از بازدید شما از Nature.com سپاسگزاریم.نسخه مرورگری که استفاده می کنید پشتیبانی محدودی از CSS دارد.برای بهترین تجربه، توصیه می کنیم از یک مرورگر به روز شده استفاده کنید (یا حالت سازگاری را در اینترنت اکسپلورر غیرفعال کنید).در عین حال، برای اطمینان از پشتیبانی مداوم، سایت را بدون استایل و جاوا اسکریپت ارائه می کنیم.
هدف از این مطالعه بررسی میزان انقباض سگ برای دو رژیم پرتودرمانی با لیزر کم شدت (LLLT) شامل فرکانس‌های بالا و پایین بود.20 بیمار به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند.در گروه A، یک طرف قوس فک بالا برای دریافت LILT در روزهای 0، 3، 7، 14 و پس از آن هر 2 هفته به طور تصادفی انتخاب شد، در حالی که در گروه B، یک طرف LILT هر 3 هفته یکبار دریافت شد.در طول دوره 12 هفته ای مطالعه، تحرک دندان از شروع عقب کشیدن نیش هر سه هفته یکبار بررسی می شد.علاوه بر این، سطح اینترلوکین-1β (IL-1β) در مایع شیار لثه ارزیابی شد. نتایج نشان داد افزایش قابل توجهی در میزان انقباض نیش در طرف لیزر گروه A و B در مقایسه با طرف کنترل (05/0p<)، بدون اینکه تفاوت معنی‌داری بین طرف‌های لیزر در هر دو گروه گزارش شود (55/0-08/0=p). نتایج نشان داد افزایش قابل توجهی در میزان انقباض نیش در دو طرف لیزر گروه A و B، در مقایسه با طرف کنترل (05/0p<)، بدون اینکه تفاوت معنی‌داری بین طرف‌های لیزر در هر دو گروه گزارش شود (55/0-08/0=p). Результаты выявили значительное увеличение скорости ретракции در گروه A و B در sravneniyu با کنترلьной стороной (p < 0,05)، بدون существенных различий между сторонами لایزر = 8، 5، 5. نتایج نشان داد افزایش قابل توجهی در سرعت انقباض سگ در سمت لیزر در گروه‌های A و B نسبت به سمت کنترل (05/0p<)، بدون تفاوت معنی‌داری بین طرف‌های لیزر در هر دو گروه (55/0-08/0=p). ).结果显示，与对照组相比，A 组和B 组激光侧的犬齿回缩率显着增加亾着增加（0（p < 0.之间无显着差异（p = 0.08-0.55 ）.结果 显示 与 对照组 ， 组和 a 组和 b 组 激光侧 犬齿 回 缩率 显着 （0（0 p.侧 之间 显着 差异 （p = 0.08-0.55. Rezuльтаты نشان می دهد، chto po sravneniyu on controlьnoy gruppoй скорость retractions کلیدهای بر روی دریاچه ستاره در گروه A و В была بسیار بیشتر (p < 0,05)، یک لایزر زیرونه بدون bыlo بین 8، 50،000 جمعیت است. 5). نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، میزان انقباض نیش در سمت لیزر در گروه‌های A و B به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (05/0p<) و تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در سمت لیزر وجود نداشت (55/0-0/08=p). همچنین سطوح IL-1β در طرف لیزر هر دو گروه به طور معنی‌داری بیشتر از طرف کنترل بود (05/0p<). همچنین سطوح IL-1β در طرف لیزر هر دو گروه به طور معنی‌داری بیشتر از طرف کنترل بود (05/0p<). Krome togo, уровни IL-1b были بزرگتر از لایزر استرونه در گروههای کنترلی (p < 0,05). علاوه بر این، سطوح IL-1β در سمت لیزر در هر دو گروه به طور قابل توجهی بالاتر از سمت کنترل بود (05/0p<).此外，与对照组相比，两组激光侧的IL-1β 水平显着升高（p <0.05）。此外，与对照组相比，两组激光侧的IL-1β 水平显着升高（p <0.05）. Кроме того، уровни IL-1β были قابل توجهی در لایزر سترونه در گروههای کنترلی گروهی (p < 0,05). علاوه بر این، سطوح IL-1β در سمت لیزر در هر دو گروه نسبت به گروه کنترل به طور قابل توجهی افزایش یافت (05/0 > P).بنابراین، LILI توانست به طور موثر حرکت دندان را تسریع کند، چه به طور مکرر یا به ندرت استفاده شود، که با افزایش پاسخ بیولوژیکی همراه بود، که در افزایش سطوح IL-1β در سمت فشرده منعکس شد.
درمان ارتودنسی طولانی مدت (معمولاً حدود 20 تا 30 ماه) علاوه بر خطراتی مانند تحلیل ریشه2، پوسیدگی3، کلسیفیکاسیون مینای دندان و مشکلات پریودنتال، تأثیر منفی بر پذیرش بیمار دارد.بنابراین، روش‌های متعددی با هدف تسریع حرکت دندان ارتودنسی (OTM) از جمله مراقبت‌های جراحی و غیرجراحی ارائه شده است.علاوه بر این، تأثیر ترکیب دو روش شتاب‌دهی و تأثیر تکرار فرآیند شتاب‌گیری یکسان بر سرعت OTM6 مورد بررسی قرار گرفت.
لیزر درمانی با شدت کم (LLLT) یکی از رویکردهای غیرجراحی پیشنهادی برای تسریع OTM بوده است، اما نتایج متناقضی در گزارش‌های اثربخشی آن در این زمینه وجود دارد، در حالی که اثرات مثبت 7، 8 و 9 ثبت شده است.این نتایج متناقض را می توان با تفاوت در پارامترهای کاربرد لیزر مورد استفاده در هر مطالعه، از جمله نوع لیزر، روش کاربرد، طول موج، دوز تابش و زمان قرار گرفتن در معرض توضیح داد، زیرا این پارامترها به طور مستقیم با نتایج بالینی کاربرد لیزر 10 مرتبط هستند.
از نظر روش های کاربردی، پروتکل های مختلف تابش لیزر برای تسهیل حرکت دندان گزارش شده است.یکی از پروتکل های پرکاربرد شامل اعمال لیزر در روزهای 0، 3، 7، 14، 21 و 30، تکرار همان توالی هر ماه است، و این پروتکل توسط چندین نویسنده 11،12 پذیرفته شده است.برخی دیگر از یک رژیم جایگزین استفاده کرده اند که نسبتاً نزدیک به رژیم توصیف شده قبلی است و همچنین یکی از روش های پرکاربرد است که در آن LILI در روزهای 0، 3، 7، 14 و سپس هر 15 روز تا پایان دوره مطالعه اعمال می شود.13. علاوه بر این، پروتکلی پیشنهاد شده است که شامل استفاده هفتگی از لیزر کم شدت در طول دوره انقباض سگ می باشد.با این حال، نقطه ضعف اصلی این پروتکل‌های مرسوم، نرخ بالای بازخورد بیماران است که می‌تواند برای همه ناخوشایند باشد.بنابراین، پروتکل هایی که نیاز به ارجاع بیمار کمتری دارند، به عنوان مثال، از جمله LILI 8 بار در ماه یا 15، 16، 17، 18 هر 3 هفته استفاده می شود.
