Στο πλαίσιο της εκτεταμένης κάλυψης των Βραβείων Αρχιτεκτονικής AIA 2021, μια συνοπτική έκδοση της ακόλουθης παραγράφου εμφανίζεται στο τεύχος Μαΐου/Ιουνίου 2021 του ARCHITECT.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα παράδειγμα προσαρμοστικής επαναχρησιμοποίησης που μπορεί να προκαλέσει μια πιο εκθαμβωτική ατμόσφαιρα στους λάτρεις της σύγχρονης αρχιτεκτονικής από το Universal Hotel. Σε συνεργασία με τους Lubrano Ciavarra Architects, η ανάπλαση του Eero Saarinen στον τερματικό σταθμό του αεροδρομίου John F. Kennedy στη Νέα Υόρκη το 1962 ανέλαβε η Beyer Blinder Belle. Ξεκινώντας πριν από σχεδόν 20 χρόνια, το γερασμένο πλαίσιο από σκυρόδεμα έχει βελτιωθεί δομικά. Ο σχεδιαστής μετέτρεψε με επιτυχία την εγκατάσταση σε έναν ολοκαίνουργιο ξενοδοχειακό προορισμό, αναβαθμισμένο λεπτομερώς - αντικαθιστώντας τα μικρά πλακάκια στο γερασμένο πάτωμα - και τολμηρό όραμα - συνεργάστηκε με μια ομάδα συνεργατών για να προσθέσει δύο νέες κατασκευές εκατέρωθεν του αρχικού κτιρίου για να παρέχει στο ξενοδοχείο ολοκαίνουργια δωμάτια και εγκαταστάσεις, διατηρώντας παράλληλα το παλιό κέντρο πτήσεων. Με τεχνική πρωτοτυπία και καλλιτεχνική ψυχραιμία, οι σχεδιαστές έχουν επιτύχει κάποια κυριολεκτική και μεταφορική μεταφορά.
Πίστωση έργου: Ξενοδοχείο Global Airlines. Αεροδρόμιο JFK στο Κουίνς, Νέα Υόρκη Πελάτης: MCR Development Project Αρχιτέκτονας/Αρχιτέκτονας Συντήρησης: Beyer Blinder Belle. Richard Southwick, FAIA (Εταίρος, Διευθύντρια Συντήρησης), Miriam Kelly (Διευθύντρια), Orest Krawciw, AIA (Διευθύντρια), Carmen Menocal, AIA (Διευθύντρια), Joe Gall, AIA (Ανώτερη Βοηθός), Susan Bopp, Αναπληρώτρια. AIA (βοηθός), Efi Orfanou, (βοηθός), Michael Elizabeth Rozas, AIA (βοηθός), Monika Sarac, AIA (βοηθός) σύμβουλος αρχιτέκτονας και αρχιτέκτονας σχεδιασμού για αρχιτεκτονική ξενοδοχείων: Lubrano Ciavarra Architects. Anne Marie Lubrano, AIA (Επικεφαλής) εσωτερική διακόσμηση δωματίων ξενοδοχείου, μέρος του δημόσιου χώρου: Stonehill Taylor. Sara Duffy (Διευθύντρια) εσωτερική διακόσμηση χώρων συσκέψεων και εκδηλώσεων: INC Architecture & Design. Adam Rolston (Δημιουργικός και Διευθύνων Σύμβουλος, Εταίρος) Μηχανολόγος Μηχανικός: Jaros, Baum & Bolles. Christopher Horch (Συνεργάτης) Μηχανικός Δομικών Έργων: ARUP. Ian Buckley (Αντιπρόεδρος) Ηλεκτρολόγος Μηχανικός: Jaros, Baum & Bolles. Christopher Horch (Συνεργάτης) Πολιτικός Μηχανικός/Γεωτεχνικός Μηχανικός: Langan. Michelle O'Connor (Κύρια Διευθύντρια) Υπεύθυνη Κατασκευής: Turner Construction Company. Gary McAssey (Εκτελεστικός Διευθυντής Έργου) Αρχιτέκτονας Τοπίου: Mathews Nielsen Landscape Architects (MNLA). Signe Nielsen (Επικεφαλής) Σχεδιάστρια Φωτισμού, Ξενοδοχείο: Cooley Monato Studios. Emily Monato (υπεύθυνη) Σχεδιασμός φωτισμού, κέντρο πτήσεων: One Lux Studio. Jack Bailey (Συνεργάτης) Σχεδιασμός Υπηρεσιών Εστίασης: Το επόμενο βήμα. Eric McDonnell (Ανώτερος Αντιπρόεδρος) Έκταση: 390.000 τετραγωνικά πόδια Κόστος: Προσωρινή έκπτωση
