Dyfuzja wodoru przez metale w wysokich temperaturach jest ważnym tematem dla układów trytowych i pojazdów napędzanych wodorem. Nauczanie dyfuzji w laboratorium materiałów dla studentów korzysta z doświadczenia z pierwszej ręki z pomiarami osmotycznymi. Przeprowadzono eksperyment, aby zademonstrować penetrację wodoru przez rurę ze stali nierdzewnej. Celem tej pracy było określenie, w jakim stopniu wyniki tego eksperymentu zgadzają się z wybitnymi wartościami literaturowymi dla współczynnika dyfuzji i rozpuszczalności wodoru w stali nierdzewnej. Wodór i argon mieszano w podgrzewanym zbiorniku zawierającym zwiniętą rurę ze stali nierdzewnej 316. Czysty gaz oczyszczający argon przepuszczano przez rurę do spektrometru masowego, gdzie rejestrowano składowe przejściowe poszczególnych gatunków gazu. Dopasowanie teoretycznego modelu przejścia do danych eksperymentalnych pozwoliło uzyskać współczynnik dyfuzji i rozpuszczalność wodoru w stali nierdzewnej. Testy przeprowadzono przy ciśnieniu roboczym wodoru od 0,01 do 0,5 atm. i temperaturach od 700 do 783 K. Model teoretyczny dobrze dopasowuje się do kształtu danych penetracji przejściowej. Obserwowane wartości dyfuzji i rozpuszczalności wodoru w stali nierdzewnej z tych przejściowości są podobne do wartości literaturowych z pewnymi różnicami. Różnice te można wyjaśnić znanymi zjawiskami. Wyniki tej metody eksperymentalnej są bardzo zbliżone do opublikowanych wartości dyfuzji i rozpuszczalności, co zapewnia, że ​​eksperyment może być wykorzystany jako pomoc dydaktyczna. Metodę można rozszerzyć na inne materiały w celach badawczych lub demonstracyjnych.
Program pielęgniarstwa SUU został opracowany w ramach podstawowych teoretycznych ram edukacji skoncentrowanej na uczniu. Studenci dobrze uczestniczyli w procesie nauki, ale jako grupa nie byli w stanie zdobyć osobistej wiedzy faktycznej potrzebnej do odniesienia sukcesu w NCLEX. Studenci uczęszczają na kursy pielęgniarstwa, nie biorąc odpowiedzialności za informacje faktyczne. Zajęcia grupowe nie są wystarczające, aby wykazać wiedzę poszczególnych studentów. Analiza słabych wyników studentów za pomocą testów standaryzowanych zachęca Szkołę Pielęgniarstwa do zbadania zmian w nauce. Kluczowe elementy teorii rozwoju konstruktywistycznego dają wgląd w pozytywne zmiany pedagogiczne, które odniosły sukces u naszych absolwentów. Ta prezentacja podkreśla trendy w danych ze standaryzowanych testów stosowanych w programie opieki, a także wyniki NCLEX. Ta prezentacja stanowi wsparcie dla prac nad rozwijaniem koncepcji teorii rozwoju konstruktywistycznego i ich zastosowania w edukacji pielęgniarskiej. Liczne modele teoretyczne edukacji pielęgniarskiej próbują położyć podwaliny pod program nauczania pielęgniarstwa. Reformy nauczania na Wydziale Pielęgniarstwa SUU są zgodne z teorią rozwoju konstruktywistycznego, a wyniki uczenia się studentów konsekwentnie wspierają tę koncepcję.
Daphne Solomon, DNP, FNP-C Diane Fuller*, DNP, APRN, FNP-C, Debra Whipple*, DNP, FNP-BC, Ana Sanchez-Birkhead, PhD, WHNP-BC Wydział Pielęgniarstwa
Zapalny rak piersi (IBCC) jest najbardziej agresywną i śmiertelną postacią raka piersi. Kiedyś IBC było chorobą powszechnie śmiertelną, ale dziś 5-letnie przeżycie wynosi 30–40% (Bond, Connoly i Asci, 2010). Kiedyś IBC było chorobą powszechnie śmiertelną, ale dziś 5-letni wskaźnik przeżywalności wynosi 30–40% (Bond, Connoly i Asci, 2010). Когда-то ИБК был смертельно опасным заболеванием, но сегодня 5-летняя выживаемость составляет 30–40% (Bond, Connoly i Asci, 2010). IB było kiedyś chorobą śmiertelną, ale dziś 5-letni wskaźnik przeżywalności wynosi 30–40% (Bond, Connoly i Asci, 2010). Когда-то ИБК был смертельно опасным заболеванием, но сегодня 5-летняя выживаемость составляет 30–40% (Bond, Connoly i Asci, 2010). IB było kiedyś chorobą śmiertelną, ale dziś 5-letni wskaźnik przeżywalności wynosi 30–40% (Bond, Connoly i Asci, 2010).IBC stanowi od 1% do 6% wszystkich diagnoz raka piersi. Rzadkość jest obca zarówno lekarzowi, jak i pacjentowi (Molckovsky i in., 2009). Większość pacjentów najpierw zgłasza się do swojego lekarza pierwszego kontaktu (PCP). IBC jest często błędnie diagnozowane jako zapalenie tkanki łącznej piersi lub zapalenie sutka. Duża część literatury na temat IB jest publikowana w czasopismach onkologicznych. Rzadko spotykane w czasopismach podstawowej opieki zdrowotnej, ginekologii lub medycyny wewnętrznej. Przegląd podręczników z zakresu medycyny i patofizjologii ujawnił niewiele informacji dostępnych dla studentów medycyny. Celem tego projektu jest poprawa zrozumienia przez pacjentów i pracowników służby zdrowia oznak, objawów, kryteriów diagnostycznych i wytycznych związanych z IBC.