از آنجایی که نیروهای ارتودنسی باعث بازسازی استخوان می شوند، ایجاد تغییرات التهابی پیش نیاز این فرآیند است که منجر به ناهماهنگی دندان ها می شود.طبق مطالعات متعدد، یکی از راه‌های ارزیابی رویدادهای بیولوژیکی بالقوه در لیگامان پریودنتال، ارزیابی سطح سیتوکین‌ها در مایع شیار لثه (GCF) است.اینترلوکین-1β (IL-1β) یک سایتوکین بسیار فعال در متابولیسم استخوان است و یکی از قوی ترین سایتوکین ها در بافت پریودنتال اولیه OTM در نظر گرفته می شود.از آنجایی که بین سطوح IL-1β و بقا، فیوژن و فعال شدن استئوکلاست ها ارتباط وجود دارد، IL-1β می تواند به عنوان یک نشانگر مهم برای محاسبه درجه حرکت دندان ارتودنسی در نظر گرفته شود که با کارایی بازسازی استخوان آلوئول مرتبط است.
بنابراین، هدف از مطالعه ما ارزیابی و مقایسه اثرات NILT با رژیم های رایج مورد استفاده، از جمله فراوانی بالای استفاده در روزهای 0، 3، 7، 14 و سپس هر 2 هفته در مقایسه با استفاده هر 3 هفته بود.نرخ عقب نشینی در سگ ها در تلاش برای کاهش دفعات یادآوری بیمار.علاوه بر این، سطوح IL-1β در GCF با استفاده از دو پروتکل ارزیابی شد.فرضیه صفر مطالعه حاضر این است که با استفاده از دو پروتکل تست تفاوتی در بروز انقباض سگ با LILI وجود ندارد.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با دو گروه موازی بود که هر کدام یک پروتکل LILI را آزمایش کردند.هر گروه طرح دهان تقسیم شده را اتخاذ می کند، یک طرف گروه کنترل و دیگری گروه مطالعه است.
این مطالعه شامل 20 بیمار 15 تا 20 ساله بود که نیاز به برداشتن درمانی اولین پرمولرهای فک بالا و به دنبال آن عقب کشیدن دندان نیش داشتند.محاسبات حجم نمونه بر اساس خطای آلفا 5 درصد و توان مطالعه 80 درصد بود.این محاسبه بر اساس میانگین و انحراف معیار انقباض سگ در مطالعاتی است که دوشی-مهتا و بهاد-پاتیل7 LILI را در روزهای 0، 3، 7، 14 و پس از آن هر 2 هفته (بازوی A) و در مطالعات قمرودین و همکاران اعمال کردند.دیگران در 15 مطالعه، LILI هر 3 هفته یکبار استفاده شد (گروه B).تأییدیه اخلاقی از شورای اخلاق دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه اسکندریه، اسکندریه، مصر (IRB: 00010556-IORG: 0008839) اخذ شد.شماره کمیته اخلاق نسخ خطی 0111-01/2020 می باشد.تایید شده در 21 ژانویه 2020. این کارآزمایی با ClinicalTrials.gov به عنوان "دو پروتکل لیزر سطح پایین برای ارزیابی سرعت انقباض در سگ ها" ثبت شده است.شماره ثبت آزمایشی NCT04926389 است.تاریخ ثبت آزمایشی 15/06/2021 در https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04926389 است.ثبت نام بیماران در مطالعه از 5 فوریه 2020 آغاز شد و در 28 نوامبر 2021 به پایان رسید.
بیماران از کلینیک ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اسکندریه انتخاب شدند.آزمودنی ها با معیارهای واجد شرایط زیر غربالگری و ارزیابی شدند: سلامت عمومی، عدم وجود بیماری مزمن، عدم درمان ارتودنسی قبلی، بهداشت دهان و دندان کافی، و بافت های پریودنتال سالم.به بیماران شرکت‌کننده و والدین آنها توضیح کامل و مفصلی در مورد روش‌های مطالعه ارائه شد و بنابراین، رضایت آگاهانه از هر آزمودنی اخذ شد.تمام مراحل تحقیق مطابق با دستورالعمل ها و قوانین مربوطه در بیانیه هلسینکی انجام شد.
قبل از شروع رتراکشن سگ، 20 بیمار انتخاب و به طور تصادفی در گروه A یا گروه B (10 نفر در هر گروه) برای لیزر درمانی با شدت کم قرار گرفتند.تصادفی سازی با استفاده از فرآیند تصادفی سازی ساده با نسبت توزیع 1:1 انجام شد.جعبه ای حاوی بیست برگ کاغذ تا شده تهیه شد که ده تای آن عبارت «گروه الف» و ده تای دیگر با عبارت «گروه ب» نوشته شده بود.از هر شرکت کننده خواسته شد تا یک کاغذ تا شده را از یک جعبه انتخاب کند و آن را به یکی از دو گروه اختصاص دهد.همان روش دوباره در هر گروه تکرار شد و یک طرف قوس فک بالا به عنوان "آزمایش" و سمت مقابل به عنوان "کنترل" در طرح دهان تقسیم شد.
علاوه بر سوابق معمول ارتودنسی (عکس‌های داخل دهانی و خارج دهانی، رادیوگرافی و قالب‌های دندانی)، افراد آماده شده برای درمان ارتودنسی ثابت با جمع‌آوری سوابق پزشکی و دندانپزشکی ثبت‌نام شدند.همچنین از بیماران خواسته شد تا یک تمیز کردن کامل دهان و پولیش را به دنبال آموزش بهداشت دهان و دندان (استفاده از مسواک، نخ دندان و مسواک بین دندانی) انجام دهند.
تثبیت فک بالا و فک پایین با دستگاه‌های روث سیم مستقیم (Mini 2000؛ Ormco، ایالات متحده) با شکاف‌های 0.022″\(\x)0.028 اینچ در همه بیماران استخدام‌شده ثابت شد، که در آن روش تثبیت برای هر دو گروه استاندارد شده و توسط همان اپراتور تعیین شد..پس از آن، بیمار برای کشیدن دندان پرمولر اول فک بالا ارجاع داده شد تا زمان کافی برای بهبودی حفره بعد از کشیدن قبل از شروع کشیدن حدود 2 ماه پس از کشیدن وجود داشته باشد.سپس تراز شروع می شود و زمانی که سیم فولادی ضد زنگ 0.016 اینچ در 0.022 اینچ را می توان به صورت غیرفعال در تمام دندان های فک بالا قرار داد، تراز کامل می شود.
قبل از شروع تراکشن کانین، پرمولرهای دوم بالایی و مولرهای اول با سیم 0.009 اینچی شکل هشت در دو طرف تجربی و شاهد هر دو گروه به هم متصل شدند.علاوه بر این، دندان های ثنایای فک بالا به همان روشی که بخش خلفی به هم گره می خورند به تثبیت و جلوگیری از جدا شدن احتمالی آنها کمک می کند.
انقباض سگ در گروه های A و B با استفاده از فنرهای مارپیچ بسته نیکل-تیتانیوم (NiTi) (Ormco، ایالات متحده)، در دو طرف آزمایشی و کنترل، کشیده شده بین قلاب براکت های سگ و قلاب های روی کانال مولر، با قدرت 150 گرم با دینامومتر اندازه گیری شده انجام شد (Morelli، برزیل).
یک لیزر دایود (Wiser; Doctor Smile-Lambda Spa, Brendol, Italy) به عنوان یک لیزر کم شدت استفاده شد که تابش مادون قرمز با طول موج 980 نانومتر و توان خروجی 100 مگاوات در حالت پیوسته ساطع می کرد.یک فیبر موج صفحه (AB 2799؛ دکتر اسمایل-لامبدا اسپا، برندولا، ایتالیا) برای توزیع یک نقطه پرتو 1 سانتی‌متر مربعی با نوک بالای صاف، قرار دادن نوک فیبر در امتداد قوس فک بالا در یک سوم میانی فک بالا استفاده شد.ریشه سگ در سمت آزمایش (طبق دستورالعمل سازنده، حداقل 1.5 سانتی متر در صورت خارج از فوکوس) به مدت 8 ثانیه (شکل 1).چگالی انرژی کل اعمال شده در هر قسمت 8 J/cm2 (1 J/cm2 در ثانیه) بود.پارامترهای لیزر مورد استفاده در جدول 1 نشان داده شده است. احتیاطات قبل از استفاده از لیزر انجام شده است و بیمار و اپراتور بسته به طول موج مورد استفاده از عینک های ارائه شده توسط سازنده استفاده می کنند.
