از بازدید شما از Nature.com متشکریم. نسخه مرورگری که استفاده می‌کنید پشتیبانی محدودی از CSS دارد. برای بهترین تجربه، توصیه می‌کنیم از یک مرورگر به‌روز استفاده کنید (یا حالت سازگاری را در Internet Explorer غیرفعال کنید). در عین حال، برای اطمینان از ادامه پشتیبانی، سایت را بدون استایل‌ها و جاوا اسکریپت رندر خواهیم کرد.
خونریزی کنترل نشده یکی از علل اصلی مرگ و میر است. دستیابی به هموستاز سریع، بقای سوژه را به عنوان کمک اولیه در طول نبرد، تصادفات رانندگی و عملیات کاهش مرگ تضمین می‌کند. داربست کامپوزیتی تقویت‌شده با الیاف نانومتخلخل (NFRCS) مشتق شده از یک ترکیب ساده تشکیل‌دهنده فیلم هموستاتیک (HFFC) به عنوان یک فاز پیوسته می‌تواند هموستاز را تحریک و تقویت کند. توسعه NFRCS بر اساس طراحی بال سنجاقک است. ساختار بال سنجاقک از بال‌های عرضی و طولی تشکیل شده است و غشاهای بال برای حفظ یکپارچگی ریزساختار به یکدیگر متصل شده‌اند. HFFC به طور یکنواخت سطح فیبر را با یک فیلم با ضخامت نانومتر می‌پوشاند و ضخامت پنبه (Ct) با توزیع تصادفی (فاز پراکنده) را به هم متصل می‌کند تا یک ساختار نانومتخلخل تشکیل دهد. ترکیب فازهای پیوسته و پراکنده، هزینه محصول را در مقایسه با محصولات موجود در بازار ده برابر کاهش می‌دهد. NFRCS اصلاح‌شده (تامپون یا مچ‌بند) را می‌توان در کاربردهای مختلف زیست‌پزشکی استفاده کرد. مطالعات درون‌تنی (in vivo) به این نتیجه رسیده‌اند که Cp NFRCS توسعه‌یافته، فرآیند انعقاد را در محل استفاده تحریک و تقویت می‌کند. NFRCS می‌تواند ریزمحیط را تعدیل کند و به دلیل ساختار نانومتخلخل خود، در سطح سلولی عمل کند و منجر به بهبود بهتر زخم در مدل زخم ناشی از برش شود.
خونریزی کنترل نشده در طول نبرد، حین عمل و شرایط اضطراری می‌تواند تهدیدی جدی برای جان مجروحان باشد1. این شرایط بیشتر منجر به افزایش کلی مقاومت عروق محیطی می‌شود که منجر به شوک خونریزی می‌شود. اقدامات مناسب برای کنترل خونریزی در طول و بعد از جراحی به طور بالقوه تهدید کننده زندگی در نظر گرفته می‌شوند2،3. آسیب به عروق بزرگ منجر به از دست دادن خون زیاد می‌شود که منجر به میزان مرگ و میر ≤ 50٪ در نبرد و 31٪ در طول جراحی می‌شود1. از دست دادن خون زیاد منجر به کاهش حجم بدن می‌شود که برون ده قلبی را کاهش می‌دهد. افزایش مقاومت کل عروق محیطی و اختلال پیشرونده میکروسیرکولاسیون منجر به هیپوکسی در اندام‌های پشتیبانی کننده حیات می‌شود. در صورت ادامه این وضعیت بدون مداخله موثر1،4،5، ممکن است شوک خونریزی رخ دهد1. سایر عوارض شامل پیشرفت هیپوترمی و اسیدوز متابولیک و همچنین اختلال انعقادی است که مانع از فرآیند انعقاد می‌شود. شوک خونریزی شدید با خطر بالاتر مرگ همراه است6،7،8. در شوک درجه III (پیشرونده)، تزریق خون برای بقای بیمار در طول عمل جراحی و پس از عمل، عوارض و مرگ و میر ضروری است. برای غلبه بر تمام شرایط تهدید کننده زندگی فوق، ما یک داربست کامپوزیتی تقویت شده با الیاف نانومتخلخل (NFRCS) توسعه داده‌ایم که از حداقل غلظت پلیمر (0.5٪) با استفاده از ترکیبی از پلیمرهای هموستاتیک محلول در آب استفاده می‌کند.
با استفاده از تقویت‌کننده‌های الیافی، می‌توان محصولات مقرون‌به‌صرفه تولید کرد. الیاف با چیدمان تصادفی، شبیه ساختار بال سنجاقک هستند که توسط نوارهای افقی و عمودی روی بال‌ها متعادل می‌شوند. رگه‌های عرضی و طولی بال با غشای بال ارتباط برقرار می‌کنند (شکل 1). NFRCS از Ct تقویت‌شده به عنوان یک سیستم داربست با استحکام فیزیکی و مکانیکی بهتر تشکیل شده است (شکل 1). به دلیل مقرون‌به‌صرفه بودن و ساخت آسان، جراحان ترجیح می‌دهند در طول عمل‌ها و پانسمان‌ها از گیج‌های نخ پنبه‌ای (Ct) استفاده کنند. از این رو، با توجه به مزایای متعدد آن، از جمله بیش از 90٪ سلولز کریستالی (که در افزایش فعالیت هموستاتیک نقش دارد)، از Ct به عنوان سیستم اسکلتی NFRCS9،10 استفاده شد. از این رو، با توجه به مزایای متعدد آن، از جمله بیش از 90٪ سلولز کریستالی (که در افزایش فعالیت هموستاتیک نقش دارد)، از Ct به عنوان سیستم اسکلتی NFRCS9،10 استفاده شد. Следовательно, учитывая его многочисленные преимущества, в том числе > 90% гемостической активности), Ct использовали во качестве скелетной системы NFRCS9,10. بنابراین، با توجه به مزایای فراوان آن، از جمله بیش از 90٪ سلولز کریستالی (که در افزایش فعالیت هموستاتیک نقش دارد)، از Ct به عنوان سیستم اسکلتی NFRCS استفاده شد9،10.因此，考虑到它的多重益处，包括> 90% 的结晶纤维素（有助于增强止血t被用作NFRCS9,10 的骨架系统.因此，考虑到它的多重益处，包括> 90%بنابراین، با توجه به مزایای فراوان آن، از جمله بیش از 90٪ سلولز کریستالی (به افزایش فعالیت هموستاتیک کمک می‌کند)، از Ct به عنوان داربست برای NFRCS9،10 استفاده شد.Ct به صورت سطحی پوشش داده شد (تشکیل فیلم با ضخامت نانو مشاهده شد) و با یک ترکیب تشکیل دهنده فیلم هموستاتیک (HFFC) به هم متصل شد. HFFC مانند یک ماتریژل عمل می‌کند و Ct های تصادفی قرار گرفته را در کنار هم نگه می‌دارد. طرح توسعه یافته، تنش را در فاز پراکنده (الیاف تقویت کننده) منتقل می‌کند. دستیابی به ساختارهای نانومتخلخل با استحکام مکانیکی خوب با استفاده از حداقل غلظت پلیمر دشوار است. علاوه بر این، سفارشی‌سازی قالب‌های مختلف برای کاربردهای مختلف زیست پزشکی آسان نیست.