Model Przekonań o Zdrowiu (HBM) jest teoretyczną podstawą tego projektu. Poprzez edukację pacjentów PCP i IBC, wczesne wykrycie i diagnoza tej choroby może prowadzić do lepszych rokowań.
Alyssa Simon Beveridge, Madison Rae, Jessica Brown, Emily Clendening, Sierra Gish, Nika Clark*, Cynthia Wright, Ph.D.* Wydział Nauk Rolniczych i Żywnościowych
Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom podają, że 35,9% dorosłych Amerykanów cierpi na otyłość, 8,9% ma stan przedcukrzycowy, a 8,3% choruje na cukrzycę.
Celem projektu było ustalenie, czy istnieje związek między tkanką tłuszczową a podwyższonym poziomem cukru we krwi i innymi zmiennymi związanymi ze zdrowiem wśród studentów, wykładowców i pracowników na kampusie University of Southern Utah. Próba dogodnościowa składająca się z 384 osób została wybrana z populacji uniwersyteckiej. Uczestnicy wypełnili ankietę zatwierdzoną przez IRB i otrzymali trzy pomiary: obwód talii, tkankę tłuszczową i A1c (wskaźnik ryzyka zachorowania na cukrzycę).
Prawie 5 procent uczestników miało niedowagę, 26 procent miało nadwagę, a 14 procent było otyłych. Wyniki dotyczące procentowej zawartości tłuszczu w organizmie wykazały, że wraz ze wzrostem procentowej zawartości tłuszczu w organizmie wzrastał również poziom A1c, obwód talii i wiek. Uczestnicy będący w związkach małżeńskich mieli również wyższy procent tkanki tłuszczowej.
Prawie 6% uczestników miało A1c powyżej 7 (uważane za podwyższone). Podwyższone A1c jest związane ze stanem cywilnym i niezadowoleniem z wagi i zdrowia fizycznego.
Zastosowanie materiałów polimerowych w produkcji mikrochipów sprawia, że ​​badanie separacji mikroprzepływowej jest bardziej praktyczne i wydajne. Wytwarzamy mikrochipy zbudowane z podłoży poli(dimetylosiloksanowych) (PDMS) przy użyciu elektrodowanych szablonów niklowych do budowy kanałów separacyjnych. Podłoża PDMS zostały oczyszczone taśmą i wystawione na działanie światła UV w celu oczyszczenia polimeru za pomocą plazmy. Po oczyszczeniu do szkiełka dodano PDMS, aby utworzyć dno kanału separacyjnego. Otwarty format tych urządzeń mikroprzepływowych umożliwia analizę białek i małych cząsteczek przy użyciu technik elektrochemicznych i spektroskopowych.
Badamy zachowanie lipidów fosfatydyloseryny (PS) w obecności miedzi. PS jest obecna w błonach komórkowych większości organizmów i bierze udział w ważnych i różnorodnych procesach komórkowych, takich jak apoptoza, krzepnięcie i przenoszenie chorób. Poprzednie badania wykazały, że jony miedzi(II) wiążą się z PS i wykazały, że kompleksy miedź-PS mogą „odwrócić” dwuwarstwę transbłonową. Wykorzystaliśmy elektroforezę i mikroprzepływy, a obecnie wykorzystujemy reakcję katalizowaną miedzią, aby spróbować wykazać, czy inwersja kompleksu faktycznie zachodzi.