نوک فیبر در فاصله 1.5 سانتی متری از ریشه نیش فک بالا در سمت آزمایش طبق دستورالعمل سازنده نگه داشته شد.
در هر دو گروه از روش اسپلیت دهن استفاده شد و هر شرکت کننده به طور تصادفی برای دریافت LILI در یک طرف قوس فک بالا و در سمت مقابل به عنوان گروه شاهد قرار گرفتند.در گروه A، آزمودنی ها LILT را در روزهای 0، 3، 7، 14 و سپس هر 2 هفته دریافت کردند، در حالی که در گروه B، LILT هر 3 هفته یکبار در سمت تجربی برای کل دوره مطالعه (12 هفته) LILT اعمال شد.پرتو لیزر نیز به صورت غیرفعال در سمت کنترل هر دو گروه ثابت شد و اثر دارونما را به عنوان بخشی از فرآیند کور کردن بیماران ثبت‌نام کرده بود.با توجه به ماهیت مداخله در این مرحله، اپراتور را نمی توان فریب داد.
قبل از جمع‌آوری نمونه، هر دو طرف نیش‌های فک بالا با سواب‌های پنبه‌ای تمیز شده، با جمع‌کننده‌های خود نگهدارنده، ساکشن و رول‌های پنبه‌ای جدا شده و سپس به مدت 5 ثانیه به آرامی در هوا خشک می‌شوند.نمونه‌هایی از شکاف‌های دیستال نیش‌های فک بالا با استفاده از نوارهای کاغذ صافی استاندارد (Whatman، Maidstone، UK) گرفته شد و به اندازه‌های استاندارد 2×10 میلی‌متر مربع برش داده شد.هر نوار را به آرامی داخل شکاف قرار دهید تا زمانی که مقاومت کمی احساس کنید، سپس آن را به مدت 60 ثانیه در جای خود قرار دهید و در عین حال آب بندی مناسب را حفظ کنید (شکل 2).پس از برداشتن، نوارهای جدید هر 1 دقیقه قرار داده شد تا 4 نوار در هر مکان به دست آید.همچنین اقداماتی برای جلوگیری از آسیب مکانیکی به شقاق لثه انجام شد.نمونه های آلوده به بزاق یا خون را دور بیندازید و نمونه های جدید جمع آوری کنید.نمونه‌های GCF در ابتدا (قبل از شروع انقباض سگ)، از شقاق دیستال کانین در گروه‌های A و B، در دو طرف آزمایش و شاهد، به جز روزهای 7، 14 و 21 گرفته شد.
قالب های آلژینات (Ca37؛ Cavex، هارلم، هلند) قبل از انقباض سگ انجام شد و هر 3 هفته در طول مطالعه 12 هفته ای در هر بازدید تکرار شد.در هر بازدید، سیم و فنرهای سیم پیچ برداشته می‌شد، قالب آلژینات گرفته می‌شد و حساب دیفرانسیل و انتگرال ریخته می‌شد.سپس مدل دندان بریده شده و با نام، شماره و تاریخ بیمار مشخص می شود.سپس مدل گچ اسکن شد (اسکنر آزمایشگاهی CAD/CAM inEos X5؛ Dentsply Sirona، PA، ایالات متحده آمریکا) تا یک تصویر دیجیتالی سه بعدی (3 بعدی) از مدل دندان ایجاد شود.اندازه گیری های لازم با استفاده از اتوکد نسخه 2013 (AutoCAD؛ Autodesk، ایالات متحده آمریکا) انجام شد.پزشکان در زمان اندازه‌گیری‌ها از طرف‌های آزمایشی و کنترلی بی‌اطلاع بودند تا از سوگیری غیرمنطقی جلوگیری کنند، و یک هفته بعد یک بررسی قابلیت اطمینان درون محقق با اندازه‌گیری‌های مکرر توسط همان اپراتور برای بررسی خطاهای اندازه‌گیری انجام شد.خطای اندازه گیری تخمین زده شده 6٪ است.
چندین نشانه روی گچ دندانی یافت شد، از جمله بخیه میانی کام، میانی ترین نقاط چین سوم چپ و راست، و کاسپ های نیش چپ و راست فک بالا.خط عمودی از نقاط میانی چین‌های سوم چپ و راست و توبرکل‌های نیش چپ و راست فک بالا تا بخیه پالاتین مدیان امتداد دارد.اندازه گیری های قدامی-خلفی بین خط نیش دو طرفه و خط چین سوم برای ارزیابی انقباض نیش انجام شد (شکل 3 و 4).
نقاط عطف را روی تصاویر اسکن شده از مدل‌های دندان برای اندازه‌گیری جمع شدن نیش پیدا کنید.(یک).بخیه کام میانی.(ب، د).توبرکل های نیش چپ و راست فک بالا به ترتیب.(ج، ه).خطوط مربوط به انتهای داخلی سومین چین چپ و راست به ترتیب.
پس از برداشتن از شکاف لثه، گروه‌های چهار نوار کاغذ صافی جمع‌آوری‌شده در یک مکان در لوله‌های اپندورف (Capp، دانمارک) حاوی 100 میکرولیتر سالین بافر فسفات قرار داده شدند.لوله های اپندورف مهر و موم شده و برچسب گذاری شدند و نمونه ها بلافاصله با سرعت 3000 دور در دقیقه به مدت 10 دقیقه با استفاده از یک سانتریفیوژ (Hettich Universal 320R BC-HTX320؛ GMI، MN، USA) برای بازیابی نمونه های GCF از نوارها سانتریفیوژ شدند.لوله های اپندورف تا زمان تجزیه بیوشیمیایی در دمای 20- درجه سانتیگراد نگهداری شدند.تجزیه و تحلیل سطوح IL-1β با استفاده از روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA؛ Cloud-Clone, Howe, USA) انجام شد.غلظت IL-1β با مقایسه چگالی نوری (OD) نمونه های به دست آمده با منحنی استاندارد تعیین شد و بر این اساس معادله رگرسیون خطی منحنی استاندارد محاسبه شد.در نهایت، نتایج برای سطوح IL-1β در pg/ml/60 s25 ارائه شده است.فلوچارت طرح مطالعه در شکل 5 نشان داده شده است که روند مطالعه را خلاصه می کند.
تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از IBM SPSS برای ویندوز نسخه 23.0 (IBM؛ Armonk، نیویورک، ایالات متحده آمریکا) انجام شد.همه متغیرهای کمی به طور نرمال توزیع شدند و میانگین، انحراف معیار (SD) و فاصله اطمینان 95 درصد (CI) محاسبه و از آزمون‌های پارامتریک استفاده شد.متغیرهای کمی (انقباض سگ و سطح IL-1β) بین دو گروه مورد مطالعه با استفاده از آزمون‌های t نمونه مستقل مقایسه شدند، در حالی که مقایسه بین دو طرف لیزر و کنترل در هر گروه با استفاده از آزمون‌های t زوجی انجام شد.سطوح پس‌کشی سگ و IL-1β در زمان‌های مختلف در هر گروه به‌طور جداگانه با استفاده از آنالیز واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر و به‌دنبال آن مقایسه زوجی چندگانه با استفاده از سطوح معنی‌داری تعدیل‌شده با Bonferroni مقایسه شد. معنی داری در مقدار p <0.05 تنظیم شد. معنی داری در مقدار p <0.05 تنظیم شد. Значимость была установлена ​​при значении p <0,05. معنی داری در مقدار p <0.05 تنظیم شد.显着性设定为p 值< 0.05.显着性设定为p值< 0.05. Значимость была установлена ​​на уровне p <0,05. معنی داری در p<0.05 قرار گرفت.
