Analysis mutationum genorum BRCA1/BRCA2 in cancro mammae

Javascript in navigatro tuo in praesenti inactivum est. Quaedam huius situs interretialis functiones non operabuntur cum Javascript inactivum est.
Cum tuis specificis notitiis et medicamento specifico quod tibi placet, te inscribe, et nos informationes quas praebuisti cum articulis in amplissima nostra collectione coniungemus et tibi exemplar PDF per electronicam epistulam celeriter mittemus.
Stella S, Vitale SR, Martorana F, Massimino M, Pavone G, Lanzafame K, Bianca S, Barone C, Gorgone C, Fichera M, Manzella L.
Stefania Stella, 1,2 Silvia Rita Vitale, 1,2 Federica Martorana, 1,2 Michele Massimino, 1,2 Giuliana Pavone, 3 Katia Lanzafame, 3 Sebastiano Bianca, 4 Chiara Barone, 5 Cristina Gorgone, 6 Marco Fichera, 6, 7 Livia Manzella1,21 Department of Clinical and Experimental Medicine, University of Catania, Catania, Catania, 2 Centre pro Medicina, Universitate Catania, Catania, Catania, 2 Centre Fusca et Experimental Medicina, Universitas Catania, Catania, 5 Cristina Gorgone, 6 Marco Fichera, 6, 7 Livia Manzella1,21 Department of Fuscus and Experimental Medicine, University of Catania, Catania, Catania, 2 Hematologia, AOU Policlinico "G.Rodolico - San Marco", Catania, 95123, Italia; 3 Oncologia medica, AOU Policlinico "G. Rodolico - San Marco", Catania, 95123, Italia; 4 Medicae Geneticae, ARNA Garibaldi, Catania, 95123, Italia; 5 Medicine Genetics, ASP, Syracuse, 96100, Italy; 6 Departmentum Scientiarum Biomedicarum et Biotechnologicarum, Universitas Catanensis, Genetica Medica, Catana, Italia, 95123; 7Institutum Investigationis Oasi-IRCCS, Troina, 94018, Italia Communicationes: Stefania Stella, tel. +39 095 378 1946, inscriptionem electronicam [email protected]; [email protected] Propositum: Mutationes germinales in BRCA1 et BRCA2 et cancro mammae (BC), ovarii (OC) et aliis iam stabilitis, cum periculo cancri per totam vitam coniunctae. Examinatio geni BRCA clavis est ad periculum individuale aestimandum, necnon ad methodos praeventionis in portatoribus sanis inveniendas et curationes in aegris cancri aptandas. Frequentia alterationum BRCA1 et BRCA2 late variat inter regiones geographicas, et quamquam data de variantibus pathogenicis BRCA in familiis Siculis exstant, studia populationes in Sicilia orientali specialiter spectantia desunt. Propositum studii nostri erat incidentiam et distributionem alterationum germinalium pathogenicarum BRCA in cohorte aegrotarum BC ex Sicilia orientali investigare et earum associationem cum specificis notis BC utens sequentiatione novae generationis aestimare. Praesentia alterationum cum gradu tumoris et indice proliferationis correlata est. RESULTATA: In summa, 35 aegrotae (9%) variantem pathogenicam BRCA habebant, 17 (49%) in BRCA1 et 18 (51%) in BRCA2. Alterationes BRCA1 praevalent in aegris BC triplo-negativis, dum mutationes BRCA2 frequentiores sunt in aegris BC luminalibus. Comparatum... Cum non-portantibus, subiecta cum variantibus BRCA1 gradum tumoris et indicem proliferativum significanter altiorem habuerunt. Conclusiones: Nostrae inventiones conspectum status mutationis BRCA in aegris cum cancro cancrorum ex Sicilia orientali praebent et munus analysis NGS in identificandis aegris cum cancro cancrorum hereditario confirmant. Summa summarum, haec data congruunt cum testimoniis prioribus quae examen BRCA ad rectam praeventionem et curationem cancri in portatoribus mutationis sustinent.