Związki organiczne o właściwościach antybiotycznych są podstawą medycyny i zdrowia człowieka. Celem tych badań jest znalezienie nowych sposobów syntezy antybiotyków z prostych materiałów wyjściowych. Aby osiągnąć ten cel, fotokatalityczne reakcje cykloaddycji [2+2] alkenów i izocyjanianów w świetle widzialnym zostały wykorzystane do przygotowania monocyklicznych antybiotyków laktamowych. Początkowe prace koncentrowały się na opracowaniu warunków reakcji produkcji pomiędzy fenyloizocyjanianem i transstilbenem. Nowsze eksperymenty koncentrowały się na zwiększeniu reaktywności fotokatalizatora poprzez dodanie stechiometrycznej ilości wygaszacza utleniającego. Podczas analizy mieszanin reakcyjnych zawierających dodatki utleniające odkryto kilka nowych produktów. Obecnie pracujemy nad wyizolowaniem i scharakteryzowaniem tych nowych produktów.
Taricha granulosa to salamandra wydzielająca neurotoksynę tetrodotoksynę (TTX) ze swojej skóry. Salamandry wykorzystują tetrodotoksynę jako obronę przed drapieżnikami. Wykazano, że osobniki dorosłe, larwy i zarodki Taricha torosa zawierają TTX. Chcieliśmy określić ilość TTX wydalanego przez salamandry na różnych etapach ich życia, w tym zarodki, larwy (przed i po pojawieniu się tylnych nóg) i dorosłe salamandry. Wykorzystamy chromatografię gazową połączoną ze spektrometrią mas (GCMS) i elektroforezę kapilarną (CZE) z detekcją fluorescencji mikromacierzy, aby określić stężenie TTX. Celem naszego badania było potwierdzenie, że elektroforeza kapilarna jest odpowiednią platformą do ilościowego oznaczania tetrodotoksyny. Zastosowanie tego badania ma na celu uzyskanie bazowych poziomów tetrodotoksyny w celu ułatwienia dalszych badań.
Badając dobrze znaną i dobrze scharakteryzowaną reakcję Fischera-indola, zidentyfikowano potencjalne alternatywne drogi syntezy indolu i karbazolu. Ta proponowana reakcja obejmuje tworzenie tych samych produktów pośrednich, co w procesie Fischera. Jeśli ta konwergencja ze wspólnym produktem pośrednim przebiega zgodnie z oczekiwaniami, proponowana reakcja powinna dać ten sam produkt, co procedura Fischera. Jeśli okaże się to prawdą, zostanie zidentyfikowana nowa reakcja chemiczna.
Proponowana reakcja syntezy indoli (i ostatecznie karbazoli) obejmuje sprzęganie aromatycznych związków nitrozowych z cyklicznymi fragmentami aminowymi w nowej ścieżce mechanistycznej. Poniższy schemat przedstawia proponowaną nową reakcję. Wygoda tej reakcji przejawia się w potrzebie mniejszej liczby etapów oraz tańszych i mniej łatwych w obsłudze odczynników niż w przypadku innych metod syntezy. Największą potencjalną zaletą jest to, że wysoce toksyczna hydrazyna wymagana do zastosowania metody Fishera nie jest wymagana.
Reakcję badano w różnych warunkach, w tym w różnych rozpuszczalnikach, przy różnych stężeniach pH, ​​przy użyciu mikrofal i konwencjonalnych metod reakcji, a nawet przy użyciu różnych katalizatorów.
Ta odpowiedź została zbadana, ale niestety nie przyniosła rezultatu. Powód tego nie został jeszcze ustalony. Potrzebne są dalsze badania, aby ustalić, dlaczego ta reakcja do tej pory była nieudana i jak można by skutecznie wykorzystać tę informację.
RJ Corry, Taylor Everett, Cody Hilton, Bruce Smalley i Chris Monson, Ph.D. *Wydział Nauk Fizycznych
Błony komórkowe i ich białka odgrywają ważną rolę w życiu codziennym i są szczególnie interesujące dla osób badających życie. Coraz więcej badań koncentruje się na roli tych białek i błon oraz ich interakcjach w badaniach farmaceutycznych i teoretycznych. Niedawno do oczyszczania białek błonowych za pomocą techniki zwanej elektroforezą/ogniskowaniem elektroosmotycznym (EEF) zastosowano podparte dwuwarstwy lipidowe (SLB). Chociaż ta metoda jest dobrze poznana na początku i na końcu rozdziału lipidów/białek, zachowanie tych lipidów/białek pomiędzy nimi nie jest dobrze poznane. Próbujemy stworzyć symulację komputerową, która pozwoli nam symulować zachowanie lipidów i białek na wszystkich etapach rozdziału. Ma to pomóc zrozumieć interakcje białko-lipid na potrzeby przyszłych badań.