در طول مطالعه، هیچ آزمودنی چه در دوره قبل از مداخله و چه در طول مطالعه باقیمانده مطالعه را ترک نکرد.همه 20 آزمودنی که در ابتدا استخدام شدند، کل دوره 12 هفته ای مطالعه (10 نفر در هر گروه) را تکمیل کردند.جریان بیمار برای کل کارآزمایی در شکل 6 با استفاده از نمودار جریان CONSORT نشان داده شده است.داده های دموگرافیک برای افراد ثبت نام شده در گروه های A و B در جدول 2 ارائه شده است. هیچ موردی از پرولاپس در مدل های مطالعه، که هر سه هفته یکبار برای اندازه گیری انقباض سگ انجام می شد، وجود نداشت.علاوه بر این، تمام نمونه های دریافتی GCM به دقت پردازش و تجزیه و تحلیل شدند.
میزان انقباض نیش فک بالا در مقاطع زمانی مختلف در جدول 3 در مورد هر دو گروه A و B توضیح داده شده است. در گروه A، بیشترین میانگین مسافت (± انحراف معیار) پیموده شده توسط نیش فک بالا در هفته سوم 1.18 (0.04±) میلی متر در سمت لیزر و 0.85± میلی متر در سمت لیزر گزارش شده است. < 0.001). میزان انقباض نیش فک بالا در مقاطع زمانی مختلف در جدول 3 در مورد هر دو گروه A و B توضیح داده شده است. در گروه A، بیشترین میانگین مسافت (± انحراف معیار) پیموده شده توسط نیش فک بالا در هفته سوم 1.18 (0.04±) میلی متر در سمت لیزر و 0.85± میلی متر در سمت لیزر گزارش شده است. < 0.001). Величина ретракции верхнечелюстного клыка в разные моменты времени описана в таблице 3 для обеих گروهп А и В.در گروه یک عدد متوسط ​​بیشتر (± SD)، کلید واژه‌های کلیدی در 3-й неدل، شامل 1,18 (± 0,04) میلی‌متر در مقیاس آزمایشگاهی و 0,85 (± 0,04) می‌باشد. ма (p < 0,001). میزان انقباض سگهای فک بالا در نقاط زمانی مختلف در جدول 3 برای هر دو گروه A و B. در گروه A شرح داده شده است.برای گروه های A و B، درجه انقباض نیش فک بالا در مقاطع زمانی مختلف در جدول 3 توضیح داده شده است.在A 组中，上颌尖牙移动的最大平均距离(± SD) 在第3 周报告为激光为为0.18 为0 85 (0.04 ±) میلی متر，两者之间的差异具有统计学意义（p <0.001）.在 a 组 中 ， 上 颌 移动 的 最 大 距离 距离 距离 在 在 第 3 周 报告 为1 ± 1.8 میلی متر ， 对照侧 为 0.85 (± 0.04) میلی متر具有 具有 具有 具有 具有 具有 具有 具有 具有 具有 具有 具有 具有有 具有统计学意义（p <0.001）. در گروه حداکثر متوسط ​​​​(± SD) движения клыков верхней челюсти на 3-й неделе شامل 1,18 (± 0,04) میلی متر به اندازه لایزر و 0,85 (± 0,04) می باشد. ость (p < 0,001). در گروه A، حداکثر میانگین فاصله (± SD) حرکت نیش فک بالا در هفته 3 1.18 (0.04 ±) میلی متر در سمت لیزر و 0.85 (0.04 ±) میلی متر در سمت کنترل بود که تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی دار بود (0.001 > P). با این حال، میانگین میزان حرکت دندان در هفته ششم در هر دو طرف لیزر و شاهد کاهش یافت، سپس به تدریج در هفته‌های نهم و دوازدهم افزایش یافت، به طوری که میزان حرکت دندان در سمت لیزر در مقایسه با سمت کنترل به طور قابل‌توجهی بیشتر بود (001/0p<)، در تمام نقاط زمانی. با این حال، میانگین میزان حرکت دندان در هفته ششم در هر دو طرف لیزر و شاهد کاهش یافت، سپس به تدریج در هفته‌های نهم و دوازدهم افزایش یافت، به طوری که میزان حرکت دندان در سمت لیزر در مقایسه با سمت کنترل به طور قابل‌توجهی بیشتر بود (001/0p<)، در تمام نقاط زمانی.با این حال، میانگین میزان جابجایی دندان در هفته 6 در هر دو طرف لیزر و شاهد کاهش یافت و سپس به تدریج در هفته‌های 9 و 12 افزایش یافت و میزان جابجایی دندان در سمت لیزر به طور قابل‌توجهی بیشتر شد.لیزر در مقایسه با گروه کنترلстороны (p < 0,001) در همه زمانهای. سمت (p <0.001) در همه زمان ها.然而，激光侧和对照侧的平均牙齿移动量在第6 周下降，然后在第9 周12和与对照相比，激光侧的牙齿移动量明显更高侧（p < 0.001），在所有时间点然而 ， 激光 侧 和 对照 侧 的 牙齿 移动量 在 第 6 周 下降 ， 然听 第 咬周 逐渐 增加 ， 与 对照 相比 ， 的 移动量 明显 更 高侧 （p <0.001 ازناکو در فاصله زمانی 9 و 12 به اندازه کافی نیست، و در 6 تا 12 تا 12 درصد از آن را کنترل می کند. ьной стороной (p <0,001) در همه حال. اما میانگین تعداد حرکات دندان در سمت لیزر و سمت کنترل در هفته 6 کاهش و سپس به تدریج پس از 9 و 12 هفته افزایش یافت و تعداد حرکات دندان در سمت لیزر به طور معنی داری بیشتر از سمت کنترل بود (001/0p<) در تمام نقاط زمانی. مقدار کل حرکت دندان (± SD) در طول دوره مطالعه 12 هفته ای در سمت لیزر با 4.45 (± 0.13) میلی متر به طور قابل توجهی بالاتر بود، در مقایسه با سمت کنترل که 3.16 (± 0.14) میلی متر بود (p <0.001). مقدار کل حرکت دندان (± SD) در طول دوره مطالعه 12 هفته ای در سمت لیزر با 4.45 (± 0.13) میلی متر به طور قابل توجهی بالاتر بود، در مقایسه با سمت کنترل که 3.16 (± 0.14) میلی متر بود (p <0.001). تقریباً SD (± SD) برای 12-نفرادی دوره исследования была بسیار بیشتر در لایزر بزرگ - 4,45 (± 0,13) میلی متر در sravneniyu با کنترلьной стороной (p4, ± 1, ± 1, ± 1, 1, 1, 1, 2, 2, 2, 4, 1, 2, 4, 1, 2, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 2, 3, 4, 1, 4, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, 13). 001). مقدار کل جابجایی دندان (± SD) در طول دوره مطالعه 12 هفته ای به طور قابل توجهی در سمت لیزر، 4.45 (± 0.13) میلی متر، در مقایسه با سمت کنترل، که 3.16 (± 0.14) میلی متر بود (0.001 > p) بیشتر بود.在为期12 周的研究期间，激光侧的牙齿移动总量(± SD) 显着更高，为，3±1 mm (0.43±1 mm. 6 (0.14±) میلی‌متر (0.001 p <).在为期12 周的研究期间，激光侧的牙齿的牙齿纻动总量(± SD) 显更高 4.4，5 mm组40人3.16 (±0.16) (±0.16) (±0.16) (±0.16 (±0.16) (±0.16) (±0.16) در گروه 12-نخستین دوره исследования общее премещение zubov (± SD) بزرگتر از 4,45 (± 0,13) میلی متر در هر نقطه از 3,16 (± 3,14 p) با 3,14 ± м کنترل ). در طول دوره مطالعه 12 هفته ای، حرکت کل دندان (± SD) در سمت لیزر به طور قابل توجهی بالاتر بود در 4.45 (± 0.13) میلی متر در مقایسه با 3.16 (0.14 ±) میلی متر در گروه کنترل (p <0.001).
