچوب ترجمه‌ای با یک کدون پایان جایگزین پیش‌بینی‌شده (p.S1951WfsTer) می‌شود. نکته قابل توجه این است که همانطور که قبلاً گزارش شده است، هر دو تغییر c.631G>A و c.7008-2A>T در یک بیمار شناسایی شدند.34 جهش اول شامل جایگزینی آدنوزین (A) در اگزون 7 BRCA2 با یک نوکلئوتید حاوی گوانین (G) است که منجر به تغییر والین به ایزولوسین در کدون 211 می‌شود. ایزولوسین آمینو اسید یک اسید آمینه با خواص بسیار مشابه است. این تغییر بر پیرایش طبیعی mRNA تأثیر می‌گذارد. نوع دوم در یک ناحیه اینترونی قرار دارد و منجر به جایگزینی دوگانه A به تیمین (T) قبل از اگزون 13 ژن کدکننده BRCA2 می‌شود. تغییر c.7008-2A>T ممکن است رونوشت‌های متعددی با طول‌های مختلف ایجاد کند. علاوه بر این، در گروه PVهای BRCA2، 4 مورد از 18 تغییر (22.2%) اینترونی بودند.
سپس جهش‌های مضر BRCA1/2 را در دامنه‌های عملکردی و نواحی اتصال پروتئین نقشه‌برداری کردیم (شکل 4). در ژن BRCA1، 50٪ از PVها در ناحیه خوشه‌ای سرطان پستان (BCCR) قرار داشتند، در حالی که 22٪ از جهش‌ها در ناحیه خوشه‌ای سرطان تخمدان (OCCR) قرار داشتند (شکل 4A). در BRCA2 PV، 35.7٪ از انواع در ناحیه BCCR و 42.8٪ از جهش‌ها در OCCR قرار داشتند (شکل 4B). در مرحله بعد، محل PV را در دامنه‌های پروتئین BRCA1 و BRCA2 ارزیابی کردیم. برای پروتئین BRCA1، سه PV در دامنه‌های حلقه‌ای و مارپیچی و دو جهش در دامنه BRCT یافتیم (شکل 4A). برای پروتئین BRCA2، 4 PV به دامنه تکراری BRC نقشه‌برداری شدند، در حالی که 3 تغییر اینترونی و 3 تغییر اگزونی در دامنه‌های اتصال الیگو/الیگوساکارید (OB) و برج (T) شناسایی شدند ( شکل 4ب).
شکل 4. نمایش شماتیک پروتئین‌های BRCA1 و BRCA2 و محلی‌سازی واریانت‌های بیماری‌زا. این شکل توزیع واریانت‌های بیماری‌زای BRCA1 (A) و BRCA2 (B) را در بیماران مبتلا به سرطان پستان نشان می‌دهد. جهش‌های اگزونی با رنگ آبی و واریانت‌های اینترونی با رنگ نارنجی نشان داده شده‌اند. ارتفاع میله نشان‌دهنده تعداد موارد است. پروتئین‌های BRCA1 و BRCA2 و دامنه‌های عملکردی آنها گزارش شده‌اند. (الف) پروتئین BRCA1 شامل یک دامنه حلقه‌ای (RING) و یک توالی محلی‌سازی هسته‌ای (NLS)، یک دامنه مارپیچی-حلقوی، یک دامنه خوشه‌ای SQ/TQ (SCD) و یک دامنه انتهایی C ژن BRCA1 (BRCT) است. (ب) پروتئین BRCA2 شامل هشت تکرار BRC، یک دامنه اتصال DNA با یک دامنه مارپیچی (Helical)، سه چین‌خوردگی اتصال الیگونوکلئوتید/الیگوساکارید (OB)، یک دامنه برجی (T) و یک NLS در سمت C است. مناطقی که به آنها ناحیه خوشه‌ای سرطان پستان (BCCR) و سرطان تخمدان گفته می‌شود. ناحیه خوشه‌ای (OCCR) در پایین نشان داده شده است. *جهش‌هایی را نشان می‌دهد که کدون‌های پایان را تعیین می‌کنند.
سپس ویژگی‌های بالینی-پاتولوژیک سرطان سینه (BC) را که ممکن است با وجود BRCA1/2 PV مرتبط باشند، بررسی کردیم. پرونده‌های بالینی کامل برای 181 بیمار BRCA1/2 منفی (غیرحامل) و همه حاملان (n = 35) در دسترس بود. بین میزان تکثیر تومور و درجه آن همبستگی وجود داشت.