Iminy stanowią ważną klasę związków organicznych zawierających grupy funkcyjne (CH=N)). Są one również nazywane zasadami Schiffa, na cześć giganta Schiffa, który je zsyntetyzował w 1864 roku. Są one syntetyzowane poprzez reakcje kondensacji pomiędzy aldehydami lub ketonami i aminami. Wiele imin wykazuje znaczną aktywność biologiczną, taką jak aktywność przeciwbakteryjna, przeciwwirusowa i przeciwnowotworowa. Naszym celem była synteza nowych imin poprzez reakcję N-heterocyklicznych aldehydów i amin. Te iminy mogą działać jako ligandy dwuzębne i tworzyć stabilne pięcioczłonowe struktury pierścieniowe z metalami przejściowymi. Innym celem naszego projektu jest kompleksowanie nowych imin z metalami d8 (tj. niklem, platyną i palladem). Mamy nadzieję, że zsyntetyzowany kompleks platyny będzie analogiem leku przeciwnowotworowego cisplatyny. Po pomyślnej syntezie kompleksy metali zostaną przetestowane pod kątem tej potencjalnej aktywności biologicznej.
Zsyntetyzowaliśmy nowe iminy 5-aminouracylu i trzech różnych aldehydów N-heterocyklicznych. Dane 1H-NMR i IR pokazują, że zsyntetyzowaliśmy pożądaną iminę. Trwają prace nad izolacją czystych produktów i syntezą ich kompleksów metalicznych. Przydatną właściwością naszych nowo zsyntetyzowanych imin jest to, że silnie fluoryzują w niebieskim obszarze światła widzialnego.
Alkiloaminy (RNH2) stanowią ważną klasę cząsteczek organicznych, w tym biologicznie aktywnych produktów naturalnych i farmaceutyków. Występują w wielu ważnych związkach, takich jak morfina, dopamina i wszystkie białka. Dlatego produkcja alkiloamin ma kluczowe znaczenie dla syntezy nowych i lepszych leków. Niniejsza praca poświęcona jest wykorzystaniu pośrednich alkiloboranów do tworzenia wiązań azot-węgiel alkiloamin. Hydroborowanie alkenów boranem (BH3) z późniejszym utlenianiem nadtlenkiem wodoru (H2O2) jest dobrze znane. Proponujemy wykorzystanie tego pośredniego alkiloboranów z późniejszym użyciem równoważników azotu nadtlenku wodoru, aby zapewnić dostęp do alkiloamin z alkenów. Selektywność miejsca anty-Markownikowa jest podobna do hydroboroksydacji. Reakcja kontroli utleniania przez hydroborowanie została pomyślnie przeprowadzona na transstilbenie. Obecnie opracowywane są produktywne warunki eksperymentalne dla pożądanych reakcji.
Reakcje katalizowane przez metale przejściowe mogą być stosowane w organicznej syntezie leków, materiałów (tworzyw sztucznych) i paliw. Struktura i elektronika ligandów fosfinowych skoordynowanych z centrami metali przejściowych mogą znacząco wpływać na reaktywność katalizatorów. Niniejsze badania poświęcone są syntezie nowych ligandów fosfinowych do nowych reakcji katalizowanych przez metale przejściowe. Wysoce reaktywny ligand trialkilofosfinowy dietylo-tert-butylofosfina został zsyntetyzowany i zabezpieczony jako addukt boranu z trójchlorku fosforu i odpowiednich odczynników Grignarda z całkowitą wydajnością 66% (4 etapy). Stwierdzono, że efekty steryczne i elektronowe odczynników Grignarda mają znaczący wpływ na reaktywność i selektywność trzyetapowej reakcji addycji nukleofilowej do centrów fosforu (III). Przyszłe prace będą koncentrować się na opracowaniu ogólnej procedury przygotowywania pożądanych adduktów trójchlorku fosforu z trójchlorkiem fosforu z wysoką wydajnością.
Opracowujemy nową metodę tworzenia urządzeń mikroprzepływowych przy użyciu drutów metalowych jako szablonów. Urządzenia mikroprzepływowe są powszechnie stosowane w badaniach medycznych i innych rutynowych testach, ale wysokie koszty prototypowania ograniczają ich zastosowanie w mniej wszechstronnych warunkach, takich jak chemia organiczna. Nasza metoda wykorzystuje niedrogie materiały (drut Mg, PDMS i HCl) do modelowania i budowania urządzeń mikroprzepływowych. Testujemy zachowanie naszego urządzenia mikroprzepływowego i mamy nadzieję wkrótce rozpocząć testowanie reakcji organicznych i opracowywanie dodatkowych funkcji z naszym urządzeniem mikroprzepływowym.