Carcinoma mammae (CM) est neoplasma malignum frequentissimum toto orbe terrarum et mortiferrimum in mulieribus.1 Notae biologicae quae prognosin et mores clinicos CM determinant, per tempus late investigatae et partim elucidatae sunt. Re vera, plura signa substituta nunc adhibentur ad CM in diversa subtypa molecularia classificanda. Hae sunt receptor estrogeni (ER) et/vel progesteroni (PgR), amplificatio receptoris humani factoris epidermalis crescentis 2 (HER2), index proliferationis Ki-67 et gradus tumoris (G).2 Combinatio harum variabilium sequentes categorias CM identificavit: 1) Tumores luminales, expressionem ER et/vel PgR ostendentes, 75% CM constituerunt. Hi tumores ulterius divisi sunt in Luminale A, cum Ki-67 infra 20% et HER2 negativum erat, et Luminale B, cum Ki-67 aequalis vel supra 20% erat et in praesentia amplificationis HER2, indice proliferationis non obstante; 2) Tumores HER2+ qui ER et PgR negativi sunt sed amplificationem HER2 ostendunt. Hic grex 10% omnium tumorum mammarum constituit; 3) Carcinoma mammae tripliciter negativum (TNBC), quod expressionem ER et PgR nec amplificationem HER2 ostendit, circiter 15% cancrorum mammarum constituit.2-4
Inter haec subtypa cancri canceris, gradus tumoris et index proliferationis biosignatores transversales repraesentant qui directe et independenter cum aggressivitate tumoris et prognosi coniunguntur.5,6
Praeter notas biologicas supra dictas, munus alterationum geneticarum hereditarum quae ad evolutionem carcinomatis mammarii (BC) ducunt, per annos proximos magis magisque momentum evasit.7 Circiter 1 ex 10 tumoribus mammariis hereditatur propter alterationes germinales in genibus specificis.8 Duo magna studia epidemiologica, plus quam 180,000 feminas implicantia, nuper gregem octo genorum (i.e., ATM, BARD1, BRCA1, BRCA2, CHK2, PALB2, RAD51C, et RAD51D) praecipue responsabiles pro BC hereditario identificaverunt. Inter haec gena, BRCA1 et BRCA2 (deinceps BRCA1/2 appellata) correlationem fortissimam cum evolutione tumorum mammariorum demonstraverunt.9-12 Re vera, mutationes germinales BRCA1/2 periculum BC per totam vitam significanter augent, necnon aliarum malignitatum, inter quas ovariae, prostatae, pancreaticae, colorectalis, et melanoma. Ab aetate 13 ad 80 annos, incidentia cumulativa BC est 72% in feminis cum variante pathogenica (PV) BRCA1 et 69% in feminis cum variante BRCA2. PV.14
Notandum est quod recens publicatio suggerit periculum cancri macularis (BC) pendere ex genere PV. Re vera, comparatis cum variantibus pathogenicis truncantibus, variantes manifestae missensus, praesertim in gene BRCA1, cum periculo BC reducto coniunguntur, praesertim in mulieribus senioribus.15
Praesentia tumorum BRCA1 vel BRCA2 PV cum variis notis biologicis et clinicopathologicis coniuncta erat.16,17 Carcinomata basalia cum BRCA1 associata plerumque clinicē aggressiva, parum differentiata, et valde proliferativa sunt. Hi tumores plerumque tripliciter negativi sunt et aetatem initii praecocem habent. Tumores qui in aegris cum mutatione BRCA2 occurrunt typice gradus moderatos ad bene differentiatos et indices proliferativos variabiles exhibent. Hi tumores in lumine B frequentiores sunt et plerumque in adultis senioribus occurrunt.16-18 Notandum est mutationes in BRCA1 et BRCA2 sensibilitatem ad curationes specificas augere, inter quas sales platini et medicamenta destinata ut inhibitores poly(ADP-ribosis) polymerasis (PARPi).19,20
Per annos proximos, implementatio sequentiationis novae generationis (NGS) in praxi clinica numerum crescentem aegrotorum cancro chronico (BC) permisit ut probationes moleculares pro syndromis susceptibilitatis cancri, incluso BRCA1/2, subeant.21 Simul, definitiones in criteriis accuratis de historia familiari, demographicis, et notis clinicopathologicis fundatae ad melius identificanda individua digna probatione BRCA1/2.22,23 In hoc contextu, evidentia accumulatur de examine BRCA1/2 in populationibus specificis, differentias inter regiones geographicas illustrans.24-27 Quamquam relationes de cohorte BC in Sicilia occidentali exstant, pauciora data de examine BRCA1/2 in populatione Siciliae orientalis praesto sunt.28,29
Hic describimus eventus examinationis germinalis BRCA1/2 in aegrotis cancro carcinomatis bovis ex Sicilia orientali, ulterius correlantes praesentiam mutationum BRCA1 vel BRCA2 cum principalibus notis clinicopathologicis horum tumorum.
Studium retrospectivum peractum est apud "Centrum Oncologiae Experimentalis et Haematologiae" apud Nosocomium Policlinico Rodolicum – San Marco Catinae. A Ianuario 2017 ad Martium 2021, in summa 455 aegroti cum cancro mammae et ovarii, melanoma, pancreatis vel prostatae ad laboratorium nostrum diagnosticum moleculare ad probationes geneticas BRCA/2 missi sunt. Hoc studium secundum Declarationem Helsingiensem peractum est, et omnes participes consensum informatum scriptum ante analysin molecularem dederunt.