در گروه B، الگوی مشابهی با الگوی نشان داده شده در گروه A دنبال شده است، با مقادیر قابل توجهی بالاتر حرکت دندان در سمت لیزر، در مقایسه با سمت کنترل در تمام نقاط زمانی (001/0p<). در گروه B، الگوی مشابهی با الگوی نشان داده شده در گروه A دنبال شده است، با مقادیر قابل توجهی بالاتر حرکت دندان در سمت لیزر، در مقایسه با سمت کنترل در تمام نقاط زمانی (001/0p<). در این گروه در گروه B نابلیودالاسь аналогичная картина، продемонстрированная در گروه A، با معني تلفيق بالئه высокими значениями движения зубов، برای ثبت نام در стоرونه لازرا، по сравнению с контрольной стороной во0 (1). گروه B الگوی مشابهی با گروه A نشان داد، با مقادیر قابل توجهی حرکت دندان در سمت لیزر در مقایسه با سمت کنترل در تمام نقاط زمانی (001/0p<).在B 组中，遵循与A 组相似的模式，与所有时间点的对照侧相比，激光侧在着更高（p <0.001）. <0.00 در گروه B، با آنالوگهای در گروه A، ثبت نامهای ثبت شده در این زمینه به اندازه کافی بیشتر در لایزر آزمایشگاهی با کنترلر در تمام زمانها (p < 0,001). در گروه B، مشابه گروه A، مقادیر ثبت شده حرکت دندان در سمت لیزر به طور قابل توجهی بیشتر از سمت کنترل در تمام نقاط زمانی بود (001/0p<).پس از 3 هفته، حداکثر حرکت دندان (± SD) با مقدار 1.14 (0.04±) میلی متر در سمت لیزر و 0.87 (± 0.03) میلی متر در سمت کنترل ثبت شد.تحرک دندان متعاقباً در هفته 6 کاهش یافت و سپس به تدریج افزایش یافت. مقدار کل انقباض سگ (± SD) در طول دوره مطالعه 12 هفته ای در سمت لیزر و شاهد به ترتیب 4.35 (0.12 ±) میلی متر و 3.10 (0.06 ±) میلی متر بود و تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی دار بود (0.001 > P). مقدار کل انقباض سگ (± SD) در طول دوره مطالعه 12 هفته ای در سمت لیزر و شاهد به ترتیب 4.35 (0.12 ±) میلی متر و 3.10 (0.06 ±) میلی متر بود و تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی دار بود (0.001 > P).مجموع انقباض نیش (± SD) در طول دوره مطالعه 12 هفته ای در سمت لیزر و شاهد به ترتیب 4.35 (0.12 ±) میلی متر و 3.10 (± 0.06) میلی متر بود و تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی دار بود.(r < 0,001). (p <0.001).在为期12 周的研究期间，激光侧和对照侧的犬齿回缩总量(± SD) 分别为±1.35 میلی متر (0.35±4.35 میلی متر) ，它们之间的差异具有统计学意义(p <0.001)".在 为期 12 周 的 研究 ， 激光 侧 和 对照侧 的 回缩 总量 总量 总量 总量 总量 总量 总± 4.4 میلی متر (± 2.4 میلی متر) 3.10 (0.06±) میلی‌متر در течение 12-نخستین دوره исследования общая (± SD) ретракция كلیكای كلیكای لایزر استاندارد و كنترل كننده استرونه شامل 4,35 (± 0,12) میلی متر و 3,10 (± 0,06) m, m 0,06 ± ). در طول دوره مطالعه 12 هفته ای، انقباض کل (± SD) کانین در سمت لیزر و سمت کنترل به ترتیب 4.35 (0.12±) میلی متر و 3.10 (0.06 ±) میلی متر بود و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (p <0.001). .جدول 4 مقایسه میزان انقباض نیش را در مقاطع زمانی مختلف بین لیزر و سمت کنترل در هر گروه مطالعه شرح می دهد.
اگر چه درجه انقباض نیش توسط لیزر در تمام نقاط زمانی در گروه A نسبت به گروه B بیشتر بود، اما این تفاوت در مقایسه با گروه B از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته نشد (0.08-0.55 = p).با توجه به درصد افزایش (± SD) در انقباض سگ به دست آمده با هر پروتکل، پروتکل مورد استفاده در گروه A 40.78 (4.81±) درصد افزایش یافت، در حالی که پروتکل مورد استفاده در گروه A 40.22 (4.80±) درصد در گروه B. پروتکل استفاده از لیزر افزایش یافت.با این حال، اگرچه این درصد در گروه A کمی بیشتر از گروه B بود، اما تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی‌دار نبود (82/0=p).علاوه بر این، مشخص شد که ماهیت حرکت دندان ها در هر دو گروه نسبتاً یکسان است (شکل 7).
انقباض لیزری کانین جانبی (mm) در مقاطع زمانی مختلف در هر دو گروه مطالعه در طول دوره مطالعه 12 هفته‌ای.