Jacob Anderson, Russell Grimshaw, Adam Hendrickson, Allen Hamekki, Jeremy Leonard i Roger Greener* Wydział Technologii Inżynieryjnych i Zarządzania Budownictwem
Drukarki 3D były niezwykle drogie w zakupie i eksploatacji od czasu ich pierwszego opracowania. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpiły znaczące ulepszenia w dziedzinie drukarek 3D, co spowodowało obniżenie kosztów zakupu. Tworzy to również szeroką gamę projektów. Widzimy rosnącą dziedzinę drukarek 3D jako okazję do eksploracji bieżących projektów i budowania drukarek 3D dla siebie. Ta drukarka 3D jest nie tylko niedroga, ale także łączy najlepsze projekty z tymi, które sami stworzyliśmy.
Branża rowerów górskich rośnie z roku na rok, a wraz z tym wzrostem potrzebne są nowe technologie. Rowery górskie Downhill są na czele innowacji w zakresie wytrzymałości materiałów, lekkich komponentów, geometrii ramy i wydajności zawieszenia.
Scott Hansen i ja zaczęliśmy opracowywać nową ramę roweru górskiego do zjazdów z doskonałym zawieszeniem i prowadzeniem. Projekt wykorzystuje prosty system popychaczy, który obraca parę krzywek, aby napędzać tylne zawieszenie, gdy tylne koło porusza się w górę i w dół o 8 cali skoku. Ta konstrukcja ramienia umożliwia zamontowanie tylnego amortyzatora tak nisko, jak to możliwe w ramie, co skutkuje bardzo niskim środkiem ciężkości i doskonałym prowadzeniem. Po zakończeniu projektu zaczniemy budować prototypową ramę z chromowanymi rurami. Gdy rama będzie gotowa, rower zostanie złożony z przekazanych lub zakupionych lekkich komponentów aluminiowych i z włókna węglowego. Ostatecznym celem jest stworzenie wytrzymałego, lekkiego, w pełni funkcjonalnego roweru górskiego do zjazdów, podobnego do tych ściganych na torze UCI Downhill World Cup.
Caitlin Torgersen, Erin Carter, Cynthia Wright, Ph.D.* i Nika Clark* Wydział Nauk Rolniczych i Żywnościowych
Zespół metaboliczny opisuje grupę czynników ryzyka, które zwiększają ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2 lub udaru. Te czynniki ryzyka obejmują wysokie ciśnienie krwi, podwyższony poziom cukru we krwi na czczo, zwiększony obwód talii i nieprawidłowy poziom cholesterolu. Zespół metaboliczny występuje, gdy trzy lub więcej z tych stanów występuje jednocześnie. Według American Heart Association, 35% dorosłych Amerykanów ma zespół metaboliczny (Association, 2011). W badaniu tym oceniono wykładowców i małżonków University of Southern Utah (SUU) pod kątem obecności lub ryzyka rozwoju zespołu metabolicznego (z trzema czynnikami ryzyka) lub ryzyka rozwoju zespołu metabolicznego (z dwoma czynnikami ryzyka). We współpracy z programem zdrowotnym SUU T-fit przebadano 189 uczestników. Ponad 33% uczestników miało zespół metaboliczny, a kolejne 21,7% było narażonych na rozwój zespołu metabolicznego, o czym świadczy obecność dwóch czynników ryzyka. Ponadto przeprowadzono ankietę w celu oceny czynników stylu życia, które mogą przyczyniać się do rozwoju zespołu metabolicznego. Do analizy danych pokazujących, że istnieje wiele czynników związanych ze stylem życia, które zwiększają ryzyko wystąpienia zespołu metabolicznego, wykorzystano oprogramowanie SPSS 21.0.
Kaylie Briggs, Samantha Hirschi, Sarah Miller, Kylie Stringham, Artis Grady, Ph.D.*, Matthew Schmidt, Ph.D.* Wydział Nauk Rolniczych i Żywnościowych
Spożywanie dużych ilości tłuszczu w diecie przeciętnego Amerykanina stanowi ciągły problem w społeczności dietetyków. Poprzez zmniejszenie ogólnego spożycia tłuszczu w diecie, pomyślny rozwój diet niskotłuszczowych, które mogą być stosowane przez ogół populacji, może mieć ważne implikacje dla walki z chorobami układu krążenia i otyłością. Naukowcy eksperymentowali z różnymi powszechnymi składnikami (puree jabłkowe, jogurt, puree z fasoli itp.) stosowanymi jako zamienniki tłuszczu, aby wyprodukować cztery niskotłuszczowe desery w popularnych przepisach. 56-73% mniej tłuszczu niż w oryginalnym przepisie. Pięćdziesięciu sześciu uczestników-ochotników w wieku od 18 do 31 lat, 37 kobiet i 19 mężczyzn, spróbowało każdego deseru i przeprowadziło krótką ocenę produktu. Średnie wyniki akceptowalności żywności w 7-punktowej skali (od 1 bardzo nie lubię do 7 bardzo lubię) wyniosły 4,83 (ciasta), 5,20 (ciasteczka owsiane), 5,45 (babeczki korzenne) i 5,49 (ciasteczka czekoladowe). cookie). Po tym, jak powiedziano im, że produkty mają niższą zawartość tłuszczu, odsetek uczestników, którzy nadal uznali te produkty za akceptowalne, wyniósł: ciasteczka z kawałkami czekolady (96%), ciasteczka owsiane (93%), muffiny z przyprawami (75%) i brownie (64%). ). Kiedy uczestników zapytano o powszechne składniki, które mogą zastąpić tłuszcz w wypiekach, uczestnicy nie mieli o tym pojęcia. Prawidłowo zidentyfikowali możliwość musu jabłkowego i jogurtu, ale błędnie zasugerowali zamienniki cukru, mleko, margarynę, mąkę pełnoziarnistą i brązowy cukier. Chociaż ta populacja otrzymywała testowane produkty o niskiej zawartości tłuszczu, może im pomóc poznanie odpowiednich zamienników tłuszczu i sposobu ich wykorzystania w przepisach jako strategii zmniejszania spożycia tłuszczu w diecie.