Notae histologicae et biologicae (ER, PgR, status HER2, Ki-67, et gradus) carcinomatis bovis (CB) in biopsia nucleari vel exemplaribus chirurgicis aestimatae sunt, solum componentes tumoris aggressivi considerantes. His notis positis, CB sic classificati sunt: ​​luminalis A (ER+ et/vel PgR+, HER2-, Ki-67<20%), luminalis B (ER+ et/vel PgR+, HER2-, Ki-67≥20%), luminalis B-HER2+ (ER et/vel PgR+, HER2+), HER2+ (ER et PgR-, HER2+) vel tripliciter negativa (ER et PgR-, HER2-).
Antequam status mutationis BRCA1 et BRCA2 aestimaretur, turma multidisciplinaris, oncologo, geneticista, et psychologo comprehendens, consultationem geneticae tumoris pro singulis aegrotis egit ut praesentiam BRCA1 et/vel BRCA1 vel individuorum cum alto periculo PV in gene BRCA2 determinaret. Selectio aegrotorum secundum normas Societatis Italicae Oncologiae Medicae (AIOM) et commendationes locales Sicilianas peracta est.30,31 Haec criteria includunt: (i) historiam familiarem variantium pathogenicarum notarum in genibus susceptibilitatis (e.g., BRCA1, BRCA2, TP53, PTEN); (ii) mares cum cancro oncologico (CB); (iii) eos qui CB et carcinoma ovarii (CO); (iv) mulieres cum CB <36 annis, TNBC <60 annis, vel CB bilaterali <50 annis; (v) historiam medicam personalem CB <50 annis et saltem unum propinquum primi gradus: (a) CB < 50 annis; (b) OC non-mucinosum et non-limitanum cuiuslibet aetatis; (c) CB bilaterale; (d) CB masculinum; (e) cancrum pancreatis; (f) cancer prostatae; (vi) duae vel plures historiae personales carcinomatis bubali (CB) > 50 annos et historia familiaris CB, OC, vel cancri pancreatis pro propinquis qui inter se sunt propinqui primi gradus (inclusis propinquis cum quibus ipsa est propinqua primi gradus); (vii) Historia personalis OC et saltem unus propinquus primi gradus: (a) CB < 50 annos; (b) NOC; (c) CB bilateralis; (d) CB masculinus; (vii) femina cum OC seroso gradus alti.
Ex unoquoque aegroto, exemplum sanguinis peripherici 20 mL obtentum et in tubos EDTA (BD Biosciences) collectum est. DNA genomicum ex 0.7 mL sanguinis totius exemplaribus, utens QIAsymphony DSP DNA Midi kit Isolation Kit (QIAGEN, Hilden, Italia), secundum instructiones fabricatoris separatum est et per Fluorometrum Qubit® 3.0 (Thermo Fisher Scientific, Waltham, MA, USA) transmissum est. Quantificatio peracta. Locupletatio scoporum et praeparatio bibliothecae per Oncomine™ BRCA Research Assay Chef perficiuntur, parata ad implendum in Ion AmpliSeq™ Chef Reagents DL8 Kit ad praeparationem bibliothecae automaticam secundum instructiones fabricatoris. Kit constat ex duobus poolibus primerorum PCR multiplexibus quae adhiberi possunt ad studendum omnia gena BRCA1 (NM_007300.3) et BRCA2 (NM_000059.3). Breviter, 15 µL cuiusque DNA speciminis diluti (10 ng) additi sunt laminis cum codice lineari ad praeparationem bibliothecae et omnia reagentia et consumibilia in instrumento Ion Chef™ impleta sunt. Praeparatio bibliothecae automatica et collectio bibliothecae speciminis cum codice lineari deinde peracta sunt in instrumento Ion Chef™. Numerus bibliothecarum praeparatarum deinde aestimatus est a Fluorometro Qubit® 3.0 (Thermo Fisher Scientific, Waltham, MA, USA) secundum instructiones fabricatoris. Denique, bibliothecae in rationibus aequimolaribus in tubis speciminis bibliothecae Ion Chef™ (tubis cum codice lineari) combinantur et implentur. in instrumento Ion Chef™ immissa est. Sequentiatio peracta est instrumento Ion Torrent S5 (Thermo Fisher Scientific) (Thermo Fisher Scientific) utens chip Ion 510 (Thermo Fisher Scientific). Analysis datorum per Amplicon Suite (SmartSeq srl) et programmate Ion Reporter facta est.