ما توزیع Ki-67 را بر اساس میانه گروه خود (25٪، محدوده <10-90٪) محاسبه کردیم. افرادی که Ki-67 آنها <25٪ بود به عنوان "Ki-67 کم" تعریف شدند، در حالی که افرادی که مقادیر ≥ 25٪ داشتند به عنوان "Ki-67 بالا" در نظر گرفته شدند. تفاوت‌های قابل توجه Ki-67 (p <0.01) بین افراد غیر حامل و حاملان BRCA1 PV مشاهده شد (شکل 5A).
شکل 5 همبستگی Ki-67 با توزیع درجه در زنان مبتلا به سرطان پستان با و بدون جهش‌های BRCA1 و BRCA2. (الف) نمودار جعبه‌ای که میانگین مقادیر Ki-67 را در 181 بیمار مبتلا به سرطان پستان غیرحامل در مقابل بیماران مبتلا به جهش BRCA1 (18) یا BRCA2 (17) نشان می‌دهد. مقادیر P کمتر از 0.5 از نظر آماری معنی‌دار در نظر گرفته شدند. (ب) هیستوگرام نشان دهنده انتساب بیماران سرطان پستان به گروه‌های درجه بافت‌شناسی (G2 و G3) بر اساس وضعیت جهش BRCA1 و BRCA2 (افراد WT، حاملان جهش‌های BRCA1 و BRCA2).
به همین ترتیب، ما بررسی کردیم که آیا درجه تومور با وجود BRCA1/2 PV همبستگی دارد یا خیر. از آنجایی که G1 BC در جمعیت ما وجود نداشت، بیماران را به دو گروه (G2 یا G3) تقسیم کردیم. مطابق با نتایج Ki-67، تجزیه و تحلیل، همبستگی آماری معنی‌داری را بین درجه تومور و جهش BRCA1 نشان داد، به طوری که نسبت بالاتری از تومورهای G3 در حاملان BRCA1 در مقایسه با غیرحاملان مشاهده شد (p<0.005) (شکل 5B).
پیشرفت‌ها در فناوری تعیین توالی DNA، پیشرفت‌های بی‌سابقه‌ای را در آزمایش ژنتیکی BRCA1/2 امکان‌پذیر کرده است که پیامدهای مهمی برای بیمارانی با سابقه خانوادگی سرطان دارد. تا به امروز، تقریباً 20000 نوع BRCA1/2 شناسایی و طبق انجمن ژنتیک پزشکی آمریکا 35 و سیستم ENIGMA طبقه‌بندی شده‌اند.35،36 به خوبی شناخته شده است که طیف جهش BRCA1/2 در مناطق جغرافیایی مختلف بسیار متفاوت است.37 در ایتالیا، میزان جهش‌های BRCA1/2 PV از 8٪ تا 37٪ متغیر بود که نشان‌دهنده تنوع گسترده درون کشوری است.38،39 با جمعیتی تقریباً 5 میلیون نفر، سیسیل از نظر تعداد ساکنان، پنجمین منطقه بزرگ ایتالیا است. اگرچه داده‌هایی در مورد توزیع BRCA1/2 در غرب سیسیل وجود دارد، اما هیچ شواهد گسترده‌ای در بخش شرقی جزیره وجود ندارد.
مطالعه ما یکی از اولین گزارش‌ها در مورد بروز BRCA1/2 PV در بیماران مبتلا به سرطان سینه در شرق سیسیل است.28 ما تجزیه و تحلیل خود را بر روی سرطان سینه متمرکز کردیم، زیرا این بیماری تاکنون شایع‌ترین بیماری در گروه ما بوده است.