جدول 5 سطوح IL-1β را در گروه های A و B در تمام نقاط زمانی اندازه گیری شده در طرف لیزر و کنترل توصیف می کند.در گروه A، تفاوت بین سمت لیزر و سمت کنترل در ابتدا برای مقادیر IL-1β معنی‌دار نبود (56/0=p). بالاترین سطح IL-1β (± SD) در روز 7 در هر دو طرف لیزر و شاهد با مقادیر 0.152 (0.004±) pg/ml/60 ثانیه و 0.127 (0.004±) pg/ml/60 ثانیه ثبت شد و تفاوت آماری معنی‌دار بین آنها 0.0 بود (0p<0). بالاترین سطح IL-1β (± SD) در روز 7 در هر دو طرف لیزر و شاهد با مقادیر 0.152 (0.004 ±) pg/ml/60 s و 0.127 (± 0.004) pg/ml/60 ثانیه ثبت شد و تفاوت آماری معنی‌دار بین آن‌ها 0.0 <1 بود.بالاترین سطح IL-1β (± SD) در روز 7 در هر دو طرف لیزر و شاهد با مقادیر 0.152 (0.004±) pg/mL/60 s و 0.127 (0.004±) pg/mL ثبت شد./60 с соответственно, а разница между ними была статистически значимой (p < 0,001). به ترتیب /60 ثانیه و تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0>p).在第7 天，激光侧和对照侧均记录到最高水平的IL-1β (± SD)，值为0.152 (± 0.004 ± 0.004 ps) pg/ml/60 s，它们之间的差异具有统计学意义（p <0.001）.在第7 天，激光侧和对照侧均记录到最高水平的IL-1β (± SD)，值为0.152 (± 0.004 ± 0.004 ps) pg/ml/6 p <0.001）.در روز 7، بالاترین سطوح IL-1β (± SD) در هر دو طرف لیزر و شاهد با مقادیر 0.152 (0.004±) pg/mL/60s و 0.127 (0.004±) pg/mL ثبت شد./60 ثانیهРазница между ними была статистически значимой (p < 0,001). تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی دار بود (001/0>p). کاهش تدریجی سطح IL-1β پس از آن، در روزهای 14 و 21، در هر دو طرف لیزر و شاهد گزارش شده است، با مقادیر در سمت لیزر به طور قابل توجهی بالاتر از مقادیر در سمت کنترل (001/0p<). کاهش تدریجی سطح IL-1β پس از آن، در روزهای 14 و 21، در هر دو طرف لیزر و شاهد گزارش شده است، با مقادیر در سمت لیزر به طور قابل توجهی بالاتر از مقادیر در سمت کنترل (001/0p<). IL-1b در 14 و 21 روز به عنوان یک لایزر، تاک و بر روی سورونه کنترلی، به دلیل این موضوع مشخص شده است در لایزر استرونه، 14 و 21 روز بعد از آن، در لابراتواری است که مشخص می شود. پس از آن، کاهش تدریجی سطح IL-1β در روزهای 14 و 21 در هر دو طرف لیزر و شاهد گزارش شد، که مقادیر در سمت لیزر به طور قابل‌توجهی بیشتر از سمت کنترل بود (001/0p<). .此后，在第14 天和第21 天，激光和对照侧的IL-1b 水平逐渐下降，激光侧的IL-1b 水平逐渐下降，激光侧的的值(p <0.001).此后，在第14 天和第21 天，激光和对照侧的IL-1b 水平逐渐下降，激光侧的IL-1b 水平逐渐下降，激光侧的的值( بعد از این در 14-й و 21-й روز یورونی IL-1b بود که به طور مستقیم کاهش یافت روی لایزر بزرگ و در کنترل، به دلیل این که این مورد در لایزر صدرونه بسیار بزرگتر بود، چهم در مرکز کنترل (p < 0,001). پس از آن، در روزهای 14 و 21، سطوح IL-1β به تدریج در سمت لیزر و در گروه شاهد کاهش یافت، در حالی که مقادیر در سمت لیزر به طور قابل توجهی بیشتر از سمت کنترل بود (001/0p<).
در گروه B، یک الگوی مشابه در گروه A با توجه به سطوح IL-1β مشاهده شد، با تفاوت های جزئی در ابتدا بین دو طرف لیزر و کنترل مشاهده شد (02/0 = p). پس از 7 روز، اوج سطح IL-1β (± SD) در هر دو طرف، با 0.139 (± 0.004) pg/ml/60 s در سمت لیزر، و 0.122 (0.003 ±) pg/ml/60 ثانیه در سمت کنترل، با مقادیر در نظر گرفته شده در سمت لیزر کمتر از 0.0 بود. پس از 7 روز، اوج سطح IL-1β (± SD) در هر دو طرف، با 0.139 (0.004±) pg/ml/60 s در سمت لیزر، و 0.122 (0.003 ±) pg/ml/60 ثانیه در سمت کنترل، با مقادیر در نظر گرفته شده pg/ml/60 در سمت کنترل، با مقادیر pg/ml/60 در سمت کنترل، در نظر گرفته شد.پس از 7 روز، سطح اوج IL-1β (± انحراف استاندارد) در هر دو طرف به دست آمد: 0.139 (0.004 ±) pg/ml/60 s در سمت لیزر و 0.122 (0.003 ±) pg/ml/60 s.на контрольной стороне, при этом значения на стороне лазера считались статистически более высокими (p < 0,001). در سمت کنترل، در حالی که مقادیر در سمت لیزر از نظر آماری بالاتر در نظر گرفته شد (001/0p<). 7天后，两侧达到IL-1β水平峰值（±SD），激光侧为0.139（±0.004）pg/ml/60s，3.20光/ml/60 ثانیه在控制侧，激光侧的值在统计上更高（p <0.001）. 7 天 后 , 两 侧 达到 达到 il-1β 0.122 ((0.003) pg/ml/60 s 在 侧, , , , , , , , , 侧的值在统计上更高（p <0.001پس از 7 روز، سطوح اوج IL-1β (± SD) در هر دو طرف به دست آمد: 0.139 (0.004±) pg/ml/60 s در سمت لیزر و 0.122 (0.003±) pg/ml/60 در سمت کنترل., lazer Значения на стороне были статистически выше (p < 0,001). مقادیر لیزر در هر طرف از نظر آماری بالاتر بود (001/0p<).سطوح IL-1β متعاقباً در روزهای 14 و 21 به تدریج در هر دو طرف کاهش یافت، و سطوح ثبت شده در سمت لیزر به طور قابل توجهی در مقایسه با سمت کنترل در هر دو نقطه زمانی بالاتر بود (001/0-001/0=p).مقایسه سطوح IL-1β در نقاط زمانی مختلف بین سمت لیزر و سمت کنترل در هر گروه مطالعه در جدول 6 توضیح داده شده است.
هنگام مقایسه سطوح IL-1β بین دو گروه مورد مطالعه، تفاوت غیر قابل توجهی در سمت لیزر در ابتدا ثبت شد (96/0 = P). در روزهای هفتم و چهاردهم، تفاوت‌های آماری معنی‌داری بین طرف‌های لیزر در هر دو گروه مشاهده شد که مقادیر بالاتر مربوط به طرف‌های لیزر در گروه A بود (001/0p<). در روزهای هفتم و چهاردهم، تفاوت‌های آماری معنی‌داری بین طرف‌های لیزر در هر دو گروه مشاهده شد که مقادیر بالاتر مربوط به طرف‌های لیزر در گروه A است (001/0p<). در 7-й و 14-й дни برای ثبت نام مقالاتی در گروه A (r < 0,001). در روزهای 7 و 14، بین دو طرف لیزر در هر دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت که مقادیر بالاتر مربوط به طرف‌های لیزر در گروه A بود (001/0p<).在第7 天和第14 天，两组激光侧的差异有统计学意义，A 组激光侧的值0光侧的值0 A در 7 و 14 روز در گروه A (p < 0,001). در روزهای 7 و 14، تفاوت بین دو گروه در سمت لیزر از نظر آماری معنی‌دار بود، با مقادیر بالاتر در سمت لیزر در گروه A (001/0p<).پس از 21 روز، تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (26/0=p).سطوح IL-1β در هر دو گروه دارای ویژگی یکسانی بود و در روز هفتم به حداکثر رسید و در روزهای 14 و 21 به تدریج کاهش یافت (شکل 8).
هدف از این مطالعه در درجه اول ارزیابی و مقایسه اثر LILR بر انقباض سگ با استفاده از پروتکلی شامل تابش لیزر با فرکانس بالا در روزهای 0، 3، 7، 14 و پس از آن هر 2 هفته (گروه A) با بیمارانی بود که اخیراً وارد شده اند.در مقایسه با رژیمی که در آن قرار گرفتن در معرض لیزر در فواصل 3 هفته ای (گروه B) انجام می شد، یادآوری های کمتری وجود داشت.خواه این یک پروتکل عمومی با فرکانس بالا 7، 13، 26 یا یک پروتکل 3 هفته ای 15، 17، 18 باشد، هر دو پروتکل در ادبیات شرح داده شده اند.بر اساس نتایج ارائه شده در مطالعه حاضر، فرضیه صفر رد نشد و با اعمال دو پروتکل مورد مطالعه، تعداد نسبتاً مساوی حرکات سگ به دست آمد.