Omnes nomenclaturae variantium normas hodiernas Consortii Variationis Genomatis Humani (HGVS, http://www.hgvs.org/mutnomen) secutae sunt. Momentum clinicum variantium BRCA1/2 definitum est utens classificatione Consortii Internationalis ENIGMA (Evidence-Based Network for Interpreting Germline Mutant Alleles, https://enigmaconsortium.org/) et consulendo varias bases datorum sicut ARUP, BRCAEXCHANGE, ClinVar, IARC_LOVD, et UMD. Classificatio quinque distinctas categorias periculi includit: benignum (categoria I), probabiliter benignum (categoria II), varians incertae significationis (VUS, categoria III), probabiliter pathogenicum (categoria IV), et pathogenicum (categoria V). VarSome etiam effectum mutationum in structuram et functionem proteinorum analysavit, instrumentum informativum cum accessu ad 30 bases datorum.32
Ad singulis VUS significationem clinicam potentialem assignandam, sequentes algorithmi computationales praedictionis proteinorum adhibiti sunt: ​​MUTATION TASTER, 33 PROVEAN-SIFT (http://provean.jcvi.org/index.php), POLYPHEN-2 (http:///genetics.bwh.harvard.edu/pph2/) et Align-GVGD (http://agvgd.hci.utah.edu/agvgd_input.php). Variantes in classem 1 et 2 classificatae typi naturalis (silvestris) habitae sunt.
Sequentiatio Sanger praesentiam cuiusque variantis pathogenicae confirmavit. Breviter, par initiatorum specificorum pro qualibet variante detecta designatum est utens sequentiis referentialibus genorum BRCA1 et BRCA2 (NG_005905.2, NM_007294.3 et NG_012772.3, NM_000059.3, respective). Ergo, PCR directa peracta est, deinde sequentiatio Sanger.
Aegroti qui negative pro gene BRCA1/2 examinati sunt, per amplificationem specillorum multiplex ligationis-dependentem (MLPA) secundum instructiones fabricatoris examinati sunt, ad praesentiam magnarum rearrangementorum genomicorum (LGR) aestimandam. Breviter, exempla DNA denaturantur et usque ad 60 specilla genibus BRCA1 et BRCA2 specifica adhibentur, quarum unaquaeque sequentiam DNA specificam circiter 60 nucleotidorum longitudinem detegit. Producta amplificationis specillorum, ex serie unica ampliconum PCR constantes, deinde per electrophoresin capillarem et per programmate Cofalyser.Net una cum tabulis Cofalyser specificis pro singulis gregibus (www.mrcholland.com) analysata sunt.
Variabiles clinicopathologicae selectae (gradus histologicus et index proliferationis Ki-67%) cum praesentia paracetamol BRCA1/2 associatae sunt, programmate Prism v. 8.4 computatis, probatione exacta Fisher utens, valore p <0.05 significantem esse assumendo.
Inter Ianuarium 2017 et Martium 2021, 455 aegroti ad mutationes germinales BRCA1/2 examinati sunt. Examen mutationum in Centro Oncologiae Experimentalis et Haematologiae Nosocomii Policlinici peractum est. Secundum normas Sicilianas (http://www.gurs.regione.sicilia.it/Indicep1.htm, N. 02-Veneris 10 Ianuarii 2020), Rodolicum Catanense – Sanctum Marcum, in summa 389 aegroti erant cancri mammae, 37 cancri ovarii, 16 cancri pancreatis, 8 cancri prostatae, et 5 melanoma. Distributio aegrotorum secundum genus cancri et eventus analysis in Figura 1 ostenditur.
Figura 1 schema fluxus ostendit, qui summam studii exhibet. Aegroti cum tumoribus mammae, melanoma, pancreatis, prostatae, vel ovarii ad mutationes in genis BRCA1 et BRCA2 examinati sunt.
Abbreviationes: PVs, varietas pathogenica; VUS, varietas incertae significationis; WT, sequentia BRCA1/2 typi naturalis.
Studia nostra selective in cohortes cancri mammae direximus. Aetatem medianam aegrotorum 49 annorum (inter 23 et 89) habebant et praesertim feminae erant (n=376, sive 97%).
Ex his subiectis, 64 (17%) mutationes BRCA1/2 habebant et omnes feminae erant. Triginta quinque (9%) PV et 29 (7.5%) VUS (variationes umoris) habebant. Septemdecim (48.6%) ex 35 variationibus pathogenicis in BRCA1 et 18 (51.4%) in BRCA2 apparuerunt, dum 5 VUS in BRCA1 (17.2%) et 24 (82.8%) in BRCA2 apparuerunt (Figurae 1 et 2). LGR (regulator genorum lentiginosus) in analysi MLPA non aderat.