هنگام آزمایش ۳۸۹ بیمار مبتلا به سرطان سینه، ۹٪ حامل جهش‌های BRCA1/2 بودند که به طور مساوی بین BRCA1 و BRCA2 توزیع شده بودند. این نتایج با نتایج گزارش‌شده قبلی در جمعیت ایتالیا مطابقت دارد.۲۸ جالب توجه است که ۳٪ (۱۳/۳۸۹) از گروه ما مرد بودند. این میزان برای سرطان سینه مردان (۱٪ از کل سرطان‌های سینه) بالاتر از حد انتظار است،۴۰ که نشان‌دهنده انتخاب جمعیت‌ها بر اساس خطر جهش BRCA1/2 است. با این حال، هیچ یک از این مردان جهش BRCA1/2 را نشان ندادند، بنابراین آنها کاندید تجزیه و تحلیل مولکولی بیشتر برای رد وجود جهش‌های کمتر رایج مانند PALB2، RAD51C و D و موارد دیگر بودند. انواعی با اهمیت نامشخص در ۷٪ از افرادی که جهش‌های BRCA2 VUS در آنها مشهود بود، بازیابی شدند. حتی این نتیجه با شواهد موجود سازگار است.۲۸،۴۱،۴۲
وقتی توزیع زیرگروه‌های مولکولی سرطان سینه (BC) را در زنان دارای جهش BRCA1/2 تجزیه و تحلیل کردیم، ارتباط شناخته‌شده بین TNBC و BRCA1 PV (58.8٪) و بین luminal B BC و BRCA2 PV (55.6٪) را تأیید کردیم.16،43 تومورهای luminal A و HER2+ در حاملان BRCA1 و BRCA2 PV با داده‌های موجود در مقالات علمی سازگار هستند.16،43
سپس بر نوع و محل PV مربوط به BRCA1/2 تمرکز می‌کنیم. در گروه ما، شایع‌ترین PV مربوط به BRCA1، c.5035_5039delCTAAT بود. اگرچه Incorvaia و همکاران. اگرچه این واریانت را در گروه سیسیلی خود توصیف نکردند، نویسندگان دیگر آن را به عنوان یک PV از BRCA1 ژرم‌لاین گزارش کرده‌اند.34 چندین PV از BRCA1 در گروه ما یافت شد - به عنوان مثال c.181T>G، c.514del، c.3253dupA و c.5266dupC - که در سیسیل مشاهده شده‌اند.28 از این تعداد، دو جهش بنیانگذار BRCA1 (c.181T>G و c.5266dupC) معمولاً در یهودیان اشکنازی اروپای شرقی و مرکزی (لهستان، چک)، اسلوونیایی، اتریشی، مجارستانی، بلاروسی و آلمانی) یافت می‌شود،44،45 و در ایالات متحده و آرژانتین، اخیراً به عنوان یک "واریانت ژرم‌لاین عودکننده" در بیماران ایتالیایی مبتلا به BC و OC تعریف شده است. واریانت 34c.514del قبلاً در 8 بیمار مبتلا به سرطان پستان از شمال سیسیل در پالرمو و مسینا شناسایی شده بود. جالب توجه است که حتی Incorvaia و همکاران. گونه‌ی c.3253dupA در برخی از خانواده‌ها در کاتانیا یافت شد.28 نماینده‌ترین PVهای BRCA2 عبارتند از c.428dup، c.5851_5854delAGTT و گونه‌ی اینترونی c.8487+1G>A که با جزئیات بیشتری گزارش شده‌اند28 در بیماری در پالرمو با PV c.428dup، c.5851_5854delAGTT در خانوارهای شمال غربی سیسیل، عمدتاً در مناطق تراپانی و پالرمو مشاهده شد، در حالی که PV c.5851_5854delAGTT در خانوارهای شمال غربی سیسیل مشاهده شد. گونه‌ی 8487+1G>A در افراد مسینا، پالرمو و کالتانیستا شایع‌تر بود.28 ربک و همکاران. قبلاً تغییر c.5851_5854delAGTT در کلمبیا شرح داده شده است.37 یک جهش دیگر BRCA2 PV، c.631+1G>A، در بیماران BC و OC از سیسیل (Agrigento، Siracusa و Ragusa) یافت شده است.28 نکته قابل توجه این است که ما همزیستی دو نوع BRCA2 (BRCA2 c.631G>A و c.7008-2A>T) را در همان بیمار مشاهده کردیم که فرض کردیم در حالت سیس از هم جدا شده‌اند، همانطور که قبلاً گزارش شده است.34،46 این جهش‌های BRCA2 در واقع اغلب در منطقه ایتالیا مشاهده می‌شوند و مشخص شده است که کدون‌های پایان زودرس را ایجاد می‌کنند، بر پیرایش RNA پیام‌رسان تأثیر می‌گذارند و باعث می‌شوند پروتئین BRCA2 از کار بیفتد.47،48
ما همچنین PVهای BRCA1 و BRCA2 را در نواحی OCCR و BCCR احتمالی از دامنه‌ها و ژن‌های پروتئینی نقشه‌برداری کردیم. این نواحی توسط ربک و همکارانش به ترتیب به عنوان نواحی پرخطر برای ابتلا به سرطان تخمدان و پستان توصیف شده‌اند.49 با این حال، شواهد مربوط به ارتباط بین محل قرارگیری واریانت‌های ژرم‌لاین و خطر سرطان پستان یا تخمدان همچنان بحث‌برانگیز است.28،50-52 در جمعیت ما، PVهای BRCA1 عمدتاً در ناحیه BCCR قرار داشتند، در حالی که PVهای BRCA2 عمدتاً در ناحیه OCCR قرار داشتند. با این حال، ما نتوانستیم هیچ ارتباطی بین نواحی OCCR و BCCR احتمالی و ویژگی‌های BC پیدا کنیم. این ممکن است به دلیل تعداد محدود بیماران مبتلا به جهش‌های BRCA1/2 باشد. از دیدگاه دامنه پروتئین، PVهای BRCA1 در کل پروتئین توزیع شده‌اند و تغییرات BRCA2 ترجیحاً در دامنه تکرار BRC یافت می‌شوند.