Eric Carter, Aubrey Lyman, Robert Miguel, Ryland Morrill, Kashaana Renfro, Dallen Whitney i Cynthia Wright, Ph.D.* Wydział Nauk Rolniczych i Żywnościowych
Osteoporoza to powszechna choroba, w której dochodzi do wielu złamań kości. Najczęściej występuje w kręgosłupie, biodrze lub nadgarstku i może prowadzić do poważnych obrażeń lub śmierci. Szacuje się, że częstość występowania osteoporozy w Stanach Zjednoczonych wzrośnie z około 10 milionów do ponad 14 milionów do 2012 roku (na podstawie danych spisu powszechnego z 2000 r.). Przy większej gęstości kości we wczesnym wieku ryzyko osteoporozy maleje. Udział w aktywności fizycznej, takiej jak zorganizowane zawody sportowe, często wiąże się ze wzrostem gęstości kości.
W ramach projektu badawczego starano się znaleźć odpowiedzi na następujące pytania: Czy gęstość kości człowieka zmienia się pod wpływem aktywności fizycznej?
Badanie wykazało pozytywny związek między aktywnością fizyczną w ciągu całego życia a gęstością mineralną kości, co sugeruje, że osoby, które były aktywne fizycznie przez całe życie, miały znacznie wyższą gęstość kości niż osoby, które miały niższy poziom aktywności w ciągu całego życia. Osoby, które nie były aktywne fizycznie, są znacznie bardziej narażone na niską gęstość kości (około 10% naszej populacji) niż osoby o niskim, średnim i wysokim poziomie aktywności. Badania wykazały, że wraz ze wzrostem poziomu aktywności wzrasta prawdopodobieństwo normalnej lub wysokiej gęstości kości.
Dr Portia Terry, Megan Beasley i Cynthia Wright* Wydział Nauk Rolniczych i Żywnościowych
W Stanach Zjednoczonych 35,7% dorosłych ma nadwagę lub jest otyłych (cdc.gov). Uważa się, że na tę epidemię wpływa szereg czynników, takich jak dostępność żywności i wielkość porcji. W tym badaniu oceniono wpływ interwencji edukacyjnych w zakresie żywienia na wiedzę na temat żywienia i zachowania żywieniowe. W tym badaniu studenci zapisani na ogólny kurs żywienia zostali poproszeni o wypełnienie ankiety przed i po dotyczącej wiedzy na temat zachowań żywieniowych i wielkości porcji. Po teście wstępnym naukowcy przekazali studentom informacje na temat wielkości porcji. Trzy tygodnie później studenci przeszli test końcowy w celu oceny zmian. Pozostali uczestnicy to wykładowcy i małżonkowie, którzy wzięli udział w ocenie stanu zdrowia University of Southern Utah. Nauczyciele i ich małżonkowie wypełnili tylko jedną ankietę i nie otrzymali żadnych treści edukacyjnych. Łącznie w ankiecie wzięło udział 260 studentów i 190 pracowników/nauczycieli/małżonków. Dane zostały przeanalizowane przy użyciu 21. edycji Statistical Package for the Social Sciences. Przeprowadzono sparowane testy t na testach przed i po uczniach, a niezależne testy t wykorzystano do porównania odpowiedzi uczniów na pytania pracowników/nauczycieli/małżonków. Wyniki są oczekiwane.