Figura 2. Analysis mutationum BRCA1 et BRCA2 in 389 aegris cancro mammae. (A) Distributio variantium pathogenicorum (PV) (rubra), variantium incertae significationis (VUS) (aurantiaca), et WT (caerulea) in 389 aegris cancro mammae; (B) 389 aegri cancro mammae. Triginta quinque (9%) variantium pathogenicorum (PV) BRCA1/2 habebant. Inter eos, 17 (48.6%) vectores PV BRCA1 (rubri obscuri) et 18 (51.4%) vectores BRCA2 (rubri clari) erant; (C) 29 (7.5%) ex 389 subiectis VUS, 5 (17.2%) gena BRCA1 (aurantiaca obscura) et 24 (82.8%) gena BRCA2 (aurantiaca clari) portabant.
Abbreviationes: PVs, varietas pathogenica; VUS, varietas incertae significationis; WT, sequentia BRCA1/2 typi naturalis.
Deinde praevalentiam subtyporum molecularium cancri cystici (BC) in aegrotis cum paraventriculis BRCA1/2 investigavimus. Distributio comprehendit 2 (5.7%) aegrotas cum tumore luminali A, 15 (42.9%) aegrotas cum tumore luminali B-HER2+, 3 (8.6%) aegrotas cum tumore B-TN (Tan-Bodycellulate). Inter aegrotas BRCA1-positivas, 5 (29.4%) BC luminali B, 2 (11.8%) morbum HER2+, et 10 (58.8%) TNBC habebant. Tumores sine mutationibus BRCA1 vel luminales A vel luminales B-HER2+ erant (Figura 3). In subgrege BRCA2-positivo, 10 (55.6%) tumores luminales B, 3 (16.7%) luminales B-HER2+, 3 (16.7%) TNBC, et 2 (11.1%) luminales A erant (Figura...). 3). Nulli tumores HER2+ in hoc grege aderant. Ergo, mutationes BRCA1 in aegris cum carcinomate triglyceridis (TNBC) praevalent, dum alterationes BRCA2 in individuis luminis B praevalent.
Figura 3. Praevalentia subtyporum cancri mammae in aegris cum variantibus pathogenicis in BRCA1 et BRCA2. Histogrammata distributionem PV BRCA1- (rubro obscuro) et BRCA2- (rubro claro) inter subtypos moleculares aegrotarum cancri mammae ostendentia. Numeri intra singulas arcas relati percentagem aegrotarum cum PV BRCA1 et BRCA2 pro singulis subtypis cancri mammae repraesentant.
Abbreviationes: PVs, varietas pathogenica; HER2+, receptor 2 positivus factoris crescentis epidermalis humani; TNBC, cancer mammae tripliciter negativus.
Deinde, genus et localizationem genorum PV BRCA1 et BRCA2 aestimavimus. In PV BRCA1, septem variantes nucleotidorum singularium (SNV), sex deletiones, tres duplicationes et unam insertionem observavimus. Una tantum mutatio (c.5522delG) novam inventionem repraesentat. PV BRCA1 frequentissima in utroque subiecto detecta erat c.5035_5039delCTAAT. Haec alteratio deletionem quinque nucleotidorum (CTAAT) in exone 15 BRCA1 implicat, substitutionem aminoacidi leucini tyrosino ad codon 1679 efficiens, et propter translationis translationis mutationem cum codone terminationis alternativo praedicto ad praematuram truncationem proteini ducit. Omnes aliae mutationes in uno tantum casu deteguntur. Notandum est unum e PV relatis in regione consensus situs splicing locatum esse (c.4357+1G>T) (Tabula 1).
De mutatione parasitologica geni BRCA2 (PV), sex deletiones, sex SNVs, et duas duplicationes observavimus. Nullae mutationes inventae novae sunt. Tres mutationes in nostra populatione recurrerunt, c.428dup et c.8487+1G>A in tribus subiectis observatae, deinde c.5851_5854delAGTT in duobus casibus recuperatae. Alteratio c.428dup repetitionem C in exone 5 geni BRCA2 implicat, quae praedicta est proteinum truncatum, non functionale codificare. Mutatio c.8487+1G>A in regione intronica intronis 19 BRCA2 (± 1,2) occurrit et sequentiam consensualem splicing afficit, splicing mutatum efficiens, proteinum abnormale vel absente efficiens. Variatio pathogenica c.5851_5854delAGTT deletioni 4 nucleotidorum ex positionibus nucleotidorum 5851 ad 5854 in exone codificante 10 geni BRCA2 debetur, et... Mutatio translationis cum codone terminationis alternativo praedicto (p.S1951WfsTer). Notandum est, ut antea relatum est, alterationes c.631G>A et c.7008-2A>T in eadem patiente detectae esse.34 Prima mutatio substitutionem adenosini (A) in exone 7 BRCA2 cum nucleotido guaninum (G) continente implicat, quod mutationem valinae ad isoleucinam in codone 211, isoleucina, efficit. Aminoacidum est aminoacidum cum proprietatibus valde similibus. Haec mutatio splicing normalem mRNA afficit. Secunda variatio in regione intronica sita est et substitutionem duplicem A ad thyminam (T) ante exonem 13 geni BRCA2 codificantis efficit. Mutatio c.7008-2A>T transcriptiones multiplices longitudinum diversarum generare potest. Praeterea, in grege PV BRCA2, 4 ex 18 mutationibus (22.2%) intronicae erant.