شکل، نموداری از طراحی NFRCS بر اساس ساختار بال سنجاقک (A) را نشان می‌دهد. این تصویر، قیاسی تطبیقی ​​از ساختار بال یک سنجاقک (رگه‌های متقاطع و طولی بال به هم پیوسته‌اند) و یک فتومیکروگراف مقطعی از Cp NFRCS (B) را نشان می‌دهد. نمایش شماتیک NFRCS.
NFRCها با استفاده از HFFC به عنوان یک فاز پیوسته برای رفع محدودیت‌های فوق توسعه داده شدند. HFFC از پلیمرهای هموستاتیک تشکیل‌دهنده لایه مختلف از جمله کیتوزان (به عنوان پلیمر هموستاتیک اصلی) با متیل سلولز (MC)، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC 50 cp) و پلی وینیل الکل (PVA) (125 کیلو دالتون) به عنوان یک پلیمر پشتیبان که تشکیل ترومبوز را تقویت می‌کند، تشکیل شده است. افزودن پلی وینیل پیرولیدین K30 (PVP K30) ظرفیت جذب رطوبت NFRCS را بهبود بخشید. پلی اتیلن گلیکول 400 (PEG 400) برای بهبود اتصال عرضی پلیمر در مخلوط‌های پلیمری پیوندی اضافه شد. سه ترکیب مختلف هموستاتیک HFFC (Cm HFFC، Ch HFFC و Cp HFFC)، یعنی کیتوزان با MC (Cm)، کیتوزان با HPMC (Ch) و کیتوزان با PVA (Cp)، بر روی Ct اعمال شدند. مطالعات مختلف در زمینه توصیف آزمایشگاهی (in vitro) و درون تنی (in vivo) فعالیت هموستاتیک و بهبود زخم NFRCS را تأیید کرده‌اند. مواد کامپوزیتی ارائه شده توسط NFRCS را می‌توان برای سفارشی‌سازی اشکال مختلف داربست برای رفع نیازهای خاص استفاده کرد.
علاوه بر این، NFRCS را می‌توان به عنوان یک باند یا رول اصلاح کرد تا کل ناحیه آسیب‌دیده اندام تحتانی و سایر قسمت‌های بدن را بپوشاند. به طور خاص برای آسیب‌های اندام‌های رزمی، طرح NFRCS طراحی شده را می‌توان به یک دست یا یک پا کامل تغییر داد (شکل تکمیلی S11). NFRCS را می‌توان با چسب بافتی به یک مچ‌بند تبدیل کرد که می‌تواند برای متوقف کردن خونریزی ناشی از آسیب‌های شدید مچ دست خودکشی استفاده شود. هدف اصلی ما توسعه یک NFRCS با کمترین مقدار پلیمر ممکن است که بتوان آن را به جمعیت زیادی (زیر خط فقر) تحویل داد و در جعبه کمک‌های اولیه قرار داد. NFRCS با طراحی ساده، کارآمد و اقتصادی، به جوامع محلی سود می‌رساند و می‌تواند تأثیر جهانی داشته باشد.
کیتوزان (با وزن مولکولی ۸۰ کیلو دالتون) و آمارانت از شرکت مرک هند خریداری شدند. هیدروکسی پروپیل متیل سلولز ۵۰ Cp، پلی اتیلن گلیکول ۴۰۰ و متیل سلولز از شرکت Loba Chemie Pvt. LLC در بمبئی خریداری شدند. پلی وینیل الکل (با وزن مولکولی ۱۲۵ کیلو دالتون) (۸۷-۹۰٪ هیدرولیز شده) از شرکت نشنال کمیکالز در گجرات خریداری شد. پلی وینیل پیرولیدین K30 از شرکت مولیکم در بمبئی خریداری شد. سواب‌های استریل از شرکت راماراجو جراحی کاتن میلز لیمیتد در تامیل نادو، به همراه آب Milli Q (سیستم تصفیه آب Direct-Q3، مرک، هند) به عنوان حامل خریداری شدند.
NFRCS با استفاده از روش لیوفیلیزاسیون توسعه داده شد11،12. تمام ترکیبات HFFC (جدول 1) با استفاده از همزن مکانیکی تهیه شدند. محلول 0.5٪ کیتوزان را با استفاده از 1٪ اسید استیک در آب با هم زدن مداوم با سرعت 800 دور در دقیقه روی همزن مکانیکی تهیه کنید. وزن دقیق پلیمر بارگذاری شده که در جدول 1 نشان داده شده است به محلول کیتوزان اضافه شد و تا زمانی که محلول پلیمری شفافی به دست آید، هم زده شد. PVP K30 و PEG 400 به مخلوط حاصل در مقادیر نشان داده شده در جدول 1 اضافه شدند و هم زدن تا زمانی که محلول پلیمری چسبناک شفافی به دست آمد، ادامه یافت. حمام حاصل از محلول پلیمری به مدت 60 دقیقه تحت امواج فراصوت قرار گرفت تا حباب‌های هوای محبوس شده از مخلوط پلیمری حذف شوند. همانطور که در شکل تکمیلی S1 (b) نشان داده شده است، Ct به طور مساوی در هر چاهک از یک پلیت 6 چاهکی (قالب) حاوی 5 میلی لیتر HFFC توزیع شد.
پلیت شش چاهکی به مدت ۶۰ دقیقه تحت امواج فراصوت قرار گرفت تا به خیس شدن و توزیع یکنواخت HFFC در شبکه Ct دست یابد. سپس پلیت شش چاهکی به مدت ۸ تا ۱۲ ساعت در دمای ۲۰- درجه سانتیگراد منجمد شد. پلیت‌های منجمد به مدت ۴۸ ساعت لیوفیلیزه شدند تا فرمولاسیون‌های مختلفی از NFRCS به دست آید. همین روش برای تولید اشکال و ساختارهای مختلف، مانند تامپون یا تامپون استوانه‌ای یا هر شکل دیگری برای کاربردهای مختلف، استفاده می‌شود.
کیتوزان (80 کیلو دالتون) (3%) با وزن دقیق، با استفاده از همزن مغناطیسی در اسید استیک 1% حل شد. به محلول حاصل از کیتوزان، 1% PEG 400 اضافه شد و به مدت 30 دقیقه هم زده شد. محلول حاصل را در یک ظرف مربع یا مستطیل شکل ریخته و به مدت 12 ساعت در دمای -80 درجه سانتیگراد منجمد کنید. نمونه‌های منجمد به مدت 48 ساعت لیوفیلیزه شدند تا Cs13 متخلخل به دست آید.
NFRCS توسعه‌یافته تحت آزمایش‌هایی با استفاده از طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) (Shimadzu 8400 s FTIR، توکیو، ژاپن) قرار گرفت تا سازگاری شیمیایی کیتوزان با سایر پلیمرها تأیید شود14،15. طیف‌های FTIR (پهنای محدوده طیفی از 400 تا 4000 cm-1) از تمام نمونه‌های آزمایش‌شده با انجام 32 اسکن به دست آمد.