Dr Fabiola Perez, Joshua Sagisi, Emanuel Williams, Jan-Andro Hakob i Cindy Wright* Wydział Nauk o Rolnictwie i Żywności
Wskazanie obecności bakterii E. coli w każdej próbce wody pozwoli sprawdzić jakość zarówno wody butelkowanej, jak i kranowej. Bakterie grupy coli to organizmy wskaźnikowe z tego samego źródła bakteryjnego, które wykrywają obecność wielu patogenów. Nie zaleca się monitorowania innych mikroorganizmów pod kątem obecności innych niebezpiecznych patogenów ze względu na ich różną lokalizację. (Byamukama i Kanshiime i in., 1999). E. coli może przetrwać w wodzie pitnej od 4 do 12 tygodni w zależności od warunków środowiskowych (Rice, Karlin, Allen, 2012). Dziesięć różnych marek wody butelkowanej zostanie przetestowanych pod kątem bakterii E. coli, a także woda kranowa z dziesięciu różnych gospodarstw domowych. Każda marka wody butelkowanej i wody kranowej do użytku domowego jest prezentowana w trzech egzemplarzach. Jednocześnie duża liczba próbek wody jest umieszczana w inkubatorze w celu analizy i stymulacji wzrostu bakterii. Pozwoli to określić czystość każdej próbki. Próbki zostaną umieszczone w ciemnym pomieszczeniu, gdzie zostaną oświetlone światłem ultrafioletowym w celu wykrycia obecności bakterii E. coli (Rice, Carlin, Allen, 2012).
Góry San Francisco w południowo-zachodnim stanie Utah były intensywnie eksploatowane w ciągu ostatnich kilku dekad. Wydobycie koncentruje się głównie na trzeciorzędowych monzonitach kwarcowych, intruzjach paleozoicznych wapieniach. Znaczne zasoby występują wzdłuż dwóch głównych uskoków bogatych w hydrotermalne złoża porfirowe, ale przecięcie tych uskoków nie zostało dobrze udokumentowane z powodu słabego odsłonięcia skał. Współpracując z lokalną firmą górniczą, studenci z południowego stanu Utah rozpoczęli wstępne mapowanie w celu zlokalizowania i scharakteryzowania tego skrzyżowania uskoków przed przystąpieniem do eksploracji. Zmapowaliśmy lokalizację odsłoniętych pęknięć za pomocą urządzenia GPS Triton Juno i zmierzyliśmy ich gęstość i orientację pęknięć za pomocą wagi i kompasu Brenton. Wyniki diagramów róż, stereogramów i map wskazują na obecność przecięć w badanym obszarze. Gęstość pęknięć wzrasta w miarę zbliżania się do przecięć, szczególnie wzdłuż jednego z kierunków pęknięć, a zwykle lokalizuje się mineralizację wzdłuż uskoków. Zalecamy dalszą eksplorację w formie wierceń rdzeniowych na zmineralizowanych przecięciach uskoków w celu określenia wykonalności ekonomicznej eksploatacji.
Góry Huahua w pobliżu Minasville w stanie Utah były eksplorowane w poszukiwaniu minerałów przez ostatnie kilka dekad. Zasoby są skoncentrowane w hydrotermalnie zmienionych uskokach porfirowych, zwykle tam, gdzie trzeciorzędowe monzonity kwarcowe są intruzowane do wapieni paleozoicznych. Oprócz trzeciorzędowego magmatyzmu, Góry Huahua wykazują znaczący napór późnokredowej orogenezy Sewilli, umieszczając paleozoiczne skały osadowe na skałach osadowych środkowokredowych. Podczas projektu mapowania strukturalnego w tym obszarze odkryto, że piaskowiec Navajo u podnóża Nasunięcia Gór Błękitnych przeszedł hydrotermalną sylifikację, przez co jest podobny do kwarcytu. Po dokładniejszym zbadaniu odkryto inne hydrotermalne mineralizacje. Wyniki te przesuwają nacisk badawczy z dokumentowania geologii strukturalnej na dokumentowanie unikalnych zmian hydrotermalnych w piaskowcach Navajo.
Niniejsze badanie obejmuje następujące metody. W rejonie Gór Błękitnych trwają poszukiwania złóż w pobliżu nasunięcia z epoki Sevier. Zebrano próbki piaskowca jurajskiego Navajo i wykonano cienkie przekroje w celu analizy zawartości metali w skale. Próbki znalezione w pobliżu najbardziej wysuniętego na wschód punktu uskoku nasunięcia Gór Błękitnych zawierały kwarc, hematyt i inne metale drugorzędne. Mineralizacja nie jest szczególnie bogata, ale wraz ze wzrostem głębokości złoża metali w żyłach mogą być liczniejsze. Aby określić wartość mineralizacji, konieczna jest dalsza analiza, taka jak analiza danych grawitacyjnych i rdzeniowych.