Deinde mutationes deleterias BRCA1/2 in dominiis functionalibus et regionibus proteinorum ligantibus designavimus (Fig. 4). In gene BRCA1, 50% mutationum PV in regione cumulationis cancri mammae (BCCR) sitae sunt, dum 22% mutationum in regione cumulationis cancri ovarii (OCCR) sitae sunt (Fig. 4A). In PV BRCA2, 35.7% variationum in regione BCCR et 42.8% mutationum in OCCR sitae sunt (Fig. 4B). Deinde, locum PV intra dominia proteinorum BRCA1 et BRCA2 aestimavimus. Pro proteino BRCA1, tres PV in dominiis ansae et spiralis, et duas mutationes in dominio BRCT invenimus (Fig. 4A). Pro proteino BRCA2, quattuor PV in dominio repetitionis BRC designatae sunt, dum tres mutationes intronicae et tres exonicae in dominiis oligo/oligosaccharido-ligantibus (OB) et turri (T) detectae sunt (Figura 4B).
Figura 4 Repraesentatio schematica proteinorum BRCA1 et BRCA2 et localizatio variantium pathogenicorum. Haec figura distributionem variantium pathogenicorum BRCA1 (A) et BRCA2 (B) in aegris cancro mammae ostendit. Mutationes exonicae caeruleo colore monstrantur, dum variationes intronicae aurantiaco colore monstrantur. Altitudo lineae numerum casuum repraesentat. Proteina BRCA1 et BRCA2 et eorum dominia functionalia referuntur. (A) Proteina BRCA1 continet dominium ansarum (RING) et sequentiam localizationis nuclearis (NLS), dominium spirale contortum, dominium gregis SQ/TQ (SCD), et dominium C-terminale BRCA1 (BRCT). (B) Proteina BRCA2 continet octo repetitiones BRC, dominium DNA-ligans cum dominio helicali (Helical), tres plicas oligonucleotidorum/oligosaccharido-ligantes (OB), dominium turris (T), et NLS in latere C. Areae quae Regio Gregis Cancri Mammae (BCCR) et Regio Gregis Cancri Ovarii (OCCR) appellantur in imo monstrantur. *Mutationes repraesentat quae... Codones terminationis determina.
Deinde proprietates clinicopathologicas cancri canceris (CBC) quae cum praesentia VP BRCA1/2 congruere possent, investigavimus. Historiae clinicae completae pro 181 aegris BRCA1/2-negativis (non-portantibus) et omnibus portantibus (n = 35) praesto erant. Correlatio inter ratem proliferationis tumoris et gradum observata est.
Distributionem Ki-67 secundum medianam cohortis nostrae (25%, amplitudo <10-90%) computavimus. Subiecta cum Ki-67 < 25% definita sunt ut "Ki-67 humilis", dum individua cum valoribus ≥ 25% "Ki-67 altus" aestimabantur. Differentiae Ki-67 significantes (p<0.01) inter non-portantes et portantes BRCA1 PV inventae sunt (Fig. 5A).
Figura 5 Correlatio Ki-67 cum distributione graduum in mulieribus cancro mammae cum et sine PV BRCA1 et BRCA2. (A) Diagramma capsulae ostensivae medianos valores Ki-67 in 181 aegrotis cancro mammae non portantibus contra aegrotas PV BRCA1 (18) vel BRCA2 (17). Valores P infra 0.5 statistice significantes aestimati sunt. (B) Histogramma assignationem aegrotarum cancro mammae in greges graduum histologicorum (G2 et G3) secundum statum mutationis BRCA1 et BRCA2 repraesentans (subiecta WT, portantes PV BRCA1 et BRCA2).
Similiter, examinavimus utrum gradus tumoris cum praesentia tumorum paracetamolorum BRCA1/2 congrueret. Cum gene BC G1 in nostra populatione absens esset, aegros in duas partes (G2 vel G3) divisimus. Congruenter cum resultatis Ki-67, analysis correlationem statistice significantem inter gradum tumoris et mutationem BRCA1 ostendit, cum proportione altiore tumorum G3 in portatoribus BRCA1 comparatis cum non-portatoribus (p<0.005) (Figura 5B).