میزان جذب خون (BAR) برای همه فرمولاسیون‌ها با استفاده از روش شرح داده شده توسط چن و همکاران 16 با اندکی تغییرات ارزیابی شد. NFRK های توسعه یافته از همه ترکیبات در یک فر خلاء در دمای 105 درجه سانتیگراد به مدت یک شب خشک شدند تا حلال باقیمانده حذف شود. 30 میلی‌گرم NFRCS (وزن اولیه نمونه - W0) و 30 میلی‌گرم Ct (کنترل مثبت) در ظروف جداگانه حاوی پیش مخلوط 3.8٪ سیترات سدیم قرار داده شدند. در فواصل زمانی از پیش تعیین شده، یعنی 5، 10، 20، 30، 40 و 60 ثانیه، NFRCS ها برداشته شدند و سطوح آنها با قرار دادن نمونه‌ها روی Ct به مدت 30 ثانیه از خون جذب نشده پاک شد. وزن نهایی خون جذب شده توسط NFRCS 16 در هر نقطه زمانی (W1) در نظر گرفته شد. درصد BAR را با استفاده از فرمول زیر محاسبه کنید:
زمان لخته شدن خون (BCT) همانطور که توسط وانگ و همکارانش گزارش شده است، تعیین شد. 17. زمان لازم برای لخته شدن خون کامل (خون موش صحرایی که با 3.8٪ سیترات سدیم از قبل مخلوط شده بود) در حضور NFRCS به عنوان BCT نمونه آزمایش محاسبه شد. اجزای مختلف NFRCS (30 میلی‌گرم) در ویال‌های 10 میلی‌لیتری درپیچ‌دار قرار داده شده و در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند. خون (0.5 میلی‌لیتر) به ویال اضافه شد و 0.3 میلی‌لیتر CaCl2 0.2 مولار برای فعال کردن انعقاد خون اضافه شد. در نهایت، ویال را هر 15 ثانیه (تا 180 درجه) وارونه کنید تا لخته محکمی تشکیل شود. BCT نمونه با تعداد دفعات برگرداندن ویال‌ها تخمین زده می‌شود17،18. بر اساس BCT، دو ترکیب بهینه از NFRCS Cm، Ch و Cp برای مطالعات بیشتر در مورد توصیف انتخاب شدند.
BCT ترکیبات Ch NFRCS و Cp NFRCS با اجرای روش شرح داده شده توسط لی و همکاران 19 تعیین شد. 15 × 15 میلی‌متر مربع Ch NFRCS، Cp NFRCS و Cs (کنترل مثبت) را در ظروف پتری جداگانه (37 درجه سانتیگراد) قرار دهید. خون حاوی 3.8٪ سیترات سدیم با 0.2 مولار CaCl2 با نسبت حجمی 10:1 مخلوط شد تا فرآیند لخته شدن خون شروع شود. 20 میکرولیتر از مخلوط خون موش 0.2 مولار CaCl2 روی سطح نمونه اعمال شد و در یک ظرف پتری خالی قرار داده شد. کنترل، خونی بود که در ظروف پتری خالی بدون Ct ریخته شد. در فواصل زمانی ثابت 0، 3 و 5 دقیقه، لخته شدن را با اضافه کردن 10 میلی‌لیتر آب دیونیزه (DI) به نمونه حاوی ظرف بدون ایجاد اختلال در لخته متوقف کنید. گلبول‌های قرمز انعقاد نیافته (اریتروسیت‌ها) در حضور آب دیونیزه دچار همولیز می‌شوند و هموگلوبین آزاد می‌کنند. هموگلوبین در زمان‌های مختلف (HA(t)) با استفاده از اسپکتروفتومتر UV-Vis در طول موج 540 نانومتر (λmax hemoglobin) اندازه‌گیری شد. جذب مطلق هموگلوبین (AH(0)) در 0 دقیقه از 20 میکرولیتر خون در 10 میلی‌لیتر آب دیونیزه به عنوان استاندارد مرجع در نظر گرفته شد. جذب نسبی هموگلوبین (RHA) خون منعقد شده از نسبت HA(t)/HA(0) با استفاده از همان نمونه خون محاسبه شد.
با استفاده از دستگاه آنالیز بافت (Texture Pro CT V1.3 Build 15، بروکفیلد، ایالات متحده)، خواص چسبندگی NFRK به بافت آسیب‌دیده تعیین شد. یک ظرف استوانه‌ای ته‌باز را روی قسمت داخلی پوست خوک (بدون لایه چربی) فشار دهید. نمونه‌ها (Ch NFRCS و Cp NFRCS) از طریق کانول در قالب‌های استوانه‌ای قرار داده شدند تا چسبندگی به پوست خوک ایجاد شود. پس از 3 دقیقه انکوباسیون در دمای اتاق (RT) (25 درجه سانتیگراد)، قدرت چسبندگی NFRCS با سرعت ثابت 0.5 میلی‌متر بر ثانیه ثبت شد.
ویژگی اصلی درزگیرهای جراحی، افزایش لخته شدن خون و در عین حال کاهش خونریزی است. انعقاد بدون اتلاف در NFRCS با استفاده از روشی که قبلاً منتشر شده است با تغییرات جزئی 19 ارزیابی شد. یک لوله میکروسانتریفیوژ (2 میلی‌لیتر) (با قطر داخلی 10 میلی‌متر) با یک سوراخ 8 × 5 میلی‌متر مربع در یک طرف لوله سانتریفیوژ (نشان دهنده یک زخم باز) بسازید. از NFRCS برای بستن دهانه و از نوار برای آب‌بندی لبه‌های بیرونی استفاده می‌شود. 20 میکرولیتر CaCl2 0.2 مولار را به لوله میکروسانتریفیوژ حاوی پیش مخلوط سیترات سدیم 3.8٪ اضافه کنید. پس از 10 دقیقه، لوله‌های میکروسانتریفیوژ از ظروف خارج شدند و افزایش جرم ظروف به دلیل خروج خون از NFRK (n = 3) تعیین شد. میزان خونریزی Ch NFRCS و Cp NFRCS با Cs مقایسه شدند.
یکپارچگی مرطوب NFRCS بر اساس روش شرح داده شده توسط میشرا و چوداری21 با تغییرات جزئی تعیین شد. NFRCS را در یک ارلن مایر 100 میلی لیتری با 50 میلی لیتر آب قرار دهید و به مدت 60 ثانیه بدون تشکیل سر آن بچرخانید. بازرسی بصری و اولویت بندی نمونه ها برای یکپارچگی فیزیکی بر اساس جمع آوری.
قدرت اتصال HFFC به Ct با استفاده از روش‌های منتشر شده قبلی با اصلاحات جزئی مورد مطالعه قرار گرفت. یکپارچگی پوشش سطحی با قرار دادن NFRK در معرض امواج صوتی (محرک خارجی) در حضور میلی‌کیلوگرم آب (Ct) ارزیابی شد. NFRCS Ch NFRCS و Cp NFRCS توسعه‌یافته به ترتیب در یک بشر پر از آب قرار داده شده و به مدت 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9، 10 و 30 دقیقه تحت امواج فراصوت قرار گرفتند. پس از خشک شدن، از اختلاف درصد بین وزن اولیه و نهایی NFRCS برای محاسبه درصد از دست دادن مواد (HFFC) استفاده شد. BCT در شرایط آزمایشگاهی، قدرت اتصال یا از دست دادن مواد سطحی را بیشتر تأیید کرد. کارایی اتصال HFFC به Ct، انعقاد خون و ایجاد یک پوشش الاستیک روی سطح Ct22 را فراهم می‌کند.