Spencer Francisco, John S. McLean, Ph.D.* i Michael Hofmann, Ph.D.*, Wydział Nauk Fizycznych
Book Rocks w południowo-wschodnim Utah były placem zabaw dla pokoleń geologów osadowych klastycznych. Wiele odsłonięć zostało dokładnie przebadanych, ponieważ są dobrymi odpowiednikami dla wielu przybrzeżnych, morskich i lądowych zbiorników podziemnych. Jednak większość odsłonięć dostarcza jedynie obrazy 2D i nie może w pełni scharakteryzować struktury stratygraficznej i heterogeniczności facji. W tym badaniu przedstawiamy dane z nowych rdzeni odsłonięć z formacji Price Canyon, Castlegate i Blackhawk z górnej kredy. Badanie, będące częścią współpracy między University of Southern Utah i University of Montana, skupiło się na scharakteryzowaniu trójwymiarowej struktury podpowierzchniowej i heterogeniczności facji tych formacji na podstawie serii rdzeni. Rdzenie opisane tutaj zawierają dużą liczbę facji osadowych związanych z otoczeniem przybrzeżnym i nadmorskim. Skały występujące w formacji Blackhawk zawierają wyraźne fragmenty białego, drobnoziarnistego, warstwowanego i krzyżowo warstwowanego piaskowca z drobnymi warstwami mułu rozdzielonymi szarymi lub czarnymi, skręconymi i warstwowanymi mułowcami, szarymi mułowcami i żyłami węgla.
Interpretujemy te pakiety jako reprezentujące przejście z przybrzeżnego/deltowego środowiska planarnego zdominowanego przez procesy fluwialne do całkowicie fluwialnego środowiska w okresie Castlegate. Grubość bryły piasku (rozmiar kanału) zmienia się w czasie, przy czym kanały wielowarstwowe łączą się częściej w interwale Castlegate. Badania będą kontynuowane, zaczynając od systematycznej analizy pozostałych rdzeni, a kończąc na serii projektów studenckich dotyczących analizy facji i trójwymiarowego modelowania facji.
Poprzedni badacze zaproponowali mechanizm dwupłytowej tektoniki na Marsie w oparciu o lewoskrętne przemieszczenie transformacyjne Mariner Valley. Wykorzystując metody takie jak obrazy satelitarne Thermal Imaging System (THEMIS), obrazy satelitarne High Resolution Science Imaging Experiment (HiRISE), cyfrowe modele wysokościowe i interaktywne oprogramowanie, takie jak Google Mars, zidentyfikowaliśmy inne pobliskie, wielkoskalowe cechy powierzchni w Marineris Valley. . i Tarsis Ryze. Chociaż ruch tektoniczny jest znacznie wolniejszy na Marsie, możemy porównać linie, fałdy i sprzężone połączenia Marsa z podobnymi strukturami na Ziemi, aby wyjaśnić potencjalne granice płyt. Na przykład zestaw linii trendu NE ze znacznym bocznym przesunięciem przesuwczym i powiązanymi połączeniami na północny wschód od Tarshish Rise może uwzględniać przemieszczenia między dwiema płytami. Nasze obserwacje umożliwiają zidentyfikowanie co najmniej dwóch dodatkowych krawędzi potencjalnych płyt w tym regionie. Proponujemy model tektoniczny pokazujący względny ruch wzdłuż granic płyt pokazujący system wielopłytowy na Marsie.
W klasyfikacji klimatycznej Köppena klimat suchy/półpustynny lub klimat B jest zdefiniowany jako klimat, w którym parowanie przewyższa opady. Jednak nie podał on formalnej procedury obliczeniowej. Proponujemy nową nazwę, potencjalny nadmiar opadów (PEP), jako wygodną metodę wyznaczania obszarów półsuchych i wilgotnych. Wartość PEP jest równa rzeczywistej ilości opadów pomniejszonej o potencjalną ewapotranspirację (POTET). Jeśli wartość PEP jest dodatnia, klimat stacji to A, C lub D, ale jeśli wartość PEP jest ujemna, klimat stacji to B. Zastosowanie wartości PEP daje każdej stacji dodatnią lub ujemną wartość, którą można wykreślić, a kontur zerowy definiuje granicę półsuchą-mokrą.
Formacja Kaiparowitz, położona w południowo-centralnym stanie Utah, jest rekordzistą dla późnokredowej równiny zalewowej, która spływała z La Ramedia Highlands do Western Inland Waterway. Formacja jest bogata w skamieniałości i zawiera skamieniałe rośliny, bezkręgowce, ryby, płazy, gady i ssaki, z których wiele jest nowych dla nauki. Interpretacje tej formacji na dużą skalę były wcześniej opisywane jako osady rzeczne i zalewowe zawierające różne osady bagienne i stawowe. Niniejsze badanie dostarcza szczegółowego opisu sedymentologicznego małego kamieniołomu skamieniałości roślinnych i wyjaśnia warunki sedymentacji.