Progressus in technologia sequentiationis DNA progressus inauditos in probatione genetica BRCA1/2 permiserunt, cum implicationibus crucialibus pro aegrotis cum historia familiari cancri. Ad hodiernum diem, circiter 20.000 variantes BRCA1/2 identificatae et classificatae sunt secundum Societatem Americanam Geneticae Medicae 35 et systema ENIGMA. 35,36 Bene notum est spectrum mutationale BRCA1/2 late variare per regiones geographicas. 37 Intra Italiam, proportio PV BRCA1/2 variabat ab 8% ad 37%, ostendens amplam variabilitatem intra nationem. 38,39 Cum populatione fere 5 millionum, Sicilia est quinta maxima regio in Italia secundum numerum incolarum. Quamquam data exstant de distributione BRCA1/2 in Sicilia occidentali, nullae sunt amplae probationes in parte orientali insulae.
Studium nostrum unum ex primis relationibus de incidentia PV BRCA1/2 in aegrotis cancro chronico (BC) in Sicilia orientali est.28 Analysin nostram in BC direximus, cum hic morbus longe frequentissimus in cohorte nostra sit.
Cum 389 aegroti cancro mammae (BC) examinarentur, 9% mutationes parasitoideas (PV) BRCA1/2 portabant, aequaliter inter BRCA1 et BRCA2 distributas. Haec eventa cum illis antea in populatione Italica relatis congruunt.28 Interesse est notare 3% (13/389) cohortis nostrae mares esse. Haec proportio altior est quam expectatum pro cancro mammae masculino (1% omnium BC),40 nostram selectionem populationum secundum periculum mutationis BRCA1/2 reflectens. Nihilominus, nullus horum virorum PV BRCA1/2 evolvit, ergo candidati erant ad ulteriorem analysin molecularem ad praesentiam mutationum minus communium, ut PALB2, RAD51C et D, inter alias, excludendam. Variationes incertae significationis in 7% subiectorum in quibus mutationes BRCA2 (VUS) manifestae erant, repertae sunt. Etiam hoc eventum cum probationibus praeexistentibus congruit.28,41,42
Cum distributionem subtyporum molecularium cancri pulmonis (CB) in mulieribus mutantibus BRCA1/2 analyzavimus, associationes notas inter TNBC et BRCA1 PV (58.8%) et inter CB luminale B et BRCA2 PV (55.6%) confirmavimus.16,43 Tumores luminales A et HER2+ in portatoribus BRCA1 et BRCA2 PV cum datis litterarum existentibus congruunt.16,43
Deinde in genus et locum PV BRCA1/2 intenti sumus. In cohorte nostra, PV BRCA1 frequentissimum erat c.5035_5039delCTAAT. Quamquam Incorvaia et al. Quamquam hanc mutationem in cohorte sua Siciliana non descripserunt, alii auctores eam ut mutationem BRCA1 germinalem rettulerunt.34 Plures mutationes BRCA1 in cohorte nostra inventae sunt – e.g. c.181T>G, c.514del, c.3253dupA et c.5266dupC – quae in Sicilia observatae sunt.28 Ex his, duae mutationes conditoris BRCA1 (c.181T>G et c.5266dupC) vulgo inveniuntur in Iudaeis Ashkenazicis Europae Orientalis et Centralis (Polonia, Bohemia), Slovenia, Austriaca, Hungarica, Belarussica et Germanica),44,45 et, in Civitatibus Foederatis Americae et Argentina, nuper definita est ut "mutatio germinalis recurrentis" in aegris Italicis cum cancro mammae et carcinomate ovarii. Mutatio 34c.514del antea identificata est in 8 aegris cancro mammae ex Sicilia septentrionali Panormi et Messanae. Interesse est quod etiam Incorvaia et al. Variationem c.3253dupA in quibusdam familiis Catinae invenerunt.28 Virus positivi BRCA2 maxime repraesentativi sunt c.428dup, c.5851_5854delAGTT et variatio intronica c.8487+1G>A, quae fusius descriptae sunt28 in aegroto Panormi cum PV c.428dup, c.5851_5854delAGTT observatum est in domibus Siciliae boreoccidentalis, praesertim in regionibus Trapani et Panormi, dum PV c.5851_5854delAGTT observatum est in domibus Siciliae boreoccidentalis. Variatio 8487+1G>A frequentior erat in subiectis e Messana, Panormo, et Caltanissetta.28 Rebbeck et al. Mutationem c.5851_5854delAGTT in Columbia antea descripsimus.37 Alia mutatio BRCA2, c.631+1G>A, in aegrotis BC et OC ex Sicilia (Agrigento, Syracusa et Ragusa) inventa est.28 Notandum est nos coexistentiam duarum variantium BRCA2 (BRCA2 c.631G>A et c.7008-2A>T) in eadem aegrota observavisse, quam segregatam in modo cis esse putavimus, ut antea sic relatum est.34,46 Hae mutationes mutantes BRCA2 revera saepe in regione Italica observantur et codones terminationis praematuras introducere inventae sunt, splicing RNA nuntii afficientes et defectum proteini BRCA2 causantes.47,48
Etiam cellulas parasitologicas BRCA1 et BRCA2 in regionibus putativis OCCR et BCCR dominiorum proteinorum et genorum mappavimus. Hae regiones a Rebbeck et al. ut areae periculi pro cancro ovarii et mammae respective evolvendo descriptae sunt.49 Attamen, evidentia de associatione inter locum variantium germinalium et periculum cancri mammae vel ovarii controversa manet.28,50-52 In nostra populatione, cellulae parasitologicae BRCA1 praesertim in regione BCCR sitae erant, dum cellulae parasitologicae BRCA2 praesertim in regione OCCR sitae erant. Nihilominus, nullam associationem inter regiones putativas OCCR et BCCR et notas BC invenire potuimus. Hoc fortasse ob numerum limitatum aegrotarum cum mutationibus BRCA1/2 est. Ex prospectu dominii proteinorum, cellulae parasitologicae BRCA1 per totum proteinum distribuuntur, et alterationes BRCA2 praesertim in dominio repetitionis BRC inveniuntur.