همگنی NFRCS توسعه‌یافته توسط BCT نمونه‌هایی (30 میلی‌گرم) که از مکان‌های عمومی NFRCS که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، گرفته شده بود، تعیین شد. برای تعیین انطباق NFRCS، از روش BCT که قبلاً ذکر شد، پیروی کنید. نزدیکی بین هر پنج نمونه، پوشش سطحی یکنواخت و رسوب HFFC را در مش Ct تضمین می‌کند.
سطح تماس اسمی خون (NBCA) همانطور که قبلاً گزارش شده بود با کمی تغییر تعیین شد. خون را با بستن 20 میکرولیتر خون بین دو سطح Ct، Ch NFRCS، Cp NFRCS و Cs منعقد کنید. پس از 1 ساعت، دو قسمت استنت از هم جدا شده و مساحت لخته به صورت دستی اندازه‌گیری شد. میانگین مقدار سه تکرار به عنوان NBCA NFRCS19 در نظر گرفته شد.
از آنالیز جذب بخار دینامیکی (DVS) برای ارزیابی اثربخشی NFRCS در جذب آب از محیط خارجی یا از محل آسیب که مسئول شروع انعقاد است، استفاده شد. DVS جذب و از دست دادن بخار در یک نمونه را به صورت وزنی با استفاده از یک ترازوی فوق حساس با وضوح جرمی ±0.1 میکروگرم ارزیابی یا ثبت می‌کند. فشار بخار جزئی (رطوبت نسبی) توسط یک کنترل‌کننده جریان جرم الکترونیکی در اطراف نمونه با مخلوط کردن گازهای حامل اشباع و خشک ایجاد می‌شود. طبق دستورالعمل‌های فارماکوپه اروپا، بر اساس درصد جذب رطوبت توسط نمونه‌ها، نمونه‌ها به 4 دسته (0-0.012% w/w− غیر جاذب رطوبت، 0.2-2% w/w کمی جاذب رطوبت، 2-15% نسبتاً جاذب رطوبت و > 15% بسیار جاذب رطوبت)23 طبقه‌بندی شدند. طبق دستورالعمل‌های فارماکوپه اروپا، بر اساس درصد جذب رطوبت توسط نمونه‌ها، نمونه‌ها به 4 دسته (0-0.012% w/w− غیر جاذب رطوبت، 0.2-2% w/w کمی جاذب رطوبت، 2-15% نسبتاً جاذب رطوبت و > 15% بسیار جاذب رطوبت)23 طبقه‌بندی شدند.مطابق با توصیه‌های فارماکوپه اروپا، بسته به درصد جذب رطوبت توسط نمونه‌ها، نمونه‌ها به 4 دسته تقسیم شدند (0-0.012% w/w - غیر جاذب رطوبت، 0.2-2% w/w کمی جاذب رطوبت، 2-15%).% متوسطно گیگروسکوپیک و > 15% очень گیگروسکوپیک)23. (% رطوبت پذیری متوسط ​​و > 15% رطوبت پذیری بالا)23.根据欧洲药典指南，根据样品吸收水分的百分比，样品分为4 类（0-0.012% w/w/w非吸湿性、0.2-2% w/w 轻微吸湿性、2-15% 适度吸湿，> 15% 非常吸湿）23。根据 欧洲 药典 指南 ， 根据 吸收 水分 的 百分比 样品 分为 分为 分为 0 为0% W/w- 吸湿 性 、 、 、 、 0.2-2% W/w 轻微 、 2-15% 适度 吸湿 ，> 15% 非常吸湿3）مطابق با توصیه‌های فارماکوپه اروپا، نمونه‌ها بسته به درصد رطوبت جذب شده توسط نمونه به 4 کلاس تقسیم می‌شوند (0-0.012٪ وزنی - غیر جاذب رطوبت، 0.2-2٪ وزنی کمی جاذب رطوبت، 2-15٪ وزنی).% متوسطно گیگروسکوپیک، > 15 % очень گیگروسکوپیک) 23. (% رطوبت‌پذیری متوسط، > ۱۵٪ رطوبت‌پذیری بالا) ۲۳.راندمان رطوبت‌سنجی NFCS X NFCS و TsN NFCS با استفاده از دستگاه آنالیز DVS TA TGA Q5000 SA تعیین شد. در طول این فرآیند، زمان اجرا، رطوبت نسبی (RH) و وزن نمونه در زمان واقعی در دمای 25 درجه سانتیگراد (24) بدست آمد. میزان رطوبت با استفاده از آنالیز جرمی دقیق NFRCS با استفاده از معادله زیر محاسبه می‌شود:
MC رطوبت NFRCS است. m1 وزن خشک NSAID ها است. m2 جرم NFRCS در زمان واقعی در یک RH معین است.
مساحت کل سطح با استفاده از آزمایش جذب نیتروژن با نیتروژن مایع پس از تخلیه نمونه‌ها در دمای 25 درجه سانتیگراد به مدت 10 ساعت (< 7 × 10-3 Torr) تخمین زده شد. مساحت کل سطح با استفاده از آزمایش جذب نیتروژن با نیتروژن مایع پس از تخلیه نمونه‌ها در دمای 25 درجه سانتیگراد به مدت 10 ساعت (< 7 × 10-3 Torr) تخمین زده شد. 25 درجه سانتیگراد در دمای 25 درجه سانتی گراد در میزان 10 ч (< 7 × 10–3 Torr). مساحت کل سطح با استفاده از آزمایش جذب نیتروژن با نیتروژن مایع پس از تخلیه نمونه‌ها در دمای 25 درجه سانتیگراد به مدت 10 ساعت (< 7 × 10-3 Torr) تخمین زده شد.在25 درجه سانتی گراد 清空样品10 小时（< 7 × 10-3 Torr）后，使用液氮的氮吸附实靌估计总表✨ 25 درجه سانتی گراد 10.0.000 течение 10 ساعت در دمای 25 درجه سانتی گراد (< 7 × 10-3 torr). مساحت کل سطح با استفاده از آزمایش‌های جذب نیتروژن با نیتروژن مایع پس از خالی شدن نمونه‌ها به مدت 10 ساعت در دمای 25 درجه سانتیگراد (< 7 x 10-3 torr) تخمین زده شد.مساحت کل سطح، حجم منافذ و اندازه منافذ NFRCS با دستگاه Quantachrome از NOVA 1000e اتریش و با استفاده از نرم‌افزار RS 232 تعیین شدند.