Ακουστική επίστρωση υλικού και προϊόντος: Pyrok Acoustement 40 Εγκατάσταση μπάνιου: Kohler (νιπτήρας Caxton Oval κάτω από τον πάγκο, συνδυασμός βρύσης και διακόσμησης ντους, Santa Rosa) Χαλί: Bentley (χαλί Broadloom “Chile Pepper”) Οροφή: Πάνελ Owens Corning Eurospan (ακουστική οροφή Stretch Fabric) εξωτερικό σύστημα τοίχου: προκατασκευασμένο σκυρόδεμα BPDL (προκατασκευασμένο πάνελ κτιρίου από σκυρόδεμα) Υαλοπέτασμα ξενοδοχείου: Fabbrica (προσαρμοσμένο σύστημα τριστρωματικού γυάλινου υαλοπίνακα) φλάντζα υαλοπίνακα: Ελαστικό Griffith (ελατηριωτό φλάντζα υαλοπίνακα) πόρτα εισόδου: YKK (πόρτα εισόδου με στενό σκαλοπάτι YKK μοντέλο 20D) με διαφανές φινίρισμα ανοδιωμένου αλουμινίου) Διαιρούμενη πινακίδα προβολής: SOLARI DI UDINE SPA (προσαρμοσμένη διαιρούμενη πινακίδα προβολής) Πλακάκι: Σχεδιασμός και άμεση προμήθεια (μωσαϊκά πλακάκια penny) Κάθισμα: New York Προσαρμοσμένη εσωτερική ξύλινη τέχνη (προσαρμοσμένα καθίσματα lounge) σύστημα κιγκλιδώματος: Oldcastle Building γυάλινο πάνελ φακέλου, αξεσουάρ βάσης κουρτινόξυλου CRL Τζάμι: Vitro Architectural Glass (πρώην PPG) SolexiaGypsum: Πυράντοχη γυψοσανίδα Gold Bo's και HVAC: κάθετο Μονάδα fan coil – τύπου TVS TEMSPECIΜόνωση: ημι-άκαμπτη μονωτική πλάκα – Cavityrock of RockwoolΣύστημα ελέγχου φωτισμού: ETCAΡυθμιζόμενο σπειροειδές φωτιστικό με περσίδες· δεξαμενή φωτισμού τύπου βραχίονα: Spectrum LightingΦως αεροπορίας Inground: φως πτήσης (HL-280 με φως Soraa), πινακίδα φωτισμού: Σύστημα λογότυπου CrownΣυγκολλημένα κιγκλιδώματα από ανοξείδωτο χάλυβα: Ανοξείδωτο ατσάλι 316L της Champion Metal & GlassΒαφή και φινίρισμα: Regal Select Premium Interior Paint από τον Benjamin MooreΣτέγες: Ασφαλτικό υλικό θερμής επίστρωσης – Colphene H-EV της Soprema
Το έργο κέρδισε το Βραβείο Αρχιτεκτονικής AIA 2021. Υποβολή από τα Βραβεία AIA 2021 της εταιρείας: Το ξενοδοχείο TWA έδωσε νέα ζωντάνια στο κέντρο πτήσεων TWA του Eero Saarinen στο Διεθνές Αεροδρόμιο John F. Kennedy στη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για ένα από τα πιο υπέροχα παραδείγματα σύγχρονης αρχιτεκτονικής στα μέσα αυτού του αιώνα. Αν και η εκφραστική του μορφή θύμιζε από καιρό πτήση, η ανακαίνισή του και η επέκτασή του σε περισσότερα από 250.000 τετραγωνικά πόδια του επιτρέπει να γίνει ο δικός του προορισμός στην καρδιά ενός από τα πιο πολυσύχναστα αεροδρόμια του κόσμου. Όταν σχεδιάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950, το κέντρο του Saarinen υποστήριζε ένα πολύ διαφορετικό είδος αεροπορικών ταξιδιών από ό,τι είναι σήμερα. Προκειμένου να φιλοξενήσει τα ελικοφόρα αεροσκάφη 80 επιβατών και τα πρώτα τζετ αεροσκάφη της Boeing, ο τερματικός σταθμός δεν μπόρεσε να χειριστεί τα αεροσκάφη ευρείας ατράκτου που εμφανίστηκαν λίγο μετά το άνοιγμα. Λόγω της αδυναμίας να φιλοξενήσει περισσότερους επιβάτες και τις απαιτήσεις χειρισμού αποσκευών, το κέντρο γρήγορα κατέστη άνευ αντικειμένου και η TWA στη συνέχεια χρεοκόπησε. Παρά τις αδυναμίες του, η Επιτροπή Διατήρησης Ορόσημων της Νέας Υόρκης χαρακτήρισε το κέντρο ως ορόσημο το 1995, αναγνωρίζοντας την αρχιτεκτονική του καταγωγή. Ωστόσο, πριν η Λιμενική Αρχή της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϊ κατασκευάσει ένα νέο τερματικό σταθμό JetBlue πίσω από το κέντρο, μπορούσε εύκολα να κατεδαφιστεί μέχρι να τοποθετηθεί αποτελεσματικά στη θέση του. Η ομάδα σχεδιασμού αρχικά εργάστηκε ως σύμβουλος προστασίας με την Λιμενική Αρχή για να σταθεροποιήσει την κενή κατάσταση του κέντρου το 