بثورات پوستی مافین بلوبری، بثوراتی رایج در نوزادان است که به صورت لکه‌های آبی، بنفش یا تیره روی صورت و بدن ظاهر می‌شود. این ممکن است به دلیل سرخجه یا بیماری دیگری باشد.
«بثورات پوستی مافین بلوبری» بثوراتی است که در نوزادانی که در رحم به سرخجه مبتلا شده‌اند، ایجاد می‌شود و به آن سندرم سرخجه مادرزادی می‌گویند.
اصطلاح «بثورات پوستی ناشی از مافین بلوبری» در دهه ۱۹۶۰ ابداع شد. در این مدت، بسیاری از نوزادان در رحم به سرخجه مبتلا می‌شوند.
در نوزادانی که در رحم به سرخجه مبتلا می‌شوند، این بیماری باعث ایجاد بثورات پوستی مشخصی می‌شود که به صورت لکه‌های کوچک، بنفش و تاول مانند روی پوست ظاهر می‌شوند. این بثورات از نظر ظاهری شبیه کلوچه‌های بلوبری هستند.
علاوه بر سرخجه، چندین عفونت و مشکل سلامتی دیگر نیز می‌توانند باعث ایجاد بثورات پوستی مافین بلوبری شوند.
اگر کودکی دچار بثورات پوستی ناشی از مافین بلوبری یا هر نوع بثورات دیگری شود، والدین یا سرپرست او باید با پزشک مشورت کنند.
سندرم سرخجه مادرزادی (CRS) عفونتی است که از طریق رحم به جنین منتقل می‌شود. این اتفاق می‌تواند در صورتی رخ دهد که زن باردار در دوران بارداری به سرخجه مبتلا شود.
عفونت سرخجه برای جنین در سه ماهه اول یا ۱۲ هفته بارداری خطرناک‌ترین است.
اگر فردی در این دوره به سرخجه مبتلا شود، می‌تواند باعث نقص‌های مادرزادی جدی در فرزندان خود، از جمله تأخیر در رشد، بیماری مادرزادی قلب و آب مروارید شود. پس از 20 هفته، خطر این عوارض کاهش می‌یابد.
در ایالات متحده، عفونت سرخجه نادر است. واکسیناسیون در سال ۲۰۰۴ این بیماری را ریشه کن کرد. با این حال، موارد وارداتی سرخجه هنوز هم به دلیل سفرهای بین المللی ممکن است رخ دهد.
سرخجه یک عفونت ویروسی است که باعث ایجاد بثورات پوستی می‌شود. بثورات معمولاً ابتدا روی صورت ظاهر می‌شوند و سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابند.
در نوزادانی که در رحم مادر به سرخجه مبتلا می‌شوند، بثورات ممکن است به صورت برآمدگی‌های کوچک آبی رنگی شبیه به کلوچه‌های بلوبری ظاهر شود.
اگرچه این اصطلاح ممکن است در دهه 1960 برای توصیف علائم سرخجه به کار رفته باشد، اما سایر شرایط نیز می‌توانند باعث ایجاد بثورات پوستی مافین بلوبری شوند. این موارد عبارتند از:
بنابراین، اگر کودکی دچار بثورات پوستی شود، والدین یا مراقب او باید کودک را معاینه کنند تا سایر علل احتمالی را رد کنند.
والدین یا مراقبان کودک همچنین باید در صورت بروز هرگونه علائم جدید یا تداوم یا بدتر شدن علائم موجود، دوباره با پزشک خود تماس بگیرند.
در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، بثورات سرخجه ممکن است به صورت بثورات قرمز، صورتی یا تیره‌تر ظاهر شود که از صورت شروع شده و به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابد. در صورت مشکوک بودن به سرخجه، فرد باید به پزشک مراجعه کند.
افرادی که اخیراً زایمان کرده‌اند یا باردار شده‌اند و مشکوک به عفونت سرخجه هستند نیز باید به پزشک مراجعه کنند. آنها ممکن است آزمایش سرخجه یا سایر بیماری‌های زمینه‌ای را برای بیمار، کودک یا هر دو توصیه کنند.
با این حال، ۲۵ تا ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به سرخجه ممکن است هرگز علائم عفونت را نشان ندهند. حتی بدون علائم، فرد می‌تواند سرخجه را منتقل کند.
سرخجه از طریق هوا منتقل می‌شود، به این معنی که از طریق قطرات موجود در هوا از طریق سرفه و عطسه از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.
با این حال، زنان باردار نیز می‌توانند ویروس را به فرزندان متولد نشده خود منتقل کنند و باعث سرخجه مادرزادی شوند. کودکانی که با سرخجه متولد می‌شوند، تا ۱ سال پس از تولد مسری در نظر گرفته می‌شوند.
اگر فردی به سرخجه مبتلا شده باشد، باید با دوستان، خانواده، مدرسه و محل کار خود تماس بگیرد تا دیگران را از ابتلای خود به سرخجه مطلع کند.
وقتی کودکان به سرخجه مبتلا می‌شوند، پزشکان معمولاً ترکیبی از استراحت و نوشیدن مایعات فراوان را توصیه می‌کنند. هدف از درمان، تسکین علائم است.