۵٪ گلبول‌های قرمز (سالین به عنوان رقیق‌کننده) را از خون کامل تهیه کنید. سپس یک قسمت از HFFC (0.25 میلی‌لیتر) را به یک پلیت ۹۶ خانه‌ای و ۵٪ توده گلبول‌های قرمز (۰.۱ میلی‌لیتر) منتقل کنید. مخلوط را به مدت ۴۰ دقیقه در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد انکوبه کنید. مخلوطی از گلبول‌های قرمز و سرم به عنوان کنترل مثبت و مخلوطی از سالین و گلبول‌های قرمز به عنوان کنترل منفی در نظر گرفته شد. هماگلوتیناسیون طبق مقیاس استاجیتزکی تعیین شد. مقیاس‌های پیشنهادی به شرح زیر است: + + + + تجمعات دانه‌ای متراکم؛ + + + پدهای کف صاف با لبه‌های منحنی؛ + + + پدهای کف صاف با لبه‌های پاره شده؛ + + حلقه‌های قرمز باریک در اطراف لبه‌های پدهای صاف؛ – (منفی) دکمه قرمز مجزا ۱۲ در مرکز چاهک پایینی.
سازگاری خونی NFRCS طبق روش سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) (ISO10993-4, 1999)26،27 مورد مطالعه قرار گرفت. روش وزن‌سنجی که توسط سینگ و همکارانش شرح داده شده است. اصلاحات جزئی برای ارزیابی تشکیل ترومبوز در حضور یا روی سطح NFRCS انجام شد. 500 میلی‌گرم از NFRCSهای Cs، Ch و Cp در محلول نمکی بافر فسفات (PBS) به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند. پس از 24 ساعت، PBS برداشته شد و NFRCS با 2 میلی‌لیتر خون حاوی 3.8٪ سیترات سدیم تیمار شد. روی سطح NFRCS، 0.04 میلی‌لیتر CaCl2 0.1 مولار به نمونه‌های انکوبه شده اضافه کنید. پس از 45 دقیقه، 5 میلی‌لیتر آب مقطر برای توقف انعقاد اضافه شد. خون منعقد شده روی سطح NFRK با محلول فرمالدئید 36-38٪ تیمار شد. لخته‌های تثبیت‌شده با فرمالدئید خشک و وزن شدند. درصد ترومبوز با محاسبه وزن لیوان بدون خون و نمونه (کنترل منفی) و لیوان حاوی خون (کنترل مثبت) تخمین زده شد.
به عنوان یک تایید اولیه، نمونه‌ها زیر میکروسکوپ نوری مشاهده شدند تا توانایی پوشش سطحی HFFC، اتصال Ct و شبکه Ct در تشکیل منافذ بررسی شود. برش‌های نازک Ch و Cp از NFRCS با تیغه اسکالپل بریده شدند. برش حاصل روی یک لام شیشه‌ای قرار داده شد، با یک لامل پوشانده شد و لبه‌ها با چسب ثابت شدند. لام‌های آماده شده زیر میکروسکوپ نوری مشاهده و با بزرگنمایی‌های مختلف عکس گرفته شد.
رسوب پلیمر در شبکه‌های Ct با استفاده از میکروسکوپ فلورسانس بر اساس روش شرح داده شده توسط رایس و همکاران،29، مشاهده شد. ترکیب HFFC مورد استفاده برای فرمولاسیون با یک رنگ فلورسنت (آمارانت) مخلوط شد و NFRCS (Ch و Cp) طبق روشی که قبلاً ذکر شد تهیه شدند. ترکیب HFFC مورد استفاده برای فرمولاسیون با یک رنگ فلورسنت (آمارانت) مخلوط شد و NFRCS (Ch و Cp) طبق روشی که قبلاً ذکر شد تهیه شدند.ترکیب HFFC مورد استفاده برای فرمولاسیون با یک رنگ فلورسنت (آمارانت) مخلوط شد و NFRCS (Ch و Cp) طبق روش ذکر شده قبلی به دست آمد.将用于配方的HFFC 组合物与荧光染料（苋菜）混合，并按照前面提到的戶光染料（苋菜）混合，并按照前面提到的戶S Cp）.将用于配方的HFFC 组合物与荧光染料（苋菜）混合，并按照前面提到的戶光染料（苋菜）混合，并按照前面提到的戶S Cp）.ترکیب HFFC مورد استفاده در فرمولاسیون با یک رنگ فلورسنت (آمارانت) مخلوط شد و همانطور که قبلاً ذکر شد، NFRCS (Ch و Cp) دریافت کرد.برش‌های نازکی از NFRK از نمونه‌های به‌دست‌آمده بریده شدند، روی اسلایدهای شیشه‌ای قرار داده شدند و با لامل پوشانده شدند. اسلایدهای آماده‌شده را زیر میکروسکوپ فلورسنت با استفاده از فیلتر سبز (310-380 نانومتر) مشاهده کنید. تصاویر با بزرگنمایی 4 برابر گرفته شدند تا روابط Ct و رسوب پلیمر اضافی در شبکه Ct درک شود.
توپوگرافی سطح NFRCS Ch و Cp با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) با یک کانتیلور TESP فوق تیز در حالت ضربه زدن تعیین شد: 42 نیوتن بر متر، 320 کیلوهرتز، ROC 2-5 نانومتر، بروکر، تایوان. زبری سطح با استفاده از نرم‌افزار (پردازشگر تصویر کاوشگر روبشی) با استفاده از ریشه میانگین مربعات (RMS) تعیین شد. مکان‌های مختلف NFRCS بر روی تصاویر سه‌بعدی رندر شدند تا یکنواختی سطح بررسی شود. انحراف معیار امتیاز برای یک ناحیه مشخص به عنوان زبری سطح تعریف می‌شود. از معادله RMS برای تعیین کمیت زبری سطح NFRCS31 استفاده شد.
مطالعات مبتنی بر FESEM با استفاده از FESEM، SU8000، HI-0876-0003، هیتاچی، توکیو، برای درک مورفولوژی سطح Ch NFRCS و Cp NFRCS انجام شد که BCT بهتری نسبت به Cm NFRCS نشان داد. مطالعه FESEM طبق روش شرح داده شده توسط Zhao و همکاران 32 با اصلاحات جزئی انجام شد. 20 تا 30 میلی‌گرم Ch NFRCS و Cp NFRCS با 20 میکرولیتر سیترات سدیم 3.8٪ که با خون موش صحرایی از قبل مخلوط شده بود، مخلوط شدند. 20 میکرولیتر CaCl2 0.2 مولار به نمونه‌های تیمار شده با خون اضافه شد تا انعقاد شروع شود و نمونه‌ها به مدت 10 دقیقه در دمای اتاق انکوبه شدند. علاوه بر این، گلبول‌های قرمز اضافی با شستشو با محلول نمکی از سطح NFRCS حذف شدند.
نمونه‌های بعدی با 0.1٪ گلوتارآلدئید تیمار شدند و سپس در آون هوای گرم در دمای 37 درجه سانتیگراد خشک شدند تا رطوبت آنها گرفته شود. نمونه‌های خشک شده پوشش داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند32. تصاویر دیگری که در طول تجزیه و تحلیل به دست آمد، تشکیل لخته روی سطح الیاف پنبه‌ای منفرد، رسوب پلیمر بین Ct، مورفولوژی گلبول قرمز (شکل)، یکپارچگی لخته و مورفولوژی گلبول قرمز در حضور NFRCS بود. نواحی NFRCS تیمار نشده و نواحی NFRCS تیمار شده با Ch و Cp که با خون انکوبه شده بودند، برای یون‌های عنصری (سدیم، پتاسیم، نیتروژن، کلسیم، منیزیم، روی، مس و سلنیوم) اسکن شدند33. درصد یون‌های عنصری را بین نمونه‌های تیمار شده و تیمار نشده مقایسه کنید تا تجمع یون‌های عنصری در طول تشکیل لخته و همگنی لخته را درک کنید.