Denique, proprietates clinicopathologicas BC cum BRCA1/2 PV correlavimus. Propter numerum limitatum aegrotorum inclusorum, tantum correlationem significantem inter Ki-67 et gradum tumoris invenimus. Quamquam aestimatio et interpretatio Ki-67 aliquantum controversa manet, certum est altas rates proliferativas cum aucto periculo recidivationis morbi et superviventiae diminutae coniungi. Adhuc, limes ad distinguendum inter "altum" et "humilem" Ki-67 est 20%. Attamen, hoc limen non pertinet ad nostram populationem aegrotorum mutationis BRCA1/2, quae valorem medianum Ki-67 25% habet. Haec inclinatio in altis ratibus Ki-67 explicari potest praevalentia in nostris cohortibus luminalibus B et TNBC, quarum pauca tumores luminales A praesentes erant. Attamen, quaedam indicia suggerere videntur limen Ki-67 altiorem (25-30%) melius stratificare posse aegrotos secundum prognosin suam.53,54 Ex resultatibus nostrae analysis, correlatio significativa non est miranda. Occurrit inter gradus Ki-67 altos et praesentiam... BRCA1 PV. Re vera, tumores BRCA1-relati typici sunt TNBC et notas aggressiviores exhibent.16,17
In conclusione, hoc studium relationem praebet de statu mutationis BRCA1/2 in cohorte cancri canceris ex Sicilia orientali. Summa summarum, nostra inventa congruunt cum testimoniis praeexistentibus, et quoad praevalentiam mutationis et quoad notas clinicopathologicas in cancro canceris. Plura studia in maioribus populationibus aegrotorum cancro canceris cum mutatione BRCA1/2, ut utens analysi mutationali multigenomica expansa, necessaria sunt ad praesentiam vascularium parasitolium (PV) quae distinctae et minus frequentes quam BRCA1/2 sunt aestimandam. Hoc permittet identificationem et rectam administrationem numeri crescentis subiectorum periculo aucto cancri propter mutationes geneticas obnoxiorum.
Confirmavimus aegros consensum informatum subscripsisse ut exempla tumorum suorum anonyme ad proposita investigationis dimitterent. Omnes aegroti consensum informatum scriptum subscripserunt secundum Declarationem Helsingiensem. Secundum rationem AOU Policlinici "G. Rodolico - S. Marco", hoc studium a recognitione ethica exemptum est quia analysis BRCA1/2 secundum praxim clinicam peracta est et omnes aegroti consensum informatum scriptum dederunt. Aegroti etiam consentiunt ut notitiae suae ad proposita investigationis utantur.
Gratias agimus Paulo Vigneri Professori pro auxilio suo in cura aegrotarum cancro mammae, ut a Commissione Ethica postulatum est.
Federica Martorana honoraria ab Istituto Gentili, Eli Lilly, Novartis, Pfizer accipit. Ceteri auctores nullum conflictum interessuum in hoc opere declarant.
1. Sung H, Ferlay J, Siegel RL, et al. Statisticae Cancri Globales 2020: GLOBOCAN aestimat incidentiam et mortalitatem 36 cancrorum in 185 terris toto orbe terrarum. CA Cancer J Clin. 2021;71(3):209-249. doi: 10.3322/caac.21660


Tempus publicationis: XV Aprilis MMXXII