طرح مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده (RCT) است.RCTها استاندارد طلایی برای ارزیابی اثرات یک مداخله در نظر گرفته می شوند.همچنین از تکنیک اسپلیت دهن استفاده شد که مزیت اصلی آن این است که تنوع بین آزمودنی ها حذف می شود و هر بیمار به عنوان کنترل کننده خود عمل می کند و در نتیجه تعداد شرکت کنندگان مورد نیاز را کاهش می دهد.
تمام افراد شرکت‌کننده در این مطالعه نیاز به کشیدن دندان پرمولر اول فک بالا و به‌عنوان بخشی از درمان ارتودنسی داشتند.از آنجایی که استخراج می تواند سرعت RTM را با افزایش فعالیت نشانگرهای التهابی تغییر دهد، که به نوبه خود می تواند اثر LILT را پنهان کند و در هنگام استفاده از لیزر، مقادیر نادرست IL-1β را نشان دهد، درمان استخراج قبل از درمان انجام شد که نتیجه خوبی ارائه داد.محلول استخراج سوکت شفا زمان کافی را فراهم می کند و بر اثرات پدیده شتاب منطقه ای غلبه می کند28.این احتیاط توسط برخی از نویسندگان نیز انجام شده است، 11 که با اندازه گیری سطوح نشانگرهای زیستی مانند IL-1β و تبدیل فاکتور رشد β1 (TGF-β1) در GCF، تأثیر LILT بر میزان OTM را در طول انقباض در سگ ها بررسی کردند.
نوع لیزر مورد استفاده در این مطالعه، لیزر نیمه هادی دیودی است که با توجه به توصیه های سازنده برای تحریک زیستی بهینه در طول موج 980 نانومتر استفاده شده است.این را می توان با این واقعیت توضیح داد که هر چه طول موج لیزر بیشتر باشد (650-1200 نانومتر)، بافت عمیق تر نفوذ می کند.با این حال، این طول موج توصیه شده در چندین مطالعه دیگر استفاده شده است که اثرات شتاب مثبت 8.30 و اثرات منفی 14 را ایجاد می کند.
یکی دیگر از عوامل مهم موثر بر اثربخشی درمان و تحریک زیستی LILI، دوز یا چگالی انرژی است.هنگام بررسی ادبیات، مشخص شد که ناهمگونی زیادی در دوز انرژی LILI برای تسریع GTM وجود دارد.برخی از نویسندگان نتایج مثبتی را هنگام استفاده از چگالی انرژی پایین از 0.7131، 532.33، 7.514 تا 8 J/cm234.35 گزارش می‌کنند، در حالی که سایر محققان نیز تأثیر LILR بر نرخ GTM در چگالی انرژی بالاتر، به عنوان مثال، 25 J/cm2 را گزارش می‌کنند.سانتی متر 27.36.در کار حاضر، یک دوز از انرژی لیزر سطح پایین 8 ژول بر سانتی‌متر مربع با یک نوردهی واحد به ریشه نیش فک بالا به مدت 8 ثانیه با استفاده از نوک بالای صاف برای توزیع یک نقطه پرتو 1 سانتی‌متر مربع تحویل داده شد.یک همبستگی مستقیم بین اندازه پرتو و عمق نفوذ لیزر وجود دارد که به نوبه خود استفاده از هندپیس های بالای تخت را در این مطالعه توجیه می کند.همان پروتکل کاربردی تک با اندازه نقطه پرتو بزرگ با تراز و تراز 8 و انقباض سگ 38 انجام می شود.
IL-1β به عنوان یک سیتوکین مهم پیش التهابی در شروع OTM شناخته شده است و نشانگر تحلیل استخوان در نظر گرفته می شود.بنابراین، سطوح IL-1β توسط لیزر در چندین مطالعه 11،39،40 در تلاش برای تعیین همبستگی آنها ارزیابی شده است.در کارآزمایی فعلی، سطوح IL-1β در GCF در دو طرف تجربی و کنترل هر گروه با استفاده از دو رژیم مختلف LILI در روزهای 0، 7، 14 و 21 ارزیابی شد.
در مطالعه حاضر، انقباض سگ توسط لیزر در گروه های A و B به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل در تمام نقاط زمانی ارزیابی شده بود، در هفته 3 به اوج خود رسید، در هفته 6 به مدت یک هفته کاهش یافت و سپس به تدریج تا هفته 12 افزایش یافت..اوج حرکت نیش که در هفته 3 ذکر شد را می توان با تأثیر جابجایی اولیه دندان توضیح داد، از جمله: جابجایی ریشه در PDL، تغییر شکل استخوان به دلیل خمش و خزش، و فشار فشاری دندان به دلیل شیب سوکت مخروطی، اثر Plane 41. علاوه بر این، مشخص شده است که تمام فرآیندهای بیولوژیکی آکنه فعال در حالت تغییر شکل باقی می مانند.کندی بعدی که بین 3 تا 6 هفته مشاهده می شود، احتمالاً به دلیل یک دوره تاخیر که می تواند از 2 تا 10 هفته متغیر باشد، دوره ای از اختلال PDL است که جذب و برداشتن استخوان مجاور ناحیه له شده، امکان حرکت استخوان را فراهم می کند.دندان هایکی دیگر از عوامل مؤثر در این مشاهدات ممکن است این باشد که الیاف اکسیژن دار، الیاف کلاژن و بازسازی استخوان آلوئولی در سمت کشش نیز ممکن است سرعت حرکت دندان را محدود کنند.الگوهای مشابهی از حرکت دندان در یک مطالعه شکاف 45 مشاهده شد که اثرات LILI و کورتیکوتومی را بر میزان عقب‌کشی سگ مقایسه کرد، آنها اشاره کردند که حرکت دندان در هفته‌های 2 و 5 بیشترین میزان را داشت و به دنبال آن کاهش شدید در هفته‌های 2 و 5 مشاهده شد.هفته اماین در هفته 7 در سمت لیزر گزارش نشد، اما در سمت کورتیکوتومی گزارش نشد.
میانگین درصد افزایش گزارش شده در فاصله حرکت نیش فک بالا از سمت لیزر در گروه A 40.78 درصد و در گروه B 40.22 درصد بود. افزایش آشکار در تحرک دندان که همراه با استفاده از لیزر است را می توان در سطح سلولی با جذب انرژی لیزر در گیرنده های نوری غشایی مجدد در گیرنده های نوری غشاء نوری توضیح داد.این اثر منجر به فعال شدن کوتاه مدت زنجیره تنفسی می شود که منجر به فسفوریلاسیون اکسیداتیو و تغییر در حالت ردوکس میتوکندری سلولی و سیتوپلاسم می شود.به نوبه خود، نیروی محرکه سلول با افزایش عرضه ATP افزایش می یابد.علاوه بر این، افزایش پتانسیل غشای میتوکندری، قلیایی شدن سیتوپلاسم و سنتز اسیدهای نوکلئیک وجود دارد.از آنجایی که ATP به عنوان ارز انرژی سلول ها شناخته می شود، LILI با ایجاد یک محیط مساعد برای حرکت دندان به عملکرد طبیعی سلول ها کمک می کند.بنابراین، از نتایج ما، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از LILT به عنوان یک درمان کمکی برای درمان ارتودنسی می‌تواند با موفقیت OTM را بدون توجه به اینکه به همان اندازه رژیم در گروه A (در روزهای 0، 3، 7، 14 و هر روز استفاده می‌شود) تسریع کند.پس از 2 روز) هفته)، یا در صورت استفاده کمتر در گروه B (هر 3 هفته)، بنابراین، فرضیه صفر رد نشد.