ضخامت پوشش سطحی Cp HFFC روی سطح Ct با استفاده از FESEM تعیین شد. مقاطع عرضی Cp NFRCS از چارچوب بریده شده و با روش کندوپاش پوشش داده شدند. نمونه‌های پوشش کندوپاش حاصل توسط FESEM مشاهده شدند و ضخامت پوشش سطحی 34، 35، 36 اندازه‌گیری شد.
میکرو سی‌تی اشعه ایکس، تصویربرداری غیرمخرب سه‌بعدی با وضوح بالا را ارائه می‌دهد و به شما امکان می‌دهد تا آرایش ساختاری داخلی NFRK را مطالعه کنید. میکرو سی‌تی از پرتو اشعه ایکس عبوری از نمونه برای ثبت ضریب تضعیف خطی موضعی اشعه ایکس در نمونه استفاده می‌کند که به دستیابی به اطلاعات مورفولوژیکی کمک می‌کند. موقعیت داخلی Ct در Cp NFRCS و Cp NFRCS تیمار شده با خون توسط میکرو سی‌تی بررسی شد تا راندمان جذب و لخته شدن خون در حضور NFRCS37،38،39 درک شود. ساختارهای سه‌بعدی نمونه‌های Cp NFRCS تیمار شده با خون و تیمار نشده با استفاده از میکرو سی‌تی (V|tome|x S240، فینیکس، آلمان) بازسازی شدند. با استفاده از نرم‌افزار VG STUDIO-MAX نسخه 2.2، چندین تصویر اشعه ایکس از زوایای مختلف (در حالت ایده‌آل با پوشش 360 درجه) گرفته شد تا تصاویر سه‌بعدی برای NFRCS ایجاد شود. داده‌های تصویر جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار ساده 3D ScanIP Academic مربوطه به تصاویر حجمی سه‌بعدی بازسازی شدند.
علاوه بر این، برای درک توزیع لخته، 20 میکرولیتر خون سیتراته از پیش مخلوط شده و 20 میکرولیتر CaCl2 0.2 مولار به NFRCS اضافه شد تا لخته شدن خون آغاز شود. نمونه‌های آماده شده برای سفت شدن رها شدند. سطح NFRK با 0.5٪ گلوتارآلدئید تیمار شد و به مدت 30 دقیقه در فر هوای گرم با دمای 30 تا 40 درجه سانتیگراد خشک شد. لخته خون تشکیل شده روی NFRCS اسکن، بازسازی و تصویر سه بعدی از لخته خون مشاهده شد.
سنجش‌های ضدباکتریایی روی Cp NFRCS (که در مقایسه با Ch NFRCS بهترین عملکرد را دارد) با استفاده از روش شرح داده شده قبلی با تغییرات جزئی انجام شد. فعالیت ضدباکتریایی Cp NFRCS و Cp HFFC با استفاده از سه میکروارگانیسم آزمایشی مختلف [S.aureus (باکتری‌های گرم مثبت)، E.coli (باکتری‌های گرم منفی) و کاندیدای سفید (C.albicans)] که روی آگار در ظروف پتری در انکوباتور رشد می‌کردند، تعیین شد. 50 میلی‌لیتر از سوسپانسیون کشت باکتریایی رقیق شده را با غلظت 105-106 CFU ml-1 به طور یکنواخت روی محیط آگار تلقیح کنید. محیط را در ظرف پتری بریزید و بگذارید جامد شود. چاهک‌هایی روی سطح پلیت آگار ایجاد شد تا با HFFC پر شود (3 چاهک برای HFFC و 1 چاهک برای کنترل منفی). 200 میکرولیتر HFFC را به 3 چاهک و 200 میکرولیتر PBS با pH 7.4 به چاهک چهارم اضافه کنید. در طرف دیگر ظرف پتری، یک دیسک 12 میلی‌متری Cp NFRCS را روی آگار جامد شده قرار دهید و با PBS (pH 7.4) مرطوب کنید. قرص‌های سیپروفلوکساسین، آمپی‌سیلین و فلوکونازول به عنوان استانداردهای مرجع برای استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کلی و کاندیدا آلبیکنس در نظر گرفته می‌شوند. قطر هاله عدم رشد را به صورت دستی اندازه‌گیری کنید و یک تصویر دیجیتالی از قطر هاله عدم رشد بگیرید.
پس از تأیید اخلاقی نهادی، این مطالعه در کالج پزشکی کاستوربا برای آموزش و تحقیقات در مانیپال، کارناتاکا، در جنوب هند انجام شد. پروتکل آزمایش آزمایشگاهی TEG توسط کمیته اخلاق نهادی کالج پزشکی کاستوربا، مانیپال، کارناتاکا (IEC: 674/2020) بررسی و تأیید شده است. افراد مورد مطالعه از اهداکنندگان خون داوطلب (18 تا 55 ساله) از بانک خون بیمارستان انتخاب شدند. علاوه بر این، فرم رضایت آگاهانه از داوطلبان برای جمع‌آوری نمونه‌های خون اخذ شد. از TEG بومی (N-TEG) ​​​​برای مطالعه تأثیر فرمولاسیون Cp HFFC بر خون کامل مخلوط شده با سیترات سدیم استفاده شد. N-TEG به دلیل نقش خود در احیای قلبی ریوی در محل مراقبت، که به دلیل پتانسیل تأخیر بالینی قابل توجه در نتایج (آزمایش‌های انعقادی معمول) مشکلاتی را برای پزشکان ایجاد می‌کند، به طور گسترده شناخته شده است. تجزیه و تحلیل N-TEG با استفاده از خون کامل انجام شد. رضایت آگاهانه و سابقه پزشکی دقیق از همه شرکت‌کنندگان اخذ شد. این مطالعه شامل شرکت‌کنندگانی با عوارض هموستاتیک یا ترومبوتیک مانند بارداری/پس از زایمان یا بیماری کبدی نبود. افرادی که داروهایی مصرف می‌کردند که بر آبشار انعقادی تأثیر می‌گذارند نیز از مطالعه حذف شدند. آزمایش‌های آزمایشگاهی پایه (هموگلوبین، زمان پروترومبین، ترومبوپلاستین فعال شده و تعداد پلاکت) بر روی همه شرکت‌کنندگان طبق رویه‌های استاندارد انجام شد. N-TEG ویسکوالاستیسیته لخته خون، ساختار اولیه لخته، برهمکنش ذرات، تقویت لخته و لیز لخته را تعیین می‌کند. تجزیه و تحلیل N-TEG داده‌های گرافیکی و عددی در مورد اثرات جمعی چندین عنصر سلولی و پلاسما ارائه می‌دهد. تجزیه و تحلیل N-TEG بر روی دو حجم مختلف Cp HFFC (10 میکرولیتر و 50 میکرولیتر) انجام شد. در نتیجه، 1 میلی‌لیتر خون کامل با اسید سیتریک به 10 میکرولیتر Cp HFFC اضافه شد. 1 میلی‌لیتر (Cp HFFC + خون سیتراته)، 340 میکرولیتر خون مخلوط را به 20 میکرولیتر ظرف TEG حاوی 0.2 مولار CaCl2 اضافه کنید. پس از آن، ظروف TEG در TEG® 5000, US بارگذاری شدند تا R، K، زاویه آلفا، MA، G، CI، TPI، EPL، LY 30% از نمونه‌های خون در حضور Cp HFFC41 اندازه‌گیری شوند.