2002 μετά την τελική πτώχευση της TWA. Η μετατροπή του κέντρου σε ξενοδοχείο ολοκληρώθηκε σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο ήταν η αποκατάσταση του κεντρικού εσωτερικού χώρου του κέντρου. Το δεύτερο αναλήφθηκε από τον κατασκευαστή του ξενοδοχείου για την ολοκλήρωση του έργου. Το ιστορικό κέντρο διαθέτει πλέον έξι εστιατόρια, ένα γυμναστήριο, πολλά καταστήματα και μια αίθουσα δεξιώσεων 250 ατόμων, όπου οι επιβάτες παραλάμβαναν τις αποσκευές τους. Ως το μόνο ξενοδοχείο στο αεροδρόμιο, υποδέχεται καθημερινά περισσότερους από 160.000 επιβάτες που διέρχονται από τον κόμβο. Οι δύο νέες πτέρυγες του ξενοδοχείου είναι οργανωμένες γύρω από τον αγωγό επιβατών, που βρίσκεται ανάμεσα στο κέντρο και τον παρακείμενο δρόμο JetBlue. Τα φτερά είναι τυλιγμένα σε ένα τριστρωματικό γυάλινο υαλοπέτασμα, το οποίο αποτελείται από επτά κομμάτια γυαλιού, τα οποία μπορούν να παρέχουν ηχομόνωση. Η βόρεια πτέρυγα στεγάζει έναν θερμοηλεκτρικό σταθμό, ενώ η νότια πτέρυγα περιλαμβάνει ένα κατάστρωμα πισίνας και μπαρ 10.000 τετραγωνικών ποδιών. Η ομάδα κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να επισκευάσει το κέντρο πτήσης, συμπεριλαμβανομένου του κελύφους, των φινιρισμάτων και των συστημάτων. Αυτή η εργασία αποκτήθηκε μέσω σχεδίων και φωτογραφιών που ελήφθησαν από τα Αρχεία Saarinen στο Πανεπιστήμιο Yale, τα οποία η ομάδα χρησιμοποίησε για να αποκαταστήσει το κτίριο σύμφωνα με τα πρότυπα αποκατάστασης του Υπουργού Εσωτερικών. Το υαλοπέτασμα του κέντρου αποτελείται από 238 τραπεζοειδή πάνελ, τα οποία συχνά αποτυγχάνουν. Η ομάδα το επισκεύασε χρησιμοποιώντας φλάντζες φερμουάρ από νεοπρένιο και σκληρυμένο γυαλί που ταιριάζει με το αρχικό πράσινο. Στο εσωτερικό, χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα από 20 εκατομμύρια πλακάκια penny κατασκευασμένα κατά παραγγελία για την αυστηρή επισκευή της επιφάνειας ολόκληρου του κέντρου. Κάθε νέα παρέμβαση που εισάγεται από την ομάδα είναι προσεκτικά ισορροπημένη ώστε να αναφέρεται στην αισθητική του Saarinen. Η πλούσια παλέτα ξύλου, μετάλλου, γυαλιού και πλακιδίων συνεχίζει την παράδοση του κέντρου στη σύγχρονη κομψότητα. Για να αποτίσει φόρο τιμής στις προηγούμενες ζωές του κέντρου, διαθέτει εκπαιδευτικές εκθέσεις για το Saarinen, το TWA και την ιστορία του αεροδρομίου. Το Lockheed Constellation L1648A, με το παρατσούκλι «Connie», ανακαινισμένο το 1958, βρίσκεται έξω και τώρα χρησιμοποιείται ως κοκτέιλ lounge. Χώρος Εκδηλώσεων: INC Architecture and Design Αρχιτέκτονας Τοπίου: MNLA Lighting Design, Κέντρο Πτήσεων: One Lux Studio Lighting Design, Ξενοδοχείο: Cooley Monato Studios Σχεδιασμός Εστίασης: Next Step Studios Δομικός Μηχανικός: ArupMEP Μηχανικός: Jaros, Baum & Bolles Γεωτεχνικός Μηχανικός: LanganPhase I Restoration Πελάτης: Λιμενική Αρχή Νέας Υόρκης και Νιου Τζέρσεϊ Phase II Hotel Redevelopment Πελάτης: MCR/Morse Development Διαχειριστής Αεροδρομίου: Λιμενική Αρχή Νέας Υόρκης και Νιου Τζέρσεϊ
Περιοδικό Architect: Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός | Architectural Online: Ο κορυφαίος ιστότοπος για αρχιτέκτονες και επαγγελματίες του κατασκευαστικού κλάδου που παρέχει ειδήσεις και κατασκευαστικούς πόρους στον κατασκευαστικό κλάδο.