اثرات شتاب دهنده نسبتاً یکسان دو پروتکل LILT آزمایش شده گزارش شده در این مطالعه ممکن است به دلیل وجود آستانه فعال سازی سلولی باشد که در آن در ابتدا افزایش فعال سازی سلولی با قرار گرفتن در معرض LILT رخ می دهد، اما سپس مواجهه های مکرر (مانند گروه A)، به دلیل واکنش های بیولوژیکی اشباع شده منجر به فعال شدن بیشتر نخواهد شد.بنابراین، می توانیم فرض کنیم که اثرات LLLT در سطح سلولی نمی تواند تجمعی باشد.با توجه به رابطه بین سطح نیرو و سرعت حرکت دندان، مفهوم زیست اشباع قبلا توضیح داده شده است.
پس از بررسی ادبیات موجود، افزایش 1.4 برابری (40-41٪) WTM به دست آمده در مطالعه خود را با استفاده از دو پروتکل لیزری با نتایج چندین گزارش دیگر مقایسه کردیم.برخی از مطالعات نتایج مشابهی را گزارش کرده اند 11،30،48،49 در حالی که برخی دیگر مقادیر شتاب کمی کمتر را با استفاده از LILI7،18،32،40 گزارش کرده اند.از سوی دیگر، مقادیر شتاب بسیار بالاتر از آنچه در آزمایش‌های فعلی گزارش شده است، از 1.65×17 تا تقریباً 2x OTM15، 34، 39، 50 که ممکن است مربوط به برخی از آنها باشد، استفاده از مهاربندهای خود قفل بدون اصطکاک 15 است. فواصل درمان و غیره، که مقایسه مستقیم بین مطالعات مختلف را بسیار دشوار می کند..با این حال، اشاره شده است که چگالی انرژی کمتر (به عنوان مثال 2.5، 5 و 8 J/cm2) بازده شتاب بهتری را در مقایسه با چگالی انرژی بالاتر ارائه می‌کند، شایان ذکر است که دوزهای مورد استفاده در آزمایش‌های ما 8 J/cm2 بوده است.سانتی متر مربع
تفسیر سطوح IL-1β در شکاف دیستال (سمت فشار) پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌های GCF به‌دست‌آمده، افزایش آماری معنی‌داری را نسبت به پایه (یعنی اوج) در روز 7 و به دنبال آن کاهش تدریجی به پایه نشان داد.در پانل های A و B، در سمت لیزر و در سمت کنترل.این را می توان با این واقعیت توضیح داد که فاز اولیه OTM معمولاً با افزایش فعالیت استئوکلاست همراه است.IL-1β همچنین به عنوان اولین نشانگر قابل تشخیص مرتبط با تحلیل استخوان در نظر گرفته می شود و بیان IL-1β در مطالعات متعدد گزارش شده است که با نیرو افزایش می یابد و متعاقبا کاهش می یابد.
علاوه بر این، سطوح IL-1β در سمت لیزر در مقایسه با گروه کنترل در هر دو گروه مورد مطالعه در تمام مقاطع زمانی اندازه‌گیری‌شده به جز سطح پایه بالاتر بود و از نظر آماری تفاوت معنی‌داری بین آنها وجود داشت.این نشان می‌دهد که تابش لیزر با شدت کم باعث افزایش پاسخ بیولوژیکی در بافت‌های پریودنتال در سمت آزمایشی به شکل تحریک عملکرد استئوکلاست در سمت فشرده در طول حرکت دندان ارتودنسی می‌شود.این اثر LLLT بر سطوح IL-1β در مطالعات مختلف نشان داده شده است 11،39،40.
هنگام مقایسه سطوح IL-1β سمت لیزر در دو گروه مورد مطالعه، سطوح در گروه A در مقایسه با گروه B در روزهای 7 و 14 از نظر آماری بالاتر بود. با این حال این را می توان با تعداد زیادی از قرار گرفتن در معرض تابش لیزر در گروه A در طول دوره مشاهده 21 روزه توضیح داد، که در آن تابش تنها در روزهای 0، 3، 4، 7، و B انجام شد. اگرچه سطوح IL-1β از نظر آماری در سمت لیزر در گروه A بالاتر بود، اما این تفاوت آماری از نظر بالینی در درجه پس‌کشی در سگ‌ها در مقایسه با سمت لیزر در گروه B منعکس نشد، زیرا هیچ معنی‌داری آماری وجود نداشت.در گروه‌های A و B، تفاوت‌های گزارش‌شده در انقباض نیش بین دو طرف لیزر در واقع به همان میزان حرکت نیش منجر شد.بنابراین، می‌توان گفت که تفاوت‌های آماری لزوماً اهمیت بالینی را توضیح نمی‌دهند.
لیزر درمانی با شدت کم، زمانی که با پارامترهای مورد استفاده در این مطالعه استفاده شود، می تواند به طور موثری حرکت دندان های ارتودنسی را تا حدود 1.4 برابر تسریع کند، چه در فرکانس بالا و چه با فرکانس پایین اعمال شود، شاید همزمان با پیگیری منظم.برای بیماران مناسب تر است.
افزایش تحرک دندان ارتودنسی در طول LILI با افزایش سطح اینترلوکین-1β در سمت فشرده همراه بود، که نشان می دهد استفاده از LILI باعث افزایش روند بازسازی استخوان می شود.
مجموعه داده های مورد استفاده و/یا تجزیه و تحلیل شده در مطالعه حاضر در صورت درخواست معقول از نویسندگان مربوطه در دسترس است.
Skidmore, KJ, Brook, KJ, Thomson, WM & Harding, WJ عوامل موثر بر زمان درمان در بیماران ارتودنسی. Skidmore, KJ, Brook, KJ, Thomson, WM & Harding, WJ عوامل موثر بر زمان درمان در بیماران ارتودنسی.Skidmore, KJ, Brook, KJ, Thomson, WM and Harding, WJ عوامل موثر بر زمان درمان در بیماران ارتودنسی. Skidmore، KJ، Brook، KJ، Thomson، WM & Harding، WJ 影响正畸患者治疗时间的因素. Skidmore، KJ، Brook، KJ، Thomson، WM & Harding، WJSkidmore, KJ, Brook, KJ, Thomson, WM and Harding, WJ عوامل موثر بر زمان درمان بیماران ارتودنسی.آره.G. کلیسای ارتدکس.ارتودنسی.129، 230-238.https://doi.org/10.1016/j.ajodo.2005.10.003 (2006).
Kurol, J., Owman-Moll, P. & Lundgren, D. تحلیل ریشه مرتبط با زمان پس از اعمال نیروی ارتودنسی مداوم کنترل شده. Kurol, J., Owman-Moll, P. & Lundgren, D. تحلیل ریشه مرتبط با زمان پس از اعمال نیروی ارتودنسی مداوم کنترل شده.Kurol, J., Ouman-Moll, P., and Lundgren, D. تحلیل ریشه مرتبط با زمان پس از اعمال نیروی ارتودنسی ثابت کنترل شده. کورول، جی.، اومن-مول، پی و لاندگرن، دی. 施加受控连续正畸力后与时间相关的牙根吸收 کورول، جی.، اومن مول، پی و لاندگرن، دی.Kurol J، Ouman-Moll P و Lundgren D. تحلیل ریشه وابسته به زمان پس از اعمال نیروی ارتودنسی ثابت کنترل شده.آره.G. کلیسای ارتدکس.ارتودنسی.110، 303-310.https://doi.org/10.1016/s0889-5406(96)80015-1 (1996).