پروتکل مطالعه درون تنی (in vivo) توسط کمیته اخلاق حیوانی نهادی (IAEC)، دانشکده پزشکی کاستوربا، موسسه آموزش عالی مانیپال، مانیپال (IAEC/KMC/69/2020) بررسی و تأیید شد. تمام آزمایش‌های حیوانی مطابق با توصیه‌های کمیته کنترل و نظارت بر آزمایش‌های حیوانی (CPCSEA) انجام شد. تمام مطالعات درون تنی NFRCS (2 × 2 سانتی‌متر مربع) بر روی موش‌های صحرایی ماده ویستار (با وزن 200 تا 250 گرم) انجام شد. همه حیوانات در دمای 24-26 درجه سانتیگراد سازگار شدند، حیوانات به طور آزاد به غذا و آب استاندارد به صورت آزاد دسترسی داشتند. همه حیوانات به طور تصادفی به گروه‌های مختلف تقسیم شدند که هر گروه شامل سه حیوان بود. همه مطالعات مطابق با مطالعات حیوانی: گزارش آزمایش‌های درون تنی 43 انجام شد. قبل از مطالعه، حیوانات با تجویز داخل صفاقی (ip) مخلوطی از 20 تا 50 میلی‌گرم کتامین (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و 2 تا 10 میلی‌گرم زایلازین (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بیهوش شدند. پس از مطالعه، حجم خونریزی با ارزیابی تفاوت بین وزن اولیه و نهایی نمونه‌ها محاسبه شد، مقدار میانگین به‌دست‌آمده از سه آزمایش به عنوان حجم خونریزی نمونه در نظر گرفته شد.
مدل قطع دم موش صحرایی برای درک پتانسیل NFRCS در تعدیل خونریزی در تروما، جنگ یا تصادف رانندگی (مدل آسیب) پیاده‌سازی شد. 50٪ از دم را با تیغه اسکالپل برید و به مدت 15 ثانیه در هوا قرار داد تا از خونریزی طبیعی اطمینان حاصل شود. علاوه بر این، نمونه‌های آزمایشی با اعمال فشار (Ct، Cs، Ch NFRCS و Cp NFRCS) روی دم موش صحرایی قرار داده شدند. خونریزی و PCT برای نمونه‌های آزمایشی (n = 3) گزارش شد.17،45.
اثربخشی کنترل فشار NFRCS در نبرد بر روی مدلی از شریان فمورال سطحی بررسی شد. شریان فمورال در معرض دید قرار می‌گیرد، با تروکار 24G سوراخ می‌شود و ظرف 15 ثانیه خونریزی می‌کند. پس از مشاهده خونریزی کنترل نشده، نمونه آزمایش با اعمال فشار در محل سوراخ قرار داده می‌شود. بلافاصله پس از استفاده از نمونه آزمایش، زمان لخته شدن ثبت شد و کارایی هموستاتیک برای 5 دقیقه بعدی مشاهده شد. همین روش با Cs و Ct46 تکرار شد.
داولینگ و همکارانش 47 یک مدل آسیب کبدی برای ارزیابی پتانسیل هموستاتیک مواد هموستاتیک در زمینه خونریزی حین عمل پیشنهاد کردند. BCT برای نمونه‌های Ct (کنترل منفی)، چارچوب Cs (کنترل مثبت)، نمونه‌های Ch NFRCS و نمونه‌های Cp NFRCS ثبت شد. ورید اجوف فوقانی کبدی موش با انجام لاپاراتومی میانی در معرض دید قرار گرفت. پس از آن، قسمت دیستال لوب چپ با قیچی بریده شد. با تیغه اسکالپل برشی در کبد ایجاد کنید و بگذارید چند ثانیه خونریزی کند. نمونه‌های آزمایشی Ch NFRCS و Cp NFRCS که به طور دقیق وزن شده بودند، بدون هیچ گونه فشار مثبتی روی سطح آسیب دیده قرار داده شدند و BCT ثبت شد. سپس گروه کنترل (Ct) فشار و به دنبال آن Cs 30 s47 را بدون شکستن آسیب اعمال کردند.
سنجش‌های بهبود زخم در داخل بدن (in vivo) با استفاده از یک مدل زخم برشی برای ارزیابی خواص بهبود زخم NFRCS های مبتنی بر پلیمر توسعه‌یافته انجام شد. مدل‌های زخم‌های برشی انتخاب و طبق روش‌های منتشر شده قبلی با تغییرات جزئی 19،32،48 انجام شدند. همه حیوانات همانطور که قبلاً توضیح داده شد، بیهوش شدند. از یک پانچ بیوپسی (12 میلی‌متری) برای ایجاد یک برش عمیق دایره‌ای در پوست پشت استفاده کنید. محل‌های زخم آماده شده با Cs (کنترل مثبت)، Ct (با توجه به اینکه پدهای پنبه‌ای در بهبود اختلال ایجاد می‌کنند)، Ch NFRCS و Cp NFRCS (گروه آزمایش) و یک کنترل منفی بدون هیچ درمانی پانسمان شدند. در هر روز از مطالعه، مساحت زخم در همه موش‌ها اندازه‌گیری شد. با استفاده از یک دوربین دیجیتال از ناحیه زخم عکس بگیرید و پانسمان جدیدی روی آن قرار دهید. درصد بسته شدن زخم با فرمول زیر اندازه‌گیری شد:
بر اساس درصد بسته شدن زخم در روز دوازدهم مطالعه، پوست موش صحرایی بهترین گروه (Cp NFRCS) و گروه کنترل) جدا شده و با رنگ‌آمیزی H&E و رنگ‌آمیزی تری‌کروم ماسون مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس درصد بسته شدن زخم در روز دوازدهم مطالعه، پوست موش صحرایی بهترین گروه (Cp NFRCS) و گروه کنترل) جدا شده و با رنگ‌آمیزی H&E و رنگ‌آمیزی تری‌کروم ماسون مورد مطالعه قرار گرفت.بر اساس درصد بسته شدن زخم در روز دوازدهم مطالعه، پوست موش‌های بهترین گروه (Cp NFRCS) و گروه کنترل جدا شده و با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و تری‌کروم ماسون بررسی شد.根据研究第12天的伤口闭合百分比，切除最佳组((Cp NFRCS)和对照组)的大鼠皮肤，进行H&E染色和Masson三色染色研究。根据研究第12天的伤口闭合百分比，切除最佳组((Cp NFRCS)和对照组)的大鼠皮肤，进行H&E染色和眳组）موش‌های گروه برتر (Cp NFRCS) و گروه‌های کنترل) در روز دوازدهم مطالعه برای رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و رنگ‌آمیزی تری‌کروم ماسون بر اساس درصد بسته شدن زخم، جدا شدند.روش رنگ‌آمیزی اجرا شده طبق روش‌های قبلاً شرح داده شده49،50 انجام شد. به طور خلاصه، پس از تثبیت در فرمالین 10٪، نمونه‌ها با استفاده از یک سری الکل‌های درجه‌بندی شده، آبگیری شدند. از میکروتوم برای تهیه مقاطع نازک (با ضخامت 5 میکرومتر) از بافت برداشته شده استفاده کنید. مقاطع سریال نازک از گروه کنترل و Cp NFRCS با هماتوکسیلین و ائوزین تیمار شدند تا تغییرات هیستوپاتولوژیک بررسی شود. از رنگ‌آمیزی تری کروم ماسون برای تشخیص تشکیل فیبریل‌های کلاژن استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده به‌طور کور توسط پاتولوژیست‌ها مورد مطالعه قرار گرفت.