در نهایت، ما ویژگی‌های بالینی-پاتولوژیک سرطان سینه (BC) را با BRCA1/2 PV مرتبط کردیم. با توجه به تعداد محدود بیماران مورد بررسی، ما فقط همبستگی معنی‌داری بین Ki-67 و درجه تومور پیدا کردیم. اگرچه ارزیابی و تفسیر Ki-67 تا حدودی بحث‌برانگیز است، اما مسلم است که میزان بالای تکثیر با افزایش خطر عود بیماری و کاهش بقا همراه است. تا به امروز، حد آستانه برای تمایز بین Ki-67 "بالا" و "پایین" 20٪ است. با این حال، این آستانه برای جمعیت بیماران جهش BRCA1/2 ما که دارای مقدار متوسط ​​Ki-67 25٪ است، اعمال نمی‌شود. این روند در میزان بالای Ki-67 را می‌توان با شیوع در گروه‌های لومینال B و TNBC ما توضیح داد، که در آنها تعداد کمی تومور لومینال A وجود داشت. با این حال، برخی شواهد نشان می‌دهد که حد آستانه بالاتر Ki-67 (25-30٪) ممکن است بیماران را بر اساس پیش‌آگهی آنها بهتر طبقه‌بندی کند.53،54 از نتایج تجزیه و تحلیل ما، همبستگی معنی‌داری تعجب‌آور نیست. بین ... بالا رخ می‌دهد Ki-67 و درجات آن و وجود BRCA1 PV. در واقع، تومورهای مرتبط با BRCA1 از تومورهای TNBC معمولی هستند و ویژگی‌های تهاجمی‌تری از خود نشان می‌دهند.16،17
در نتیجه، این مطالعه گزارشی از وضعیت جهش BRCA1/2 در یک گروه مبتلا به سرطان سینه از شرق سیسیل ارائه می‌دهد. به طور کلی، یافته‌های ما با شواهد موجود، هم از نظر شیوع جهش و هم از نظر ویژگی‌های بالینی-پاتولوژیک در سرطان سینه، سازگار است. مطالعات بیشتر در جمعیت‌های بزرگتر از بیماران مبتلا به سرطان سینه دارای جهش BRCA1/2، مانند استفاده از تجزیه و تحلیل جهش گسترده چند ژنومی، برای ارزیابی وجود PVهایی که متمایز و کمتر از BRCA1/2 هستند، ضروری است. این امر امکان شناسایی و مدیریت صحیح تعداد فزاینده‌ای از افراد در معرض خطر بالای سرطان به دلیل جهش‌های ژنتیکی را فراهم می‌کند.
ما تأیید کردیم که بیماران رضایت آگاهانه خود را برای انتشار نمونه‌های تومور خود به صورت ناشناس برای اهداف تحقیقاتی امضا کرده‌اند. همه بیماران رضایت آگاهانه کتبی را طبق اعلامیه هلسینکی امضا کرده‌اند. طبق سیاست AOU Policlinico “G.Rodolico – S.Marco”، این مطالعه از بررسی اخلاقی معاف شد زیرا تجزیه و تحلیل BRCA1/2 طبق روال بالینی انجام شد و همه بیماران رضایت آگاهانه کتبی دادند. بیماران همچنین به استفاده از داده‌های خود برای اهداف تحقیقاتی رضایت می‌دهند.
از پروفسور پائولو ویگنری به خاطر کمکشان در مراقبت از بیماران سرطان سینه طبق درخواست کمیته اخلاق، تشکر می‌کنیم.
فدریکا مارتورانا از Istituto Gentili، Eli Lilly، Novartis، Pfizer کمک هزینه تحصیلی دریافت می‌کند. سایر نویسندگان هیچ گونه تضاد منافعی در این کار اعلام نمی‌کنند.
1. سونگ اچ، فرلی جی، سیگل آر ال، و همکاران. آمار جهانی سرطان 2020: GLOBOCAN میزان بروز و مرگ و میر 36 نوع سرطان را در 185 کشور در سراسر جهان تخمین می‌زند. CA Cancer J Clin.2021;71(3):209-249.doi: 10.3322/caac.21660