عفونت معمولاً ظرف ۵ تا ۱۰ روز خود به خود از بین می‌رود. کودکان باید تا ۷ روز پس از ظاهر شدن بثورات پوستی از تماس با کودکان دیگر خودداری کنند.
سندرم رینوسینوزیت مزمن می‌تواند باعث ناهنجاری‌های مادرزادی لاعلاج شود. یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند در مورد درمان ناهنجاری‌های مادرزادی در کودکان مشاوره ارائه دهد.
اگر علت زمینه‌ای دیگری باعث ایجاد بثورات پوستی ناشی از مافین بلوبری در کودک شما شده باشد، پزشک بسته به علت، درمان را توصیه خواهد کرد.
در ایالات متحده، به دلیل میزان بالای واکسیناسیون علیه این عفونت، ابتلا به سرخجه بعید است. با این حال، اگر فرد واکسینه نشده باشد، همچنان می‌تواند در طول سفرهای بین‌المللی به این بیماری مبتلا شود.
علائم سرخجه معمولاً در کودکان و بزرگسالان خفیف است. بثورات سرخجه باید در حدود ۵ تا ۱۰ روز از بین بروند.
با این حال، سرخجه در سه ماهه اول بارداری برای جنین خطرناک است. اگر فردی در این دوره به سرخجه مبتلا شود، می‌تواند منجر به نقص مادرزادی، مرده‌زایی یا سقط جنین شود.
اگر کودکان مبتلا به سندرم رینوسینوزیت مزمن (CRS) با ناهنجاری‌های مادرزادی متولد شوند، والدین یا مراقبان ممکن است به حمایت مادام‌العمر نیاز داشته باشند.
برای کاهش خطر ابتلا به سرخجه، زنان باید قبل از بارداری واکسینه شوند و از سفر به خارج از کشور و مناطقی که سرخجه هنوز وجود دارد، خودداری کنند.
بهترین راه برای پیشگیری از سرخجه، دریافت واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) است. فرد باید در مورد واکسیناسیون با پزشک مشورت کند.
اگر کودکان به خارج از کشور سفر کنند، ممکن است واکسن MMR را قبل از ۱۲ ماهگی دریافت کنند، اما هنگام بازگشت باید دو دوز واکسن را طبق برنامه معمول دریافت کنند.
والدین یا سرپرستان باید کودکان واکسینه نشده را حداقل تا ۷ روز پس از شروع عفونت، از افراد آلوده به سرخجه دور نگه دارند.
پس از بررسی علائم و سابقه پزشکی شما، پزشک ممکن است معاینه فیزیکی انجام دهد. در برخی موارد، ممکن است از بثورات پوستی مافین بلوبری برای تشخیص سرخجه مادرزادی در نوزادان استفاده کنند.
در غیر این صورت، اگر مشکوک به سرخجه نباشند، ممکن است آزمایش خون برای بررسی سرخجه یا سایر علل احتمالی بثورات تجویز کنند.
بثورات سرخجه در کودکان بزرگتر و بزرگسالان می‌تواند متفاوت به نظر برسد. اگر بثورات قرمز، صورتی یا تیره روی صورت ظاهر شود که به بدن گسترش یابد، فرد باید به پزشک مراجعه کند. پزشک می‌تواند بثورات را معاینه کرده و تشخیص دهد.
«بثورات پوستی مافین بلوبری» اصطلاحی است که اولین بار در دهه ۱۹۶۰ برای توصیف بثورات ناشی از سندرم سرخجه مادرزادی استفاده شد. سندرم سرخجه مادرزادی در نوزادان زمانی رخ می‌دهد که یک زن باردار سرخجه را به نوزاد خود در رحم منتقل می‌کند.
این واکسن سرخجه را در ایالات متحده ریشه کن می‌کند، اما افراد واکسینه نشده هنوز هم می‌توانند به سرخجه مبتلا شوند، معمولاً هنگام سفر به خارج از کشور.
در ایالات متحده، کودکان دو دوز واکسن MMR دریافت می‌کنند. اگر کودکان واکسینه نشوند، ممکن است از طریق تماس با فردی که سرخجه دارد، به سرخجه مبتلا شوند.
بثورات معمولاً ظرف یک هفته خود به خود از بین می‌روند. فرد می‌تواند تا ۷ روز پس از ظاهر شدن بثورات، مسری باشد.
سرخجه یا روبلا یک عفونت ویروسی است که معمولاً از طریق سرفه از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. در این مقاله، به علائم، تشخیص‌ها و… خواهیم پرداخت.
اگر فردی در دوران بارداری به سرخجه مبتلا شود، می‌تواند باعث نقص مادرزادی در جنین شود. درباره نحوه آزمایش سرخجه بیشتر بدانید…
سرخجه یک ویروس منتقل شونده از طریق هوا است، به این معنی که می‌تواند از طریق سرفه و عطسه پخش شود. زنان باردار نیز می‌توانند آن را به جنین خود منتقل کنند. برای اطلاعات بیشتر اینجا را ببینید…