پایداری نمونه‌های Cp NFRCS در دمای اتاق (25°C ± 2°C/60% RH ± 5%) به مدت 12 ماه مورد مطالعه قرار گرفت51. Cp NFRCS (تغییر رنگ سطح و رشد میکروبی) به صورت بصری بررسی و از نظر مقاومت در برابر سایش و BCT طبق روش‌های فوق که در بخش مواد و روش‌ها ذکر شده است، آزمایش شد.
مقیاس‌پذیری و تکرارپذیری Cp NFRCS با تهیه Cp NFRCS با اندازه 15×15 سانتی‌متر مربع بررسی شد. علاوه بر این، 30 میلی‌گرم نمونه (n = 5) از بخش‌های مختلف Cp NFRCS جدا شدند و BCT نمونه‌های مورد مطالعه همانطور که قبلاً در بخش روش‌ها توضیح داده شد، ارزیابی شد.
ما تلاش کرده‌ایم تا با استفاده از ترکیبات Cp NFRCS، اشکال و ساختارهای مختلفی را برای کاربردهای مختلف زیست‌پزشکی توسعه دهیم. چنین اشکال یا پیکربندی‌هایی شامل سواب‌های مخروطی برای خونریزی بینی، اقدامات دندانپزشکی و سواب‌های استوانه‌ای برای خونریزی واژینال است.
تمام مجموعه داده‌ها به صورت میانگین ± انحراف معیار بیان شده‌اند و با استفاده از نرم‌افزار Prism 5.03 (GraphPad، سن دیگو، کالیفرنیا، ایالات متحده) و به دنبال آن آزمون مقایسه چندگانه Bonferroni (*p < 0.05) با روش ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.
تمام مراحل انجام شده در مطالعات انسانی مطابق با استانداردهای مؤسسه و شورای تحقیقات ملی و همچنین اعلامیه هلسینکی ۱۹۶۴ و اصلاحات بعدی آن یا استانداردهای اخلاقی مشابه بود. به همه شرکت‌کنندگان در مورد ویژگی‌های مطالعه و ماهیت داوطلبانه آن اطلاع داده شد. اطلاعات شرکت‌کنندگان پس از جمع‌آوری محرمانه باقی می‌ماند. پروتکل آزمایش آزمایشگاهی TEG توسط کمیته اخلاق نهادی کالج پزشکی کاستوربا، مانیپال، کارناتاکا (IEC: 674/2020) بررسی و تأیید شده است. داوطلبان رضایت آگاهانه برای جمع‌آوری نمونه‌های خون را امضا کردند.
تمام مراحل انجام شده در مطالعات حیوانی مطابق با دانشکده پزشکی کاستوبا، موسسه آموزش عالی مانیپال، مانیپال (IAEC/KMC/69/2020) انجام شد. تمام آزمایش‌های حیوانی طراحی شده مطابق با دستورالعمل‌های کمیته کنترل و نظارت بر آزمایش‌های حیوانی (CPCSEA) انجام شد. همه نویسندگان از دستورالعمل‌های ARRIVE پیروی می‌کنند.
طیف‌های FTIR تمام NFRCSها تجزیه و تحلیل و با طیف کیتوزان نشان داده شده در شکل 2A مقایسه شدند. پیک‌های طیفی مشخصه کیتوزان (ثبت شده) در 3437 cm-1 (کشش OH و NH، همپوشانی)، 2945 و 2897 cm-1 (کشش CH)، 1660 cm-1 (کرنش NH2)، 1589 cm-1 (خمش N-H)، 1157 cm-1 (کشش پل O-)، 1067 cm-1 (کشش C-O، هیدروکسیل ثانویه)، 993 cm-1 (کشش CO، Bo-OH) 52.53.54. جدول تکمیلی S1 مقادیر طیف جذبی FTIR NFRCS را برای کیتوزان (گزارشگر)، کیتوزان خالص، Cm، Ch و Cp نشان می‌دهد. طیف‌های FTIR تمام NFRCSها (Cm، Ch و Cp) نوارهای جذبی مشابه کیتوزان خالص را بدون هیچ تغییر قابل توجهی نشان دادند (شکل 2A). نتایج FTIR عدم وجود برهمکنش‌های شیمیایی یا فیزیکی بین پلیمرهای مورد استفاده برای توسعه NFRCS را تأیید کرد، که نشان می‌دهد پلیمرهای مورد استفاده بی‌اثر هستند.
توصیف آزمایشگاهی Cm NFRCS، Ch NFRCS، Cp NFRCS و Cs. (A) طیف‌های FTIR ترکیبی از ترکیبات کیتوزان و Cm NFRCS، Ch NFRCS و Cp NFRCS را تحت فشرده‌سازی نشان می‌دهد. (B) الف) میزان جذب خون کامل NFRCS Cm، Ch، Cp و Cg (n = 3)؛ نمونه‌های Ct به دلیل راندمان جذب بالاتر سواب پنبه‌ای، BAR بالاتری نشان دادند. ب) تصویر خون پس از جذب خون. نمایش گرافیکی BCT نمونه آزمایشی C (Cp NFRCS بهترین BCT را داشت (15 ثانیه، n = 3)). داده‌ها در گروه‌های C، D، E و G به صورت میانگین ± انحراف معیار نشان داده شده‌اند و میله‌های خطا نشان‌دهنده انحراف معیار هستند، ***p < 0.0001. داده‌ها در گروه‌های C، D، E و G به صورت میانگین ± انحراف معیار نشان داده شده‌اند و میله‌های خطا نشان‌دهنده انحراف معیار هستند، ***p < 0.0001. Данные во C، D، E و G ارائه می‌کند که среднее ± استاندارد отклонение، а طرح‌های خطاناهي پیشنهادی، ***p <0,0001. داده‌های C، D، E و G به صورت میانگین ± انحراف معیار ارائه شده‌اند و میله‌های خطا نشان‌دهنده انحراف معیار هستند، ***p<0.0001. C、D、E 和G 中的数据显示为平均值± SD，误差线代表SD，***p <0.0001。 C、D、E 和G 中的数据显示为平均值± SD，误差线代表SD，***p <0.0001。 Данные в C, D, E و G نشان می دهد که среднее значение ± стандартное отклонение, پلانکی اشتباهностей представляют стандартное отклонение, ***p <0,0001. داده‌ها در بخش‌های C، D، E و G به صورت میانگین ± انحراف معیار نشان داده شده‌اند، میله‌های خطا نشان‌دهنده انحراف معیار هستند، ***p